Με το ανέβασμα του Θείου Βάνια, το θέατρο Προσκήνιο εγκαινιάζει και το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο που θα ισχύσει από φέτος, καθώς οι μέρες των παραστάσεων θα μοιραστούν με τη Φαίδρα της Μαρίνας Τσβετάγιεβα που θα συνεχίσει να παίζεται.
Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί και ο Χρήστος Λούλης υποδύεται τον Βάνια, η Ξένια Καλογεροπούλου τη μητέρα του, Μαρία Βασίλιεβνα, ο Νίκος Χατζόπουλος τον Σερεμπριακόφ, η Θεοδώρα Τζήμου την Έλενα Αντρέεβνα, η Ηρώ Μπέζου τη Σόνια, ο Φιντέλ Ταλαμπούκας τον Άστροφ, η Μαρία Φιλίνη τη Μαρίνα, ο Αντώνης Αντωνόπουλος τον Τελιέγκιν στο εμβληματικό έργο του Τσέχοφ.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο κτήμα του Σερεμπριακόφ, στη ρωσική επαρχία, όπου ο συνταξιούχος καθηγητής αποφασίζει να περάσει το τέλος της ζωής του μαζί με τους συγγενείς της πρώην συζύγου του: τον θείο Βάνια που βασανίζεται από το αίσθημα μιας χαραμισμένης ζωής και ενός ανεκπλήρωτου έρωτα για την πολύ νεότερη σύζυγο του καθηγητή, τη Γιελένα, την κόρη του Σόνια, μια στερημένη εργατική κοπέλα που αγαπά κρυφά τον γοητευτικό και παρηκμασμένο γιατρό Αστρόβ, και την ψευτοδιανοούμενη πεθερά του, Μαρία Βασίλιεβνα.
Η πλήξη και τα αδιέξοδα μιας κοινωνίας σε παρακμή οδηγούν το δράμα της συμβίωσης όλων αυτών των ανθρώπων στην κορύφωσή του και τη θλιβερή του λύση, που αποκαθιστά τις ισορροπίες αλλά δεν οδηγεί στην ανθρώπινη ευτυχία.
Αφορμή γι' αυτό το ανέβασμα γίνεται ένα τραπέζι, ένας υπαρξιακός τόπος όπου τα πρόσωπα καταναγκασμένα να συνυπάρχουν ή σαν ριγμένα από πάντα εκεί, καλούνται να αναμετρηθούν με τη ματαίωση, τις ψευδαισθήσεις και να αποπειραθούν να συμφιλιωθούν με τη ζωή. Το τεράστιο αυτό τραπέζι υπάρχει ως αίθουσα πρωινού ή ως ένα παρατηρητήριο ζωής ή ως ένας τόπος όπου τα πρόσωπα ανεβαίνουν για να δοκιμάσουν τη διαφυγή τους από την καθημερινότητα ενώπιον των υπολοίπων "καλεσμένων".
Ο Τσέχοφ σκιαγραφεί με επιδεξιότητα τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που κυοφορούνται και οραματίζεται ένα μέλλον πιο κοντά στις ανθρώπινες αξίες.
«Στον Θείο Βάνια ο Τσέχοφ με οξυδέρκεια, χιούμορ και συμπόνοια γράφει τέσσερις σκηνές/ τέσσερις παρτίδες, στις οποίες συμπυκνώνει όλη την υπαρξιακή αγωνία και το ατελές της ανθρώπινης φύσης» λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Δημήρης Καραντζάς.
«Αφορμή γι' αυτό το ανέβασμα γίνεται ένα τραπέζι, ένας υπαρξιακός τόπος όπου τα πρόσωπα καταναγκασμένα να συνυπάρχουν ή σαν ριγμένα από πάντα εκεί, καλούνται να αναμετρηθούν με τη ματαίωση, τις ψευδαισθήσεις και να αποπειραθούν να συμφιλιωθούν με τη ζωή. Το τεράστιο αυτό τραπέζι υπάρχει ως αίθουσα πρωινού ή ως ένα παρατηρητήριο ζωής ή ως ένας τόπος όπου τα πρόσωπα ανεβαίνουν για να δοκιμάσουν τη διαφυγή τους από την καθημερινότητα ενώπιον των υπολοίπων "καλεσμένων".
Τα πρόσωπα του Τσέχοφ, καθηλωμένα, καθισμένα περιμετρικά, τρώνε βουλιμικά, πίνουν τσάι, παλεύουν να ξανανιώσουν και φαντασιώνονται την ομορφιά της ζωής σε μια χορογραφία των μικροπραγμάτων. Ένας ύμνος στη συμφιλίωση με το αδιέξοδο, κι ένας χορός ανθρώπων που προσπαθεί να απαλλαγεί από την επίπονη αναζήτηση της ουτοπίας».
«Θείος Βάνιας» του Άντον Τσέχοφ
Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Παναγιώτης Γκιζώτης
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος
Παίζουν: Χρήστος Λούλης, Ξένια Καλογεροπούλου, Νίκος Χατζόπουλος, Θεοδώρα Τζήμου, Ηρώ Μπέζου, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Μαρία Φιλίνη, Αντώνης Αντωνόπουλος
Θέατρο Προσκήνιο
Καπνοκοπτηρίου 8, 210 8256838
Πρεμιέρα τον Ιανουάριο