Βόρειοι και Νότιοι

Η σπιτονοικοκυρά μου από το Πάσχα και μετά αφήνει το Παγκράτι και εγκαθίσταται για τους επόμενους έξι μήνες στο καλοκαιρινό της κατάλυμα στην υπερβόρεια Αττική /

δεν γνώριζα τον όρο «υπερβόρεια Αττική» μέχρι πολύ πρόσφατα /

ίσως πρόκειται για έναν νεολογισμό των μετεωρολόγων νέας γενιάς, που εδώ και λίγα χρόνια κάνουν διάκριση ανάμεσα στα «απλά» βόρεια προάστια και τα «υπερβόρεια» προάστια (από Διόνυσο κι επάνω) όταν θέλουν να προσδιορίσουν με ακρίβεια τις περιοχές στις οποίες πρόκειται να χιονίσει /

στα χρόνια μου ο αείμνηστος Ανδρέας Λαζάνης έλεγε «προβλέπονται χιονοπτώσεις από το ύψος των βορείων προαστίων και βορειότερα» και ξεμπέρδευε /

τώρα που όλοι ξέρουμε από καιρό, οι καημένοι οι μετεωρολόγοι είναι στημένοι με την πλάτη στον τοίχο και προσπαθούν να προβλέπουν ανά οικοδομικό τετράγωνο /

επιστρέφω στη σπιτονοικοκυρά μου /

μου αρέσει η παλιομοδίτικη συνήθειά της να μετακομίζει κάθε άνοιξη στα βόρεια /

μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70 αυτές οι μετακινήσεις ήταν ο κανόνας /

ο μεγάλος μου αδελφός, γεννημένος το 1965, θυμάται πολύ καθαρά τα αργόσυρτα καλοκαίρια καταμεσής της χούντας στη Γλυφάδα /

θεωρητικά τα πρόλαβα κι εγώ, αλλά σε μια ηλικία που δεν ευνοούσε, ακόμα, τη δημιουργία και την καταχώριση αναμνήσεων /

η Γλυφάδα ως θέρετρο ήταν ένας μεταπολεμικός νεωτερισμός, άμεσα συνδεδεμένος με την καλλιέργεια της κουλτούρας των διακοπών και της μαζικοποίησης των εξορμήσεων στη θάλασσα /

μέχρι τη δεκαετία του '60 οι περισσότεροι Αθηναίοι και κυρίως όσοι είχαν τη σχετική (οικονομική) δυνατότητα έκαναν αυτό που συνεχίζει να κάνει η ιδιοκτήτρια του φτωχικού μου στο Παγκράτι /

ανέβαιναν στα ξενοδοχεία της Κηφισιάς ή σε συγγενείς που διατηρούσαν «εξοχικά» στην περιοχή /

ο παππούς και η γιαγιά, κάτοικοι Κουκακίου, όταν έκλειναν τα σχολεία, έστελναν τη μητέρα μου στην ξαδέλφη της τη Μυρτώ στη Ρέα /

τα θυμήθηκα όλα αυτά γιατί την Κυριακή του Πάσχα ήμουν στο Καστρί, όπου επιβεβαίωσα την ακλόνητη υπεροχή του αθηναϊκού Βορρά έναντι του αθηναϊκού Νότου /

το ξέρω πως υπάρχει κόσμος που δεν αλλάζει τα Νότια με τίποτα, αλλά θέλω να πω ότι στην Κηφισιά, και στο Καστρί, και στη Ρέα, και στη Δροσιά βλέπω να έχει επιβιώσει κάτι από τα περασμένα /

τουλάχιστον ως αίσθηση /

ο Νότος είναι πιο εκτεθειμένος στην προστυχιά, εν μέρει εξαιτίας της παραλιακής ζώνης που αφέθηκε στην τύχη της και στα κατά τόπους συμφέροντα /

εκκωφαντική εξαίρεση η περίπτωση της Βουλιαγμένης, που ένας «δεξιός» δήμαρχος (ο Κασιδόκωστας) την προστάτευσε αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει σήμερα σαν τη μύγα μες στο γάλα /

και στα βόρεια προάστια η ανεξέλεγκτη εμπορευματοποίηση και η οικιστική λαίλαπα αλλοίωσε τοπία μοναδικού φυσικού κάλλους, όμως λίγο η γενναιοδωρία της φύσης, λίγο ο μεγαλύτερος σεβασμός στην αρχιτεκτονική παράδοση, συγκράτησε τις συνέπειες της άτακτης ανοικοδόμησης /

εδώ, η εξαίρεση από την ανάποδη ακούει στο όνομα Νέα Ερυθραία /

ο κεντρικός δρόμος είναι μία από τις πιο παραπλανητικές εικόνες δημόσιου χώρου του Λεκανοπεδίου /

ανεβαίνεις ένα τετράγωνο πιο πάνω και βρίσκεσαι στον παράδεισο.