Σ' ένα από τα ωραιότερα πάρκα του ανατολικού Λονδίνου βρίσκεται μία από τις τελευταίες παραδοσιακές παμπ της Βρετανίας. Η τζαζ μουσική, η διακόσμηση βγαλμένη από τα '30s και οι ηλικιωμένοι θαμώνες της συνθέτουν ένα σκηνικό διασκέδασης που τείνει να εκλείψει στη σύγχρονη Αγγλία.
Ο φωτογράφος Tom Oldham επισκέπτεται την Palm Tree Pub τα τελευταία 15 χρόνια. Η ζεστασιά και οι άνθρωποι της είναι ένας από τους λόγους που μετακομίζει στο ανατολικό Λονδίνο, όπως παραδέχεται σήμερα στη LiFO.
Αποφασίζει να τη φωτογραφίσει. Μερικούς μήνες μετά, το αποτέλεσμα φαίνεται να εκπλήσσει τους πάντες, με τον ίδιο να κατακτά το πρώτο βραβείο του γνωστού διαγωνισμού Sony World Photography Awards στην κατηγορία «Πορτρέτα».
Η Palm Tree Pub πλέον αποτελεί μεγάλη ατραξιόν για τους τουρίστες του Λονδίνου, όσο και για τους νέους, οι οποίοι φτάνουν κάθε Σαββατοκύριακο για να πιουν το παραδοσιακό ουίσκι ή την μαύρη μπίρα και να ακούσουν μερικούς από τους τελευταίους εκπροσώπους μιας μουσικής που χαρακτήρισε την προπολεμική Βρετανία.
Πορτρέτα των ηλικιωμένων θαμώνων της, όμως, και των μουσικών οι οποίοι παρά την ηλικία τους κάθε Σαββατοκύριακο στήνουν τα μουσικά τους όργανα, βάζουν τα καλά τους ρούχα, και παίζουν τζαζ μουσική πίσω από τις δεκαετίας των '30s και των '40s, πριν σκάσει το κύμα του ροκ εν ρολ στη Βρετανία.
Ο Τσάρλι, ηλικίας 81 ετών, ο Χάρι, 78, η Έλεν, 81, και φυσικά ο αγέραστος Τζακ που μόλις πριν μερικούς μήνες έκλεισε τα 90 του, παίζουν για περισσότερα από 40 χρόνια μουσική στο ίδιο μαγαζί. Είναι οι τελευταίοι του είδους σε μια Αγγλία που αλλάζει ριζικά, όπως εξηγεί ο Tom Oldham, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Οι πιο μεγάλοι από αυτούς σε ηλικία ξεκίνησαν να ασχολούνται με τη μουσική ήδη μετά το τέλος του πολέμου, τότε που η Ευρώπη προσπαθούσε να βρει πάλι τα πατήματά της.
Όλοι τους είναι πολύ δεκτικοί στη φωτογράφιση. «Οι τραγουδιστές στο Palm Tree είναι όλοι επαγγελματίες και έχουν τραγουδήσει για πολλά χρόνια, γι 'αυτό ήξερα ότι δεν θα είχαν πρόβλημα στο να φωτογραφηθούν» σημειώνει.
«Αυτοί οι τραγουδιστές έχουν έναν πραγματικά αληθινό χαρακτήρα και το μόνο που ήθελα ήταν να καταγράψω τη χάρη, τη δροσιά, τη φαντασία, την ομορφιά τους και οτιδήποτε άλλο τους κάνει να νιώθουν τόσο συνεπαρμένοι» εξηγεί ο φωτογράφος, ο οποίος πέραν των φωτογραφιών, γράφει σε βινύλιο τις μουσικές τους. «Είναι ό,τι πιο συναρπαστικό έχω κάνει ποτέ».
Η Palm Tree Pub πλέον αποτελεί μεγάλη ατραξιόν για τους τουρίστες του Λονδίνου, όσο και για τους νέους, οι οποίοι φτάνουν κάθε Σαββατοκύριακο για να πιουν το παραδοσιακό ουίσκι ή την μαύρη μπίρα και να ακούσουν μερικούς από τους τελευταίους εκπροσώπους μιας μουσικής που χαρακτήρισε την προπολεμική Βρετανία.
Λίγο πριν το τέλος της κουβέντας μας, με προσκαλεί να την επισκεφτώ. «Σου εγγυώμαι ότι θα καταλάβεις για ποιο λόγο γίνεται όλος αυτός ο ντόρος».
Οι εικόνες παραχωρήθηκαν από τον φωτογράφο στο LIFO.gr για αποκλειστική χρήση. Δεν επιτρέπεται η αναδήμοσιευσή τους χωρίς την άδειά του.