Τα ταξί δίπλα στις ράγες της Κωνσταντινουπόλεως συγκεντρώνονται όλο και πυκνότερα. Όπως πυκνός και ανήσυχος είναι και ο κόσμος που μετά τα μεσάνυχτα περιμένει στα πέριξ της Ελασιδών για να κάνει αυτό που για καιρό τού είχε λείψει: να αισθανθεί τους γύρω του και να βρει –ή να χάσει‒ το νόημα «τις μικρές ώρες».
Η Shamone, μια Κυψελιώτισσα που βρέθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά, έγινε πορνοστάρ με αυτό το όνομα, αλλά εγκατέλειψε το επάγγελμα όταν πέθανε ο φίλος της Άντι Γουόρχολ. Πριν από σχεδόν δέκα χρόνια μετακόμισε στη γειτονιά του Γκαζιού, εκεί όπου αυτό το βράδυ η Αθήνα περιμένει να χορέψει.
Η Shamone δεν υπάρχει παρά μόνο μέσα στο μυαλό του Φώτη Σεργουλόπουλου. Ζωντανεύει όμως εξ αντανακλάσεως μέσα από μερικά από τα πιο ακομπλεξάριστα και αληθινά πάρτι που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια πίσω από την κόκκινη επιγραφή του ονόματός της.
Ακόμα κι αν το Next Door άνοιξε με γνώμονα, μεταξύ άλλων, τα περιοριστικά μέτρα που έφερε η πανδημία, που απαιτούσε πιο απλωμένο κόσμο, άρα περισσότερο χώρο, αποτελεί μια γωνιά που όσο συγγενεύει με τη «μαμά» του, άλλο τόσο διαφοροποιείται και αυτονομείται, για να αφήσει το δικό του αποτύπωμα στη γειτονιά της οικογένειάς του.
Εδώ και κάποιους μήνες ο δημιουργός της γοητευτικής πρωταγωνίστριας είδε κάτι να γεννιέται από τα πλευρά της. Γυρνώντας το κεφάλι στα δεξιά του Shamone, βρήκε και το νέο της σπίτι, το Shamone Next Door, που δεσπόζει πλέον στο διπλανό πεζοδρόμιο του αγαπημένου κλαμπ, φτιαγμένο από τα ίδια υλικά, αλλά έχοντας συγχρόνως τον δικό του χαρακτήρα. Η Shamone δεν βρήκε στο Γκάζι απλώς το σπίτι της, δημιουργεί σιγά-σιγά τη γειτονιά της.
Το Next Door έχει «αλητεία». Το φανερώνουν οι πολυάριθμες αφίσες εν είδει ταπετσαρίας στη μια γωνιά του, η μεταλλική κατασκευή με το τιμόνι στη μικρή του πίστα, μα πιο πολύ απ’ όλα το old school γκράφιτι που προμηνύει «street clubbing» πίσω από την μπάρα του. Ένας χώρος επηρεασμένος από τα αγόρια που έκαναν breakdance πίσω στα ’80s.
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος «βλέπει» κι άλλο ένα «Graffiti» στη street bar διάθεση του νέου του εγχειρήματος με τον συνεργάτη του Βαγγέλη Γερασίμου, το ομώνυμο κλαμπ που άνοιξε στο στενάκι της Ξούθου στην Ομόνοια στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αποτέλεσε σημείο αναφοράς τόσο για την γκέι κοινότητα της εποχής όσο και για ένα ανήσυχο κοινό που ήθελε να διασκεδάσει «αλλιώς», μακριά από την όποια κυρίαρχη «φασόν» αισθητική.
Παρέες χαλαρές στα εξωτερικά τραπέζια του Next Door πίνουν τα πρώτα ποτά, αυτά που θα τους προετοιμάσουν για τον χορό που έπεται, όσο η μουσική δυναμώνει σε ένταση και διάθεση. Άλλοι πάλι περνούν απ’ έξω και ρίχνουν ματιές αναγνωριστικές, που δείχνουν πως μόλις έμαθαν την ύπαρξη του μαγαζιού.
Είναι Σάββατο και τα party anthems που εναλλάσσονται και κορυφώνονται είναι αυτά που ζητάει η νύχτα. Στο Next Door όμως οι βραδιές δεν έχουν μία διάσταση. Άλλωστε, είναι εκεί για να ανοίγει τις πόρτες του και τις μέρες που η «μεγάλη» Shamone ξεκουράζεται, για όσους η διασκέδαση δεν χωρά μόνο σε συγκεκριμένες μέρες, είτε αυτό σημαίνει την electro και house μουσική υπόκρουση που ντύνει τις Πέμπτες είτε τον ακόμα πιο queer χαρακτήρα που αποκτά ο χώρος τις Κυριακές με DJ sets και θεματικά events.
Το ρολόι δείχνει αισίως 2 και ακόμα και οι πιο διστακτικοί θαμώνες έχουν εγκαταλείψει τα σκαμπό και χορεύουν κάτω από τον φούξια φωτισμό του Next Door. Περαστικοί αλλά και μόνιμοι, όπως μαρτυρούν τα πηγαδάκια που ανοίγουν κάποιοι με τον Φώτη Σεργουλόπουλο, ο οποίος μπαινοβγαίνει στο μαγαζί και αναμειγνύεται με τον κόσμο.
Κάποια στιγμή τα βλέμματα στρέφονται προς τον σιδερένιο εξώστη. Μια drag queen με πουά κορμάκι, κορσέ και μπότες πάνω από το γόνατο «ντυμένα» με εφημερίδα, άσπρα γάντια και κατάξανθα μαλλιά αναλαμβάνει τα ηνία. Είναι η γνωστή Holly Grace και μολονότι της αρέσει να τραγουδάει κανονικά, αυτήν τη βραδιά δίνει ένα σόου με lip-syncing. Όλοι «την πατάμε» όταν κάνει ένα εφέ σαν ελεύθερη επιτόπια πτώση, νομίζοντας πως όντως έπεσε. Δεν το μάθαμε την πρώτη φορά και μας ξεγελάει όταν επαναλαμβάνει ακόμα ένα «death drop», στο δεύτερο μέρος της εμφάνισής της.
«Ο κόσμος διψάει για διασκέδαση. Η συνεύρεση είναι πολύ σημαντική», μου έλεγε νωρίτερα ο ιθύνων νους του μικρού, αλλά «μόρτικου» αυτού κλαμπ. Μια σαββατιάτικη βόλτα εκεί αποτελεί σίγουρη απόδειξη. Ακόμα κι αν το Next Door άνοιξε με γνώμονα, μεταξύ άλλων, τα περιοριστικά μέτρα που έφερε η πανδημία, που απαιτούσε πιο απλωμένο κόσμο, άρα περισσότερο χώρο, αποτελεί μια γωνιά που όσο συγγενεύει με τη «μαμά» του, άλλο τόσο διαφοροποιείται και αυτονομείται, για να αφήσει το δικό του αποτύπωμα στη γειτονιά της οικογένειάς του.
Πριν πάρω τον δρόμο της επιστροφής, ρωτάω τον Φώτη Σεργουλόπουλο ποια ιστορία ακριβώς έπλασε αυτήν τη φορά για να δώσει πνοή στην ηρωίδα του. Μένει σκεπτικός για λίγο, μια και ακόμη δεν έχει δομήσει καθαρά το αφήγημα για το νέο αυτό βήμα της. Έχει όμως μια βάση κι αυτή αφορά τη συνάντηση της Shamone με μια queer προσωπικότητα που είναι πρόσφυγας από τη Συρία.
Αυτός είναι κι ένας έξτρα λόγος για να ανανεώσω το ραντεβού μου με το Shamone Next Door. Την επόμενη φορά που θα δω τον Φώτη Σεργουλόπουλο στη γύρα του μαγαζιού ίσως να έχει φτιάξει καθαρά την επόμενη σεκάνς της πολυμήχανης Shamone και να μου την αφηγηθεί.
Προς το παρόν, χαρακτηρίζει το Next Door «cozy και sexy». Η νέον επιγραφή στον τοίχο του θα συμφωνήσει, προσθέτοντας: «Diversity is sexy».
Πριν μπω στο ταξί της επιστροφής, γυρνάω μια τελευταία φορά το βλέμμα μου. Η Holly Grace έχει βγει για λίγο και όσο μιλάει, κάνει κινήσεις σχεδόν χορευτικές. Κόσμος συνεχίζει να πηγαινοέρχεται μεταξύ Shamone και Next Door. Έτσι, άλλωστε, κάνουν οι γείτονες.
Shamone Next Door, Κωνσταντινουπόλεως 44 & Ελασιδών 30, Γκάζι, 210 3450144