Ένας καλός barman διαθέτει μερικά πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Διαβάζει συνεχώς και ενημερώνεται για τα νέα trends, ενδιαφέρεται για όσα συμβαίνουν γύρω του, συλλέγει συνεχώς ερεθίσματα, χτίζει βήμα-βήμα μία φιλοσοφία γύρω από τη δουλειά του, αποκτά επαφή με τους ανθρώπους που βρίσκονται κάθε μέρα απέναντι του, φροντίζει να είναι πάντα τυπικός, καθαρός και γρήγορος, επιλέγει προσεκτικά τις πρώτες ύλες και δεν σταματά ποτέ να πειραματίζεται με τις γεύσεις. Ο Σπύρος Αντωνόπουλος  είναι μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση καλού barman. Πάντα χαμογελαστός, μετρημένος και απόλυτα συγκεντρωμένος στη δουλειά του είναι έτοιμος να προτείνει νέες γεύσεις και ιδέες λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες των πελατών του.

Πριν από λίγες ημέρες μας υποδέχθηκε  για να μας μιλήσει για μία νέα, ιδέα. Τη δημιουργία τεσσάρων εξαιρετικών non alcoholic κοκτέιλ που συνδυάζουν βότανα, φρέσκα φρούτα και μπαχαρικά, αλλά δεν περιέχουν ούτε μία στάλα αλκοόλ. «Τον τελευταίο καιρό διαπίστωσα πως ο κόσμος ζητάει να πιει κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ και έτσι αποφάσισα να κάνω μία νέα προσπάθεια που στο μυαλό μου μοιάζει και με ένα πείραμα. Θέλω να δω κατά πόσο ο κόσμος «ψήνεται» για γεύσεις ή κατοχυρώνει στο μυαλό του το κοκτέιλ απλώς σαν αλκοόλ κρυμμένο σ' ένα ποτό. Θέλει να πιεί αλκοόλ και μέσα σε αυτό αναζητά και ένα παιχνίδι με γαρνιτούρες και φρούτα ή θέλει να δοκιμάσει να πιει ένα κοκτέιλ που θα περιέχει μέσα του ένα ξινό μέρος, ένα γλυκό και κάποια μπαχάρια, κρύβοντας από πίσω ένα αλκοόλ για να απενεχοποιηθεί ότι βγαίνει βράδυ και δεν πίνει αλκοόλ;», μας λέει φανερώνοντας τη φιλοσοφία του και συνεχίζει «Όλες οι συνταγές έχουν μια κοινή λογική. Χρησιμοποιούν ως βάση ένα γλυκό και ένα όξινο μέρος. Το όξινο μέρος μπορεί να αποτελείται από κάποιο εσπεριδοειδές όπως το γκρέιπφρουτ, το μανταρίνι, το πορτοκάλι, το λεμόνι, το lime και περγαμόντο. Το γλυκό μέρος μπορεί να είναι απλή ζάχαρη, μέλι ανθέων ή ακόμη και πευκόμελο. Και από κει και πέρα υπάρχει ένα κεντρικό φρούτο που θα συνδυαστεί με ένα βότανο ή ένα μπαχαρικό. Το βότανο θα δώσει τη δροσιά και το μπαχαρικό μία διαφορετική πιο οικεία αίσθηση, ενώ το γλυκό και το ξινό είναι αυτό που σε αφυπνίζει, σε ξυπνάει.

Στο τέλος προστίθενται κάποιες λεπτομέρειες που βοηθούν σε θέματα επίγευσης». Tον ρωτάμε τι είναι αυτό που τον παρακινεί να πειραματίζεται με νέες γεύσεις και πρώτες ύλες. «Μα όλη η σημασία και η ιστορία γύρω από το κοκτέιλ είναι ακριβώς αυτό. Μια σπουδαία αφορμή για να συστήσουμε στον κόσμο πρώτες ύλες, βότανα, μπαχαρικά κ.α. Η τόνκα για παράδειγμα είναι ένα σπάνιο μπαχαρικό που δεν το ξέρει ο κόσμος. Από την άλλη ο αστεροειδής γλυκάνισος είναι ένα μπαχαρικό που το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά. Το πίνουμε κάθε μέρα στα νησιά και στις παραλίες παρέα με ψαράκια και κολοκυθάκια. Πόσος κόσμος έχει δει όμως πώς είναι πραγματικά ο αστεροειδής γλυκάνισος; Πόσος κόσμος τον έχει πιάσει, τον έχει τρίψει στους αγκώνες του;».

1.

Capriccio

(Μανταρίνι, βασιλικός, μέλι, κάρδαμο και τσίλι)

2.

Ηallelujah
(Περγαμόντο, πορτοκάλι, μέλι, κανέλα και λεμόνι)

3.

Marie Louise

(λουΐζα, cranberry, ρόδι, γιαούρτι και λεμόνι)

4.

Salvia

(φασκόμηλο, ανανάς, τονκα, τζίντερ)

Και ένα κοκτέιλ με αλκοόλ για το χειμώνα.
Θα πρότεινα μία oldfashioned συνταγή που σερβίρουμε και εδώ μέσα από διάφορα rum fashioned κοκτέιλ. Μπορούμε να πάρουμε ένα παλαιωμένο απόσταγμα (π.χ. ένα blend από διάφορα ρούμια), να το πειράξουμε ελάχιστα με ένα γλυκό μέρος που μπορεί να είναι ζάχαρη ή μέλι και να προσθέσουμε για να βελτιώσουμε τη γεύση του μερικά bitters από ένα έντονο λικέρ υψηλών αλκοολικών βαθμών όπως είναι το Chartreuse (Σαρτρέζ) που είναι πολύ «βοτανικό». Είναι μια άμεση πρόταση για το χειμώνα.