«Πήρε τίτλο με το στόμα» κραυγάζει ο πηχυαίος τίτλος. «Γονάτισε» για τα 50.000 ευρώ – την έβγαλε στο κλαρί την όμορφη Ειρήνη το κανάλι των Βαρδινογιάννηδων σε στημένο διαγωνισμό» / «Όλο το βίντεο που προκαλεί σάλο / Σόδομα και Γόμορρα στο αισχρό κι ανήθικο ριάλιτι Greece's Next Top Model της κυρίας Βίκυς Καγιά», συνεχίζει ακάθεκτο το πρωτοσέλιδο που διανθίζουν τρεις θολωμένες φωτό από το επίμαχο XXX βίντεο που υποτίθεται ότι απεικονίζει τη νικήτρια του GNTM Ειρήνη Καζαριάν σε ιδιωτικές της στιγμές. «Έτσι εκπορνεύουν τα παιδιά μας τα παλιοτόμαρα της τηλεόρασης» αποφαίνεται η κάτω λεζάντα, έτσι, για το «ξεκάρφωμα», επιμελώς συνοδευόμενη από μια σέξι φωτογραφία της κοπέλας προς «τέρψιν οφθαλμών» και επίρρωση του ότι όσο θύμα κι αν την παρουσιάζουμε, «δύσκολη» δεν τη λες, έτσι εξάλλου χτίζουν καριέρες τα «άτιμα» θηλυκά.
Παρακολουθούμε οπότε ένα νέο κορίτσι να διαπομπεύεται ως πόρνη στο πανελλήνιο, σε μια περίοδο που είναι ακόμα νωπές δύο απανωτές γυναικοκτονίες (της 21χρονης Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, επειδή δεν «έκατσε» στους επίδοξους εραστές της, και της 28χρονης Αγγελικής Πέτρου στην Κέρκυρα, επειδή ο πατέρας της δεν ενέκρινε τη σχέση της με Αφγανό), ενώ μόνο πέρσι το Παρατηρητήριο Σεξισμού, Μισογυνισμού και Γυναικοκτονίας κατέγραψε, μεταξύ άλλων, 13 συνολικά δολοφονίες γυναικών «πατριαρχική αδεία», καθώς επίσης 46 βιασμούς ή απόπειρες βιασμών. Πρόκειται για ένα νούμερο απλώς ενδεικτικό, αφού οι τελευταίοι-ες εκτιμώνται σε 4-5.000 ετησίως, από τους οποίους ελάχιστοι αναλογικά δηλώνονται στις αρχές (έρευνα Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας).
Ένα μέσο το οποίο, παρά ταύτα, έχει πέσει ίσαμε τώρα υπερβολικά «στα μαλακά» και συνεχίζει να «κάνει δουλίτσα», εκμεταλλευόμενο στο έπακρο την ανοχή της Πολιτείας, της ΕΣΗΕΑ αλλά και ημών των συνειδητοποιημένων πολιτών, γεγονός που και άλλοι καλοί συνάδελφοι, όπως και δικαιωματικοί ακτιβιστές, έχουν επισημάνει. «Και τι να κάνουμε, να το κλείσουμε το ρημάδι;»
Τι κι αν η θιγόμενη υπέβαλε μήνυση αρνούμενη κατηγορηματικά ότι πρόκειται για την ίδια, τι κι αν ο «παρτενέρ» δεν διακρίνεται καν, τι κι αν –παρεμπιπτόντως– δεν υπάρχει τίποτα αθέμιτο σε ένα ιδιωτικό ερωτικό βίντεο που γυρίζεται συναινετικά, τι κι αν η θρυλούμενη «συναλλαγή» είναι εμφανώς εξωπραγματική; Σημασία έχουν ο θόρυβος, το «σοκ», οι εντυπώσεις, οι πωλήσεις, τα «κλικ», οι αναδημοσιεύσεις, το να νιώθει «κάποιος», με το αζημίωτο φυσικά, ο «ιθύνων νους» του ανεκδιήγητου αυτού μέσου.
Διότι, βέβαια, πιο αισχρό κι ανήθικο από οποιοδήποτε ριάλιτι είναι τόσο το πρόσφατο όσο και τα περισσότερα «αποκαλυπτικά» πρωτοσέλιδα, βίντεο και διαδικτυακές εκπομπές του «Μακελειού». Ενός ταμπλόιντ που συνδυάζει την κακή σπορά του αυριανισμού, το χρυσαυγίτικο attitude και την πεζοδρομιακή ρητορική, ομνύοντας στον εντυπωσιασμό, τη σκανδαλολογία, τον λαϊκισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τον εθνικισμό, την ανθρωποφαγία και την «ψεκασμένη» συνωμοσιολογία, κατασκευάζοντας επιπλέον ψευδείς ειδήσεις κατά το δοκούν.
