Καταλαβαίνω το πνεύμα του κειμένου, και συμφωνώ, όμως κι αυτή η προσσέγγιση του "ελεύθερου ανθρώπου" είναι κάπως ιδεαλιστική. Και μόνο που δε βγαίνετε από το σπίτι σας φορώντας φουστανέλα ή γυμνός, κάπου ανήκετε. Το βλέπω με νέα παιδιά, μορφωμένα, που νιώθουν πολίτες του κόσμου, και δε συνειδητοποιούν πως ακριβώς εκείνη τη στιγμή σκέφτονται ευρωπαϊκά. Η κουλτούρα δεν είναι προσωπική υπόθεση.