Πολύ ωραία τα λέτε. Πραγματικά. Όμως πόσο βοηθάει αυτό τον άνθρωπο που κάθεται στο παγκάκι γιατί δεν έχει κάπου αλλού να κάτσει; Ή ακόμα και να κοιμηθεί; Με κάθε σεβασμό για την ποιήτρια Δημουλά και κανέναν αυτονόητο για τον άνθρωπο Δημουλά, που αυτή τη φορά δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Και έχουμε κι εμείς δικαίωμα στην άποψή μας.
