Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Ποιοι βάλθηκαν να ρίξουν τη Nicki Minaj από τον θρόνο της;

Η βασίλισσα του ραπ κυκλοφόρησε μόλις το πιο ωραίο άλμπουμ της καριέρας της, όμως ο διεθνής Τύπος δείχνει απηυδισμένος με τη συμπεριφορά της

Ποιοι βάλθηκαν να ρίξουν τη Nicki Minaj από τον θρόνο της;

Στην εποχή των social media, πολλά έχουν αλλάξει στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους ποπ σταρ. Μας κουράζουν με τα καμώματά τους πολύ πριν ακούσουμε τη μουσική τους. Επίσης είναι πιο εύκολο να τους απορρίψουμε λόγω συμπεριφοράς παρά για το αν αξίζει τελικά η μουσική  που φτιάχνουν.


Η πιο πρόσφατη περίπτωση είναι της Nicki Minaj που από αγαπημένη των αμερικανικών μουσικών μίντια έγινε ο χειρότερος εχθρός τους με το νέο της άλμπουμ «Queen» και τα ξεσπάσματά της στο Twitter και στο Instagram.

Μέσα σε όλες αυτές τις αναλύσεις που γίνονται για τον ξεπεσμό της, αναρωτιέμαι, όμως, για πόσο σοβαρή μουσική αρθρογραφία μιλάμε όταν διαβάζεις επανειλημμένα τον τελευταίο χρόνο για τη δήθεν κόντρα της με την Cardi B. Μια κόντρα που ο ίδιος ο μουσικός τύπος έχει δημιουργήσει και θρέφει με το επιχείρημα ότι κάθε χρόνο η μουσική βιομηχανία έχει χώρο για μια μόνο πετυχημένη γυναίκα ράπερ, σαν να είναι απαράβατος κανόνας.


Το άλμπουμ της δεν κατάφερε να πάει στο νούμερο 1 των τσαρτ και αυτό πυροδότησε μια πληθώρα παρανοϊκών ποστ από τη μεριά της. Έχει ξεφύγει κοινώς. Δύσκολα μπορείς να πάρεις στα σοβαρά τα όσα ποστάρει στα social media. Συχνά ακούγεται υπερβολική, έως και γελοία.

Μέσα σε όλες αυτές τις αναλύσεις που γίνονται για τον ξεπεσμό της, αναρωτιέμαι, όμως, για πόσο σοβαρή μουσική αρθρογραφία μιλάμε όταν διαβάζεις επανειλημμένα τον τελευταίο χρόνο για τη δήθεν κόντρα της με την Cardi B. Μια κόντρα που ο ίδιος ο μουσικός τύπος έχει δημιουργήσει και θρέφει με το επιχείρημα ότι κάθε χρόνο η μουσική βιομηχανία έχει χώρο για μια μόνο πετυχημένη γυναίκα ράπερ, σαν να είναι απαράβατος κανόνας.

Πριν καλά-καλά κυκλοφορήσει το «Queen», οι κριτικοί είχαν αρχίσει ήδη να την παρομοιάζουν με τον Τραμπ λόγω της καχυποψίας της απέναντι στα ΜΜΕ. Βαρύς και ασήκωτος χαρακτηρισμός που δεν ξέρω σε τι αποσκοπεί, αλήθεια.

 
Για πρώτη φορά, επίσης, γράφουν τα χειρότερα και για το κοινό της και για τη σκοτεινή πλευρά της σχέσης που έχουν οι διάσημοι με τους φανατικούς οπαδούς τους. Ο λόγος είναι ότι ορδές των φαν της επιτέθηκαν άγρια σε μια δημοσιογράφο όταν έγραψε ότι πλησιάζει τα 40 και θέλει να δει ώριμη δουλειά της, με αποτέλεσμα να χάσει τη δουλειά της. Η ίδια δημοσιογράφος δημοσιοποίησε στο Twitter τα καθόλου κολακευτικά προσωπικά μηνύματα που της έστειλε η Minaj. Να σημειώσουμε εδώ ότι δεν ζήτησε να απολυθεί.

Είναι μεγάλο σε διάρκεια και κάπως άνισο αλλά έτσι συμβαίνει με όλα τα άλμπουμ της. Κανείς δεν σχολιάζει το γεγονός ότι και ο Drake βγάζει τεράστια σε διάρκεια άλμπουμ αλλά την βγάζει καθαρή.


Η Minaj δεν θέλει να ακολουθήσει την εικόνα που έχουν σχηματίσει γι' αυτήν οι διάφοροι ακτιβιστές και υπέρμαχοι της πολιτικής ορθότητας και αυτό φαίνεται ότι χαλάει αρκετούς. Μάλλον δεν το έκανε και ποτέ, εδώ που τα λέμε, απλά έμπαινε σε καλούπια παλιότερα πιο εύκολα.


