ειδικά η τελευταία , όπου προφανώς ο γεροντάκος πλέον έχει χάσει την γυναίκα της ζωής του ,τον έρωτα το χαμόγελο και την αγάπη του , και την αναπολεί πλάι στο παγκάκι, κοτζάμ μαντράχαλος είμαι και δάκρυσα ...............μακάρι όλοι να καταφέρουμε να βιώσουμε τον αληθινό έρωτα ..........πριν μερικά χρόνια έχασα εγώ το κορίτσι αυτό με το οποίο κάθε στιγμή μαζί της ένιωθα σαν μεθυσμένος, σαν σε ένα όνειρο μα ξύπνιος ......δρόμοι νυχτιάτικα στην Αθήνα , ένας περίπατος σε έναν τυπικό πεζόδρομο .....και όμως και μόνο που την είχα πλάι μου αγκαλιά η χερακιχεράκι ένιωθα λες και ήμουνα στον παράδεισο.....περιττό να σας αναφέρω ότι σαν μου έκλεισε την πόρτα στα μούτρα ένα βράδυ και με εγκατέλειψε από τότε πιοτό ναρκωτικά καταχρήσεις έκοψα και το γυμναστήριο....τώρα πρόσφατα συνήλθα λιγάκι αλλά και πάλι δεν βλέπω φως, τουλάχιστον έχω ξαναρχίσει gym , τεσπα μην σας πρήζω με τα δικά μου , πολύ όμορφες φωτογραφίες όλες τους .....όπως είπε και ο φίλος παρακάτω και μένα πράγματι μιαδυο με πρωθυπουργούς και βασιλειεάδες δε με συγκινισανε , αλλά οι υπόλοιπες μιλάνε από μόνες τους ..πάντως η τελευταία σε βάζει σε σκέψη