Κυρίως (και μη κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις), επειδή στον ιδιωτικό τομέα η εργοδοσία κάνει ό,τι την γουστάρει, όπως την βολεύει, χωρίς να ελέγχεται και κυρίως, ΚΥΡΙΩΣ λέω, με τον εργαζόμενο έρμαιο ενός τραγικού, «2ης και 3ης ταχύτητας» εργασιακού-νομοθετικού πλαισίου και νοοτροπίας.Σήμερα κρατήθηκα και δεν έριξα τον εργοδότη μου από τον 4ο όροφο...Για πολλοστή φορά μας κλάφτηκε ότι δεν είχε μας να πληρώσει τα οδοιπορικά έξοδα και το αντίστοιχο ποσοστό για πρόσφατη εργασία εκτός έδρας (όπως υποχρεούται) και από την άλλη, στο καπάκι, κατέβαλε μπροστά μας, φάτσα-φόρα, τα αντίστοιχα ποσά των 9.000,00 € & 11.000,00 € για αγορές χρηματιστηριακών μετοχών.Στον δημόσιο τομέα όσο αφορά τους κανόνες και το νομικό πλαίσιο προστασίας των εργαζόμενων είναι αρκετά προοδευτικοί ή έστω αυτονόητοι (άλλο αν οι περισσότεροι εργαζόμενοι του δημοσίου κάνουν κατάχρηση των κανόνων αυτών όπως είθισται), ενώ στον ιδιωτικό τομέα, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί θεωρείται πρόοδος «ο νόμος της γαλέρας» έχοντας περάσει στο άλλο άκρο. Ειδικά τα τελευταία πέντε χρόνια η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο με τις επιθεωρήσεις εργασίας να παίζουν διακοσμητικό ρόλο...Σ.Σ.: Εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα και ποτέ δεν υπήρξα δημόσιος υπάλληλος αν και πολλές φορές ζήλεψα τα προνομία τους και τις... «ανέμελες» συνθήκες εργασίας τους.Όσο ήμουν νεότερος το πάλευα. Μεγαλώνοντας όμως διαπιστώνω ότι δεν είναι δυνατόν να είσαι συνεχώς στο «κόκκινο» με τη «δαμόκλειο σπάθη» και τον εκφοβισμό της απόλυσης επάνω από το κεφάλι σου και με την εργοδοσία να κάνει κυριολεκτικά ό,τι τη γουστάρει και ό,τι την βολεύει...Σ.Σ.2: Εικόνα επιχείρησης: Λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα ο εργοδότης έξω φρενών να βγαίνει από το λογιστήριο κρατώντας κάποια χαρτιά (με τα ποσά των δώρων) και να ουρλιάζει: «Δεν είμαι και ο πατέρας τους να τους χαρτζιλικώνω με δώρα Χριστουγέννων και τέτοιες μ@|@κίες!!... ..όποιος δεν γουστάρει να σηκωθεί να φύγει από εδώ μέσα!...».