Δεν το παίζει καμιά αθώα κακομοίρα ενώ ταυτόχρονα δεν το «βουλώνει» κιόλας. Προκαλεί πονοκέφαλο σε φεμινίστριες που δεν ξέρουν πλέον πώς να την αντιμετωπίσουν. Από τη μία τη θαυμάζουν κι από την άλλη λατρεύουν να τη μισούν.

Αυτό που ξεχνούν όλοι είναι ότι πάντα έτσι ήταν. Δεν θεωρήθηκε τυχαία μια από τις πιο αθυρόστομες και επιθετικές ράπερ της γενιάς της. Από την αρχή της καριέρας της έχει δεχτεί αδυσώπητη κριτική ακόμη και για το γεγονός ότι δεν είναι η ίδια δημιουργός των κομματιών της.

 
Η Onika Tanya Maraj, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Τρινιντάντ μαζί με τη γιαγιά της. Σε ηλικία 5 χρονών μετανάστευσε παράνομα στην Αμερική για να βρει τους γονείς της που δούλευαν στη Νέα Υόρκη.


Πριν γίνει γνωστή, δούλευε ως σερβιτόρα και συνήθιζε να γράφει ασταμάτητα στίχους πάνω σε λογαριασμούς πελατών. Έχει κυκλοφορήσει από τότε 4 άλμπουμ με πιο πρόσφατο το «Queen». Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας της φάνηκε από τα πρώτα βήματά της, όταν σταματούσε συνεντεύξεις επειδή θεωρούσε προσβλητικές κάποιες ερωτήσεις. Δεν δίστασε να δείξει την πόρτα σε μια δημοσιογράφο των New York Times.

 

Nicki Minaj - Ganja Burns

 

Από όσα έχουν συμβεί τελευταία, αυτό που προβληματίζει είναι η συνεργασία της με τον ανερχόμενο και ακραία αμφιλεγόμενο ράπερ 6ix9ine (που θα έρθει και από τα μέρη μας για μια συναυλία σε λίγες μέρες) που κατηγορείται ως παιδόφιλος επειδή έκανε σεξ με μια 13χρονη στα 18 του.


Αν ρωτήσεις την άποψη μιας φαν της, θα σου πει ότι η Minaj απλά εκμεταλλεύεται τη φήμη που έχει αποκτήσει ο συγκεκριμένος. Συμπεριέλαβε το κομμάτι «Fefe» τελευταία στιγμή στο άλμπουμ για να ανεβάσει τις πωλήσεις της. Το Pitchfork την κατακεραύνωσε με ένα άρθρο που υποστηρίζει ότι με τέτοιες κινήσεις κανονικοποιεί την εγκληματική συμπεριφορά καλλιτεχνών και επισκιάζει ενέργειες, για να οδηγηθούν επιτέλους στη δικαιοσύνη καλλιτέχνες όπως ο R. Kelly.


Σε βάζει όμως λίγο σε σκέψεις, όταν αυτή η κριτική έρχεται από το Pitchfork, που στο πρώτο φεστιβάλ που διοργάνωσε ο βασικός τους headliner ήταν ο R. Kelly ή, όπως τους υπενθύμισε και η ίδια η Minaj, ότι λειτουργούν με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η συνεργασία της Lady Gaga με τον R. Kelly πήρε τις καλύτερες κριτικές από το συγκεκριμένο site ή όταν ο Kendrick Lamar υποστηρίζει ράπερ σαν τον XXXtentacion δεν κουνιέται φύλο.

 

Nicki Minaj - Chun-Li


Τι μένει τελικά από όλα αυτά; Το ότι η μουσική δεν ενδιαφέρει κανέναν πια. Το «Queen» περιέχει ίσως μερικές από τις πιο μεστές μελωδίες της, πιο old-school και πιο προσιτές από προηγούμενες δουλειές της. Παραμένει τεράστια στον τομέα της.

Μια ακρόαση του «Barbie Dreams» που χλευάζει απροκάλυπτα τους άνδρες συναδέλφους δηλώνει θράσος και τόλμη ή του εξαιρετικού «Chun Swae» που λέει μαζί με τον Swae Lee, το οποίο άνετα είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου.

Είναι μεγάλο σε διάρκεια και κάπως άνισο αλλά έτσι συμβαίνει με όλα τα άλμπουμ της. Κανείς δεν σχολιάζει το γεγονός ότι και ο Drake βγάζει τεράστια σε διάρκεια άλμπουμ αλλά την βγάζει καθαρή.


Θεματικά βγάζει μια ανασφάλεια σε σχέση με τον μέλλον της σε έναν σκληρά ανταγωνιστικό χώρο. Σε τι σημείο βρίσκεται αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει.