Μπάμιες!
Οι μπάμιες είναι μαζί με το συκώτι, το κουνουπίδι και άλλα πολλά στην ομάδα των φαγητών που δεν τρώνε τα παιδιά και πολλοί μεγάλοι επίσης. Θέλω να υποστηρίξω όμως τις μπάμιες, οι οποίες πραγματικά, είναι πεντανόστιμες οι καημένες, αλλά έχουν προικιστεί και με ένα ζουμί που ομολογώ, είναι κάπως απωθητικό γιατί μοιάζει με… (βάλτε ό,τι θέλετε).
Χθες όμως έβαλα πατάτες και κολοκυθάκια στο φούρνο, μαζί με κρεμμύδι και σκόρδο και θυμάρι και ρίγανη και λεμόνι και πιπέρι καγιέν, και μία χούφτα μπάμιες μικρούτσικες που είδα στο σούπερ μάρκετ και μου τράβηξαν την προσοχή. Τις πατάτες τις έκοψα σε λεπτές λεπτές φετούλες, για να γίνουν μαζί με τα κολοκυθάκια. Πως γίνεται να πετυχαίνεις το φαγητό όταν δεν είναι κανείς να φάει, μεγάλο μυστήριο. Ήταν τρομερά νόστιμο, και κατέληξα στο ότι ο αφανής ήρωας ήταν οι μπάμιες.
Το ζουμί που περιέχουν οι μπάμιες είναι φοβερό στο να πήζει το φαγητό, κάτι που αρέσει σε πολλούς, αλλά στους περισσότερους φέρνει ανατριχίλες. Ούτε ξίδια ούτε μαγικά χρειάζονται: απλά μην τις μαγειρεύετε για πολλή ώρα στην κατσαρόλα. Λοιπόν, αν είναι μικρές σε μέγεθος, τρυφερές αλλά όχι μαλακές, πράσινες πράσινες και ζωηρές, κι αν τις μαγειρέψετε για λίγη ώρα στο φούρνο, τότε δεν θα τρυπήσουν ώστε να βγει αυτό το αντιαισθητικό ζουμί έξω-αντιθέτως, το περίβλημα θα αποκτήσει κι άλλο βάθος γευστικά και το ζουμί, χωρίς να βγει, θα κάνει το εσωτερικό μαλακό και πολύ πολύ νόστιμο.
Μπάμιες, οι κοσμοπολίτισσες
Είναι άπειροι οι λαοί που αγαπούν τις μπάμιες και πολλοί οι τρόποι που έχουν επινοήσει για να μην δραπετεύσει το ζουμί τους, ενώ άλλοι το χρησιμοποιούν για να δέσει, όπως κάνουν οι Έλληνες (με μεγάλους αντιπάλους). Στην Ινδία και στο Πακιστάν τις κόβουν κομματάκια και τις τηγανίζουν με μπαχαρικά. Στην Ινδία τις τηγανίζουν με ζάχαρη. Στη Μαλαισία τις γεμίσουν με σουρίμι και τις βράζουν μέσα σε σούπα με νουντλς. Στην Καραϊβική τις τρώνε σε σούπα μαζί με ψάρι. Στην Αϊτή με ρύζι αλλά και ως σάλτσα για κρέας. Στην Ιαπωνία τις κάνουν τεμπούρα. Στην Βραζιλία ως χαρακτηριστικό πιάτο με κοτόπουλο. Στη νότιο Αμερική, ειδικά στη Νότια Καρολίνα την τρώνε στο gumbo, ένα είδος στιφάδου, καυτερό με θαλασσινά ή και όχι, επίσης σε φριτέζα. Πρωταγωνιστεί επίσης σε τοπικά χαρακτηριστικά πιάτα του Τρινιδάδ και Τομπάγκο, στη Νιγηρία, στα Μπαρμπάντος και στο Βιετνάμ. Τέλος, μπορεί να είναι συστατικό της γαλλικής ρατατούιγ.
Το πιο ακριβό μπέργκερ
Πριν από μερικά χρόνια το Wall Street Burger Shoppe έκανε πρωτοσέλιδα όταν έβαλε ένα μπέργκερ που έκανε 175 δολάρια στο μενού του.
Το διάσημο αυτό μπέργκερ περιείχε μοσχάρι Kobe, τρούφες και φουά γκρα. Τρία χρόνια μετά, και συγκεκριμένα την προηγούμενη εβδομάδα, το μαγαζί έκλεισε μετά από δήλωση πτώχευσης. Ο δικηγόρος του μαγαζιού δήλωσε ότι το εστιατόριο, το οποίο βρισκόταν κοντά στη Wall Street της Νέας Υόρκης, δεν ήταν πια κερδοφόρο. Έκλεισε με ζημιές μισού εκατομμυρίου δολαρίων. Οι μέτοχοι ήταν ο ιδιοκτήτης του κτίσματος και το τμήμα Φορολογίας και Οικονομικών της πολιτείας της Νέας Υόρκης.
Ταυτόχρονα, αλλού
Στις 7 Ιουλίου η αστυνομία της Κένυας διέλυσε μία διαδήλωση που έγινε στην πρωτεύουσα της χώρας κατά των υψηλών τιμών στο φαγητό. Εκατό άνθρωποι, φωνάζοντας συνθήματα και κρατώντας πλακάτ, έκλεισαν την κυκλοφορία σε κεντρικό σημείο του Ναϊρόμπι και ανάγκασαν εμπόρους να κλείσουν τα μαγαζιά τους. Η διαδήλωση διαλύθηκε πριν καταφέρει να φτάσει στο γραφείο του προέδρου της Κένυας. Η διαδήλωση μπορεί να ήταν μικρή, αλλά τέτοιες εκδηλώσεις, οι οποίες δεν είναι συνδεδεμένες με πολιτικά γκρουπ είναι σπάνιες στην Κένυα. Η διαδήλωση διαλύθηκε επειδή δεν είχε λάβει προηγουμένως έγκριση από τις αρχές κι έτσι κρίθηκε παράνομη.
Η μικρή ομάδα λέγεται Unga Revolution. Unga σημαίνει «αλεύρι» στα Σουαχίλι και στην Κένυα σημαίνει καλαμποκάλευρο, που είναι το βασικό συστατικό διατροφής για πάρα πολλούς.