Που φαντάζει ίσως σε πολλούς γραφικό, αστείο, περιθωριακό, γκροτέσκο και άρα ανάξιο προσοχής, αλλά συμβαίνει να είναι η τρίτη σε κυκλοφορία σαββατιάτικη εφημερίδα, η δε ιστοσελίδα του φιγουράρει στο «top 12» των πλέον επισκέψιμων, ένα «πληθωρικό» και θεματολογικά site (από ειδησεογραφία και πολιτικό σχολιασμό μέχρι «ροζ» lifestyle, αυτοκίνητο, υγεία, σπορ και, φυσικά, Ορθοδοξία) που σε ρόλο ψηφιακού «Ρομπέν» δίνει επίσης συμβουλές για δάνεια, χρέη κ.λπ., ενώ δέχεται παντός είδους καταγγελίες.
Που μετέρχεται ένα τόσο υβριστικό και χυδαίο λεξιλόγιο, ώστε διάσημες «κίτρινες» φυλλάδες σαν τη βρετανική «Sun» π.χ. να μοιάζουν μπροστά του εγκυκλοπαίδειες. Που δεν περιορίζεται στο κουτσομπολιό, την απιθανολογία και τη σκανδαλοθηρία, όπως άλλα «αδελφά» μέσα, αλλά ασκεί πολύ συγκεκριμένη –δηλαδή εθνοκάπηλη, μισαλλόδοξη, φασίζουσα– πολιτική κι ας διαφημίζεται ως αδέσμευτη. Κι ενώ δεν είναι «επισήμως» έντυπο της Χ.Α., του ΛΑΟΣ ή κάποιου άλλου ακροδεξιού μορφώματος, στα ίδια θολά νερά ψαρεύει, τέτοιου είδους νοοτροπίες επιχειρεί να διαμορφώσει και ό,τι πιάσει.
Η δημοσιογραφία στην απόλυτη ξεφτίλα της κοντολογίς, αν βέβαια μπορεί να ονομαστεί έτσι αυτό που κάνει ο «ιθύνων νους» του «Μακελειού» Στέφανος Χίος, που έχει οδηγήσει την παραδημοσιογραφία σε δυσθεώρητα ύψη. Ο οποίος, παρά την εξτρίμ αθυροστομία του, τη συστηματική παραβίαση δεκάδων άρθρων τόσο του Ποινικού Κώδικα όσο και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, τις επιπλήξεις και την προσωρινή –όχι όμως οριστική– διαγραφή από την ΕΣΗΕΑ, τα εξώδικα, τις αγωγές και τις μηνύσεις επί σειρά ετών (που του στοίχισαν διαδοχικές αποπομπές από Alter, Κόντρα News και Extra Channel, ενώ πέρσι έφτασε να πυροβολήσει δικαστικό επιμελητή!), εξακολουθεί να «αλυχτάει» ελεύθερα, παριστάνοντας ταυτόχρονα τον διωκόμενο μαχητή.
Όσο δε και να μοιάζει κλινική περίπτωση, όταν αγορεύει, φαίνεται να ξέρει καλά σε τι κόσμο και σε ποια ένστικτα ποντάρει, καθώς και τι «υπόγειες» (ίσως και υποκοσμιακές) διαδρομές να ακολουθεί ώστε να παραμένει ακόμη αλώβητος μεν, επίφοβος δε.
Μέσα, λοιπόν, από τα κραυγαλέα και χοντροκομμένα, πλην καλομελετημένα πρωτοσέλιδα του «Μακελειού» μαθαίνουμε για «ερπετοειδή και σκοτεινές δυνάμεις που μας κυβερνάνε», «διασταυρωμένες προφητείες αγίων» και «σκοτεινά σχέδια ΔΝΤ - Διεθνούς Μασονίας» για την Ελλάδα, για τον «νέο Ιωαννίδη τύπου Μπολσονάρο» που «ορίζουν οι ΗΠΑ για να κυβερνήσει τη χώρα» (μύχιοι πόθοι;), ότι ο Μανώλης Γλέζος είναι «απατεώνας», αφού «άλλος κατέβασε τη σβάστικα από την Ακρόπολη», και ότι «ο Ντεπαρντιέ εκδιδόταν από παιδί για να ζήσει».
Προτρεπόμαστε «Να πετάξουμε στη θάλασσα τους λαθρομετανάστες πριν μας πνίξουν», εφόσον «Δεν είναι πρόσφυγες αλλά σατανάδες που ήρθαν να κόψουν κεφάλια», πληροφορούμαστε ότι ο τάδε υπουργός «είναι αδερφή και τον λένε Γιαννούλα», συνοδεία του σχετικού φωτομοντάζ, διαβάζουμε συνέντευξη με τον «καπιτάνο» Ματέο Σαλβίνι (τον ακροδεξιών καταβολών Ιταλό αντιπρόεδρο) με τίτλο «Έλληνες, πολεμήστε για τα παιδιά σας», για τις «Τσούλες της εξουσίας με λερωμένα βρακιά» (εννοεί συμβίες πολιτικών).
Για την «εσκεμμένη» εξάπλωση του καρκίνου μέσω εμβολίων(!), για τους «ανθέλληνες τραγουδιστές» που «πουλήθηκαν στα καζίνο των Σκοπίων – αρπαχτές εκατομμυρίων στους γύφτους γείτονες», για τα «ανδρείκελα του δωσιλογισμού» Παυλόπουλο, Τσίπρα και Κοτζιά που «τους αξίζει εκτελεστικό απόσπασμα και μια σφαίρα στο κεφάλι» επειδή προδώσανε τη Μακεδονία «μας» αλλά και ότι χάρη στις αποκαλύψεις του «Μακελειού» συνελήφθη ο παραλίγο φυγάς προστατευόμενος μάρτυρας για το σκάνδαλο της Novartis, Νίκος Μανιαδάκης.
Τα παραπάνω συνιστούν ένα ελάχιστο απάνθισμα από γραπτά «μαργαριτάρια». Για τα προφορικά, είτε στις online εκπομπές του Χίου είτε όπου αλλού τον καλούν και όπου συνηθίζει να επιδίδεται σε μισαλλόδοξα κηρύγματα και χυδαίες επιθέσεις κατά αντιπάλων του ή επωνύμων που δεν συμπαθεί, παρακινώντας κιόλας συχνά σε ακραίες βιαιοπραγίες εναντίον προσώπων ή και ολόκληρων κοινωνικών ομάδων, θα απαιτούνταν κανονικό σίριαλ, κάτι που μόνο επιστημονικά ίσως να ενδιέφερε. Κι από κοντά «προσφορές» τύπου «Ντοκουμέντο: Κομμουνισμός και παιδομάζωμα του Στρατή Μυριβήλη», καθώς και η επίτομη βιογραφία του «Επαναστάτη» απριλιανού δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου.
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα μέσο που ζει και τρέφεται από τη ρητορική μίσους, υπηρετώντας πιστά τον δημοσιογραφικό κιτρινισμό και το εθνικιστικό, ρατσιστικό και μισαλλόδοξο αφήγημα το οποίο φροντίζει με κάθε ευκαιρία να φέρνει από το περιθώριο στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου, με έναν τρόπο που η κομματική εφημερίδα της Χ.Α. π.χ. δεν θα κατάφερνε ποτέ, κι ας θεωρείται ιδεολογικά πιο κοντινή στον δρα Γκέμπελς.
Δηλητηριάζει συνειδήσεις, συκοφαντεί και διαπομπεύει ιδέες και ανθρώπους, καλλιεργεί επιπλέον ρατσιστικές, ξενοφοβικές, σεξιστικές, μισογύνικες και ομοφοβικές συμπεριφορές, είναι δηλαδή ένας οιονεί ηθικός αυτουργός σε περιστατικά βίας και διακρίσεων.
Ένα μέσο το οποίο, παρά ταύτα, έχει πέσει ίσαμε τώρα υπερβολικά «στα μαλακά» και συνεχίζει να «κάνει δουλίτσα», εκμεταλλευόμενο στο έπακρο την ανοχή της Πολιτείας, της ΕΣΗΕΑ αλλά και ημών των συνειδητοποιημένων πολιτών, γεγονός που και άλλοι καλοί συνάδελφοι, όπως και δικαιωματικοί ακτιβιστές, έχουν επισημάνει. «Και τι να κάνουμε, να το κλείσουμε το ρημάδι;»
Ναι, να το κλείσουμε – χτες κιόλας! Σεβαστή η ελευθερία του λόγου, αλλά στον βαθμό που δεν υπονομεύει την κοινωνία των πολιτών και άρα την ελευθερία έκφρασης καθαυτή – εκεί είναι και η διαφορά με τη λογοκρισία. Να το αναγκάσουμε να κλείσει, ακριβέστερα, απαξιώνοντάς το κυκλοφοριακά, διαφημιστικά, δημοσιογραφικά κι εφαρμόζοντας αυστηρά την ισχύουσα νομοθεσία κάθε που «παρεκτρέπεται».
Γιατί αν κάποιοι περισσεύουν σήμερα σε αυτή την ταλαίπωρη κοινωνία που παλεύει να ξαναβρεί αρχές, αξίες και στηρίγματα, είναι συκοφάντες, συμπλεγματικοί, τυχοδιώκτες γραφιάδες και ανήθικα, φοβικά, μισάνθρωπα ΜΜΕ.