Δεν απέχουμε και πολύ από τη συντηρητική μουσουλμανική κουλτούρα. Ζητούν εκεί το κεφάλι του σκηνοθέτη του φιλμ για τον Μωάμεθ, παρεμβαίνει τραγελαφικά εδώ η- κατά τ΄άλλα ανύπαρκτη σε άλλες απείρως πιο ουσιαστικές περιπτώσεις-ελληνική δικαιοσύνη. Κουβαλάμε μια πολύ βαριά κληρονομιά, μια με τους αρχαίους έλληνες, μια με το βυζάντιο και τον χριστιανισμό (που είναι και νομοθετικά συνδεδεμένος με την εκπαίδευση) και δε δεχόμαστε αστεία, είτε ευφυή είτε βλακώδη. Μυθοποιήσαμε την αρχαία ελλάδα, μυθοποιήσαμε και την απόλυτη παρθενία και την υπέρτατη αγιότητα του καλού χριστιανού (σημ. ο κακομοίρης ο Χριστός μόνο για αγάπη και συμπόνοια μίλησε) Αν δεν αποτινάξουμε όλα αυτά τα βάρη και δε συνειδητοποιήσουμε ότι η πίστη είναι κάτι καθαρά προσωπικό και όχι συλλογικό, ότι αφορά μόνο εμάς και κανέναν άλλο, ότι αυτό που πιστεύουμε εμείς δεν είναι υποχρεωμένος και να το προσκυνά κι ο διπλανός, δε θα προχωρήσουμε ποτέ και πάντα θα υπάρχουν τέτοιες γελοίες αντιδράσεις.