Έζησα παρόμοια κατάσταση την δεκαετία του '80, απλά εγώ ήμουν τυχερός... Είχα γράψει τότε ένα ποίημα το οποίο μελοποίησα σε ροκ μουσική με τη βοήθεια ενός καλού φίλου συνθέτη αλλά ποτέ δεν κυκλοφόρησε καθότι πέρασαν πολλά χρόνια και χάθηκαν οι παρτιτούρες.Είναι απίστευτο το πόσο ταιριαστές ήταν οι εποχές μας! Σαν κάτοχος αυτού του ποιήματος θα ήθελα να το αφιερώσω στη μνήμη του Παύλου. Μακάρι να βρεθεί κάποιος συνθέτης και να το μελοποιήσει εκ νέου και να το αφιερώσουμε από κοινού στη μνήμη του! ΑΝΩΟΣ ΚΙΒΩΤΟΣΕίμαι αταίριαστος σ΄αυτή την κιβωτό,είναι καράβι σκοτεινό που δεν μου πάεικι έχει τα σπλάχνα του γεμάτα με στρατό, για έναν πόλεμο που τώρα ξεκινάει.Γίνομαι θύμα απ΄αυτό το διχασμό,μίσος γεννιέται από μίσος που γεννάει,κλείνω την πόρτα να μη δω το χαλασμό, ότι κι αν πίστεψα μπροστά μου ξεψυχάει.Αφήνομαι και γίνομαι ναυάγιο και πνίγομαι,ανάμεσα σε χίλιες συμπληγάδες.Αλώβητος προσπέρασα, μεγάλωσα και γέρασασε Γη που δεν την πάτησαν Ρηγάδες.Παύλο, είσαι ΗΡΩΑΣ!