Το Παρίσι θα θυμάται για πάντα τις τρεις εφιαλτικές ημέρες του 2015 που βάφτηκαν με αίμα, από δύο αδέρφια κι έναν ακόμη τρομοκράτη, που θέλησαν να εκδικηθούν την ελευθερία λόγου του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Συνολικά 17 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται και οι τρεις νεκροί τρομοκράτες, οι οποίοι δρούσαν υπό τη σκέπη της Αλ Κάιντα. Η πρώτη επίθεση στο Charlie Hebdo με τους 12 νεκρούς εκ των οποίων αρκετοί παγκοσμίως καταξιωμένοι δημοσιογράφοι, εγείρει ερωτήματα για το μέλλον της ελευθερίας του λόγου.
Στη Γαλλία υπάρχουν σχολές που θέλουν να συνδέσουν τη μουσουλμανική θρησκεία με την τρομοκρατία. Υπάρχει μερίδα διανοουμένων, που τοποθετώ στην άκρα δεξιά, η οποία προσπαθεί να συνδέσει την παρουσία των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ευρώπη με την τρομοκρατική επίθεση στο Charli Hebdo.
Ο Ηλίας Κυβέλος ζει τα τελευταία 15 χρόνια στο Παρίσι και εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος. Ήταν ένας από τα εκατομμύρια των ανθρώπων στη Γαλλία που εκτός από το μακελειό στο Charlie Hebdo, σκέφτεται και την επόμενη μέρα. Αυτή της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης.
"Ως Έλληνας που ζει στο Παρίσι, νιώθω ανησυχία, ωστόσο δε μπορώ να πω ότι φοβάμαι. Το ζήτημα έχει υπερβεί τα γαλλικά σύνορα. Ξεκίνησε με τα σκίτσα των Δανών, τα οποία επαναλήφθησαν από του Γάλλους σκιτσογράφους. Η διάσταση είναι παγκόσμια και έχει να κάνει με την ελευθερία του Τύπου."
"Ναι ανησυχώ για την ελευθερία της έκφρασης, τι μπορούμε πλέον να πούμε και τι να κάνουμε. Αν έπρεπε να ανεβάσω κάτι στα κοινωνικά δίκτυα; Ναι θα το σκεφτώ δύο φορές. Δεν θέλουμε να φιμωθούμε, αλλά ούτε και να θίξουμε τα πιστεύω του ισλαμκού κόσμου. Στη Γαλλία υπάρχουν σχολές που θέλουν να συνδέσουν τη μουσουλμανική θρησκεία με την τρομοκρατία. Υπάρχει μερίδα διανοουμένων, που τοποθετώ στην άκρα δεξιά, η οποία προσπαθεί να συνδέσει την παρουσία των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ευρώπη με την τρομοκρατία."
Η επόμενη μέρα
"Η καθημερινότητα δεν θα αλλάξει, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να τροποποιήσουμε τις συνήθειές μας με κριτήριο το φόβο. Η απειλή είναι εδώ, εντελώς παρούσα, αλλά και η αστυνομία και ο στρατός και οι μυστικές υπηρεσίες επίσης. Υπάρχει διάχυτη εμπιστοσύνη στην καλή δουλειά που κάνουν, το αποδεδειγμένο αίσθημα αυτοθυσίας, και την δυνατότητά τους να αναπροσαρμόσουν μεθόδους, τακτικές και στρατηγική μετά από όσα έγιναν και παρά τα λάθη και τις παραλείψεις. Πορευόμαστε ψύχραιμα και με εμπιστοσύνη."
"To Charlie Hebdo είναι ένα σατιρικό περιοδικό, εγώ προσωπικά δεν το διάβαζα, ωστόσο μαζί του συνεργάζονταν κορυφαίοι σκιτσογράφοι που δούλευαν κι αλλού. Από όσο γνωρίζω, στο περιοδικό γινόταν συχνά κριτική, την οποία αποδεχόταν. Ένα σκίτσο μπορεί να είναι επιτυχημένο ή αποτυχημένο. Μπορεί να διασκεδάσει ή να πληγώσει. Αυτή είναι η δουλειά του."