Για την κατασκευή των παραπάνω ξύλινων καμπινών, το αρχιτεκτονικό γραφείο Nina Maritz Architects από τη Ναμίμπια πήρε έμπνευση από τα εκατοντάδες ναυάγια που έχουν συμβεί στην ακτή Skeleton της χώρας. Το πρότζεκτ αυτό, που έχει τίτλο «Shipwreck Lodge«, βρίσκεται κοντά στον ποταμό Hoarusib στη δυτική πλευρά της αφρικανικής χώρας.
Το αρχιτεκτονικό στούντιο Nina Maritz Architects, το οποίο έχει ως έδρα του την πόλη Βίντχοκ (που είναι και πρωτεύουσα της χώρας) σχεδίασε αυτά τα πολυτελή καταλύματα, που συνολικά έχουν 20 κρεβάτια, με τη βοήθεια ενός τοπικού travel agency, του Trip Travel, και τα παρουσιάζει στο αρχιτεκτονικό σάιτ Dezeen.
Οι εντυπωσιακές καμπίνες στηρίζονται πάνω στους κατάλευκους αμμόλοφους, όπου και συνηθίζουν να τριγυρνούν διάφορα είδη ζώων, όπως οι ύαινες, τα λιοντάρια, οι ελέφαντες και οι καμηλοπαρδάλεις.
Το σχέδιο αυτό των 10 δωματίων έχει εμπνευστεί από τα εκατοντάδες ναυάγια που έχουν γίνει στην περιοχή και ειδικότερα σε μια επικίνδυνη ζώνη της ακτής.
Το «Shipwreck Lodge» έχει ως στόχο να παρέχει άνεση υψηλού επιπέδου σε όσους επισκεφθούν αυτό το απομακρυσμένο μέρος της χώρας. Το σχέδιο αυτό των 10 δωματίων έχει εμπνευστεί από τα εκατοντάδες