Η συγγραφέας Ντόρις Λέσινγκ γυρίζει σπίτι απ' τα ψώνια. Βλέπει δημοσιογράφους στην πόρτα της. Έχουν κάτι να της πουν...
Είχα βρει τη φωτογραφία σ' έναν 'Tαχυδρόμο' (ολοσέλιδη ήταν) και την είχα κόψει και κρατήσει. Μου φαινόταν συναρπαστικό το σκηνικό. Με τις σακούλες του σούπερ μάρκετ, αιφνιδιασμένη, μια γυναίκα καθημερινή, κι όμως μια συγγραφέας μεγάλη, μόλις τιμημένη με την ύψιστη διάκριση.
Η αμηχανία της είναι έκδηλη. Μια σκηνή που μπορεί να κράτησε μόλις 5-10 λεπτά, κι όμως στο μυαλό μου είχε γιγαντωθεί - σκεφτόμουν, και ακόμα το σκέφτομαι, ότι θα μπορούσε να είναι το ξεκίνημα ενός μυθιστορήματος.
Τώρα με τον θάνατο της Λέσινγκ, ψάχνοντας τα βίντεό της, είδα ότι υπάρχει κάτι ακόμη καλύτερο!
Ένα δίλεπτο βιντεορεπορτάζ του Ρόιτερς, από εκείνη τη μέρα. Η Λέσινγκ είναι στο ταξί και βγαίνοντας βλέπει κάμερες και μικρόφωνα. Νομίζει ότι κάποιος πέθανε.
"Έχετε πληροφορηθεί τα νέα;" τη ρωτά ένας ρεπόρτερ.
"Όχι", λέει αυτή.
Και τότε όλα ξεκινούν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ: Πέθανε σήμερα η Ντόρις Λέσινγκ