Αγαπητή Α, μπα!Σχετικά με τις απαντήσεις σου στο 11:Όλες οι θέσεις σου έχουν ή είχαν μικρή ή μεγάλη δόση αλήθειας, ιδιαίτερα κατά το παρελθόν, όταν ήμουν αρκετά νεότερος. Όπως συμβαίνει συχνά κατά τη νιότη μας, πίστευα ότι «κρατούσα τον ταύρο από τα κέρατα», τουλάχιστο σε κάποιους τομείς.Παρατηρώ ότι στη πλειονότητα των ερωτήσεων μου προς εσένα, ρίχνω έμμεσα το φταίξιμο στους άλλους, ενώ εσύ θίγεις ζητήματα που αφορούν τη δική μου πλευρά. Ακριβώς γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο αναζητώ και τις γνώμες των άλλων, και η συνεισφορά σου ήταν σημαντική.Έχοντας αναγνωρίσει το πρόβλημα, υποθέτω ότι κάνω σαφές στους φίλους μου (χωρίς να το απαιτώ ευθέως) ότι αναζητώ εναλλακτικές απόψεις, όπως αυτές που έδωσες στην απάντησή σου. Αλλά μάλλον κάνω λάθος, και ίσως άθελά μου να τους φέρνω σε δύσκολη θέση. Άλλωστε οι φίλοι έχουν υψηλότερες ανοχές στα δικά μας ελαττώματα. Αντίθετα, άνθρωποι που μόλις μας γνωρίζουν, ενδεχομένως να είναι πιο ευθείς, και εμείς ταυτόχρονα πιο συγκρατημένοι. Οπότε είναι και οι δυο πλευρές ευχαριστημένες. (Δηλαδή εγώ λαμβάνω τη ζητούμενη ευθύτητα, ενώ σέβομαι τα όρια του άλλου).Να λοιπόν μερικά συμπεράσματα από τον σύντομο διάλογό μας: 1) Είναι σημαντική η συναναστροφή με νέους ανθρώπους (Αναζήτηση νέων ορίων).2) Η σιωπή των φίλων ενδεχομένως να λέει πολλά. (Ξεπέρασα τα όριά τους, «σιωπηλή διαμαρτυρία» εκ μέρους τους.)3) Ας έχουμε κατά νου πως τα δικά μας όρια ήδη να υπερβαίνουν κατά πολύ τα όρια του απέναντί μας. Ας ξανοιγόμαστε σιγά-σιγά και με επιφύλαξη. Καλύτερα να οδηγεί αυτός/αυτή από το να τον «σέρνουμε» εμείς.4) Εφόσον υπάρχουν διαθέσιμοι φίλοι για ανάλογες αναζητήσεις, ας τις κάνουμε με αυτούς. (Τα όρια έχουν τεθεί με τον ιδανικό τρόπο μεταξύ μας.)Πάντως πραγματικά θα ήθελα να ακούω τις προτάσεις από ορισμένους δικούς μου ανθρώπους που θεωρώ ότι έχουν εμπειρία και βαρύτητα γνώμης, σε αφηρημένα ζητήματα και όχι για θέματα που ενδέχεται να τους/τις φέρουν σε δύσκολη θέση.Και πάλι σε ευχαριστώ για τον σύντομο διάλογό μας. Ευελπιστώ να είναι χρήσιμος και στους αναγνώστες σου.Με τιμή,Σαλτσοδέτης