Αναμφίβολα ειναι ενα θεμα σύνθετο και το πρωτογενές υλικό τεράστιο που ηταν αδύνατο να αποτυπωθεί μεσα σε 1500 λέξεις. Αναγκαστικά κανεις επιλογη τοσο στις φωτογραφίες οσο και στη γωνία που θα εστιασεις. Η χρήση ειναι πολύπλοκη ιστορια οπως και οι λόγοι που οδηγούν καθε άνθρωπο σε αυτην. Το αν ειναι απο "καλη" ή " κακή" οικογένεια λίγη σημασία εχει καθώς- κατα την ταπεινή μου γνώμη- συνδέεται περισσοτερο με τα αδιέξοδα της κοινωνίας και τα προσωπικα κενά του καθε ατόμου και λιγότερο απο το κοινωνικο του "στάτους". Σχετικα με την αδιαφορία, δυστυχώς αυτη ειναι πολυεπίπεδη. Καταρχάς υπαρχει η αδιαφορία του κράτους που εχει πετάξει τους χρήστες - μαζι με ολους του κοινωνικά ανεπιθύμητους στα σκουπιδια. Μονη όαση ειναι κάποιοι φορείς και οργανώσεις που παλεύουν να βοηθήσουν και προσφερουν αξιοθαύμαστο έργο μεσα σε πολυ δύσκολες συνθηκες, που ομως και εκείνοι εχουν να αντιμετωπίσουν ενα ανάλγητο κ χρεωκοπημενο κράτος (χρεωκοπημενο ηθικά και πολιτικά). Το ιδιο κράτος που περικοπτει σχεδον "μπακαλικα" όλα τα κοινωνικα επιδόματα και παροχές, που αυξάνει την καταστολή και που αφήνει το κέντρο της αθηνας να ξεφτιζει. Τα προβληματα των ναρκωτικων, της παρανομης μεταναστευσης, της ελειψης καθε προνοιας και εναλακτικης παροχής ειναι δυστχως τερατσιο. Αντι για λυσεις βλεπουμε μονο καταστολη, διαφθορα, και στειρα ρητορεια. Επειτα υπαρχει η αδιαφορία της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας τυφλης, που πιστεύει πως δεν την αφορούν τα " πρεζακια" του κέντρου κ που ξεχνάει πως και αυτα ειναι δικά της παιδια και δικα της αδιέξοδα. Δυστυχώς οι προτεραιότητες μας ως ατομα κ ως σύνολο ειναι σε τελείως λάθος κατεύθυνση. Ειναι καιρός να επαναπροσδιορισουμε την θεση μας και την ηθική μας. Το ζήτημα δεν ειναι η ουτοπική κοινωνια αλλα μια δίκαιη κοινωνια και ενα κράτος πρόνοιας. Οσο για το αν οι Αθηναίοι θα επέλεγαν ή οχι το θέαμα, δεν έχω απάντηση διοτι το "θέαμα" ειναι ηδη εκει, και το ανέχονται οπως ανέχονται χιλιάδες αλλα κακώς κειμενα και απαράδεκτες καταστάσεις. Η κοινωνια ειμαστε εμεις, και οσο κλεινουμε τα ματια τοσο χειρότερα θα γινονται τα πραγματα. Καιρός να το συνειδητοποιήσουμε.
