ΤΟ ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ δεν γνωρίζει αγρανάπαυση. Μετά την ένταση των Χριστουγέννων, οι εκδοτικοί οίκοι είναι έτοιμοι να μας εκπλήξουν με καινούργιους τίτλους και ενδιαφέρουσες επανεκδόσεις.
Το αναγνωστικό γούστο μου με οδηγεί αμέσως στο μυθιστόρημα της Αντόνια Μπάιατ, Η παρθένος στον κήπο, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά σε μετάφραση της Κατερίνας Σχινά (Πόλις). Το μυθιστόρημα, που είχε κυκλοφορήσει το 1978, έχει στο κέντρο του μια μη τυπική αγγλική οικογένεια και τις αναζητήσεις της, τα οράματά της, τις συγκρούσεις της, τις εκκεντρικότητές της, τις ιδέες της, τις προκαταλήψεις, με φόντο την εποχή της στέψης της βασίλισσας Ελισάβετ της Β’ το 1953.
Προαναγγέλλει όμως τη δεκαετία του 1960 και τις ανατροπές που αυτή έφερε στην κοινωνία με τα κινήματα και τις νέες πολιτιστικές πρακτικές. Όσες και όσοι αγάπησαν το μυθιστόρημα Εμμονή της Μπάιατ, επίσης σε μετάφραση της Κατερίνας Σχινά, θα βρουν εδώ πολλά κοινά μοτίβα.
Το μυθιστόρημα, που είχε κυκλοφορήσει το 1978, έχει στο κέντρο του μια μη τυπική αγγλική οικογένεια και τις αναζητήσεις της, τα οράματά της, τις συγκρούσεις της, τις εκκεντρικότητές της, τις ιδέες της, τις προκαταλήψεις, με φόντο την εποχή της στέψης της βασίλισσας Ελισάβετ της Β’ το 1953.
Η αναγνωστική μου περιέργεια με οδηγεί στο μυθιστόρημα του Ιρλανδού Πολ Λιντς, Το τραγούδι του προφήτη, βραβείο Booker 2023, που θα κυκλοφορήσει σε μετάφραση του Άγγελου Αγγελίδη και της Μαρίας Αγγελίδου (Gutenberg).
Δυστοπικό μυθιστόρημα για μια οικογένεια στην Ιρλανδία, κάπου στο κοντινό μέλλον, όταν η χώρα διολισθαίνει προς την άκρα δεξιά και σ’ ένα αυταρχικό καθεστώς. Οι στρατηγικές επιβίωσης που επινοούνται από την οικογένεια, με ιθύνοντα νου τη μητέρα, λειτουργούν αλληγορικά για την επιβίωση στον σύγχρονο κόσμο των πολλαπλών αυταρχισμών.
Η αναγνωστική μου μνήμη αναθερμαίνεται και πάλι από την επανέκδοση της βιογραφίας του Γιώργου Σεφέρη Περιμένοντας τον άγγελο του Ρόντρικ Μπήτον, σε αναθεωρημένη μετάφραση της Μίκας Προβατά-Carlone (Πατάκης). To βιβλίο είχε κυκλοφορήσει το 2003 και είχε συζητηθεί πολύ. Είχε μάλιστα προκαλέσει τότε τον «φθόνο» νεοελληνιστών επειδή ένας μη Έλληνας είχε τολμήσει να αγγίξει ένα «τοτέμ» της σύγχρονης ελληνικής ποίησης.
Η αναγνωστική μου νοσταλγία με κάνει να ανυπομονώ για τη νέα έκδοση της μεγάλης νουβέλας του Παναΐτ Ιστράτι (1884-1935), Κυρα-Κυραλίνα, σε νέα μετάφραση της Ρίτας Κολαΐτη και επίμετρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη (Μεταίχμιο). Πιστεύω ότι οι νεότεροι αναγνώστες θα ανακαλύψουν αυτόν τον τυχοδιώκτη συγγραφέα που είχε πατέρα Κεφαλλονίτη, μητέρα Ρουμάνα και έμαθε γαλλικά στο λιμάνι της Μασσαλίας.
Μάλλον αυτοβιογραφικό, έχει ήρωα ένα ομοφυλόφιλο μικροπωλητή που ζει παραγκωνισμένος στη Βραΐλα της Ρουμανίας και μας μιλάει για το παρελθόν του. Ο Ιστράτι είναι ένας παραμυθάς και το βιβλίο μάς οδηγεί σε μυθικούς χώρους της Ανατολής, στην Πόλη, στη Βηρυτό, στη Δαμασκό. Η παλιά μετάφραση του Χουρμούζιου είναι ξεπερασμένη και η νέα μετάφραση δείχνει ότι κάθε γενιά πρέπει να ξαναβλέπει, μεταφραστικά, τα παλιότερα βιβλία.
Στις αναγνωστικές μου αγάπες περιλαμβάνεται ο Τζορτζ Σόντερς, ο Αμερικανός μάστορας της μικρής φόρμας. Η συλλογή διηγημάτων του Μέρα απελευθέρωσης είχε θεωρηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2022. Περιμένω, λοιπόν, την ελληνική μετάφραση της συλλογής από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη (Ίκαρος).
Είμαστε τυχεροί που λίγο πριν από τα Χριστούγεννα εκδόθηκε στα ελληνικά, σε μετάφραση του Ανδρέα Παππά, το μείζον βιβλίο του Σόντερς Κολυμπώντας στη λιμνούλα υπό βροχήν, μια αναζωογονητική βουτιά στις ρίζες της μικρής φόρμας, σε διηγήματα του Τσέχοφ, του Τολστόι, του Γκόγκολ και του Τουργκένιεφ (Πατάκης).
Από τις αναγνωστικές αγάπες μου δεν θα μπορούσε να λείπει ο Πέτερ Χάντκε. Περιμένω, λοιπόν, το Δοκίμιο για το αποχωρητήριο που θα κυκλοφορήσει σε μετάφραση του Σπύρου Μοσκόβου (Βιβλιοπωλείον της Εστίας). Αυτός ο «δεξιοτέχνης της εσωτερικότητας» μάς οδηγεί στον πιο αποσιωπημένο χώρο, τον καμπινέ, το μέρος, την τουαλέτα, από την πιο ταπεινή έως την πιο περίπλοκη και πολυτελή. Ο Χάντκε δεν κάνει την εθνογραφία της τουαλέτας. Μας δείχνει τι συμβαίνει στη διάρκεια αυτής της σύντομης αναχώρησής μας, σε αυτήν τη στιγμιαία απομόνωση. Όχι τι συμβαίνει στην τουαλέτα αλλά τι συμβαίνει στο μυαλό μας. Απολαυστικό.
Υπάρχουν κι άλλοι τίτλοι, κι άλλοι συγγραφείς και άλλα είδη. Θα επιστρέψουμε σύντομα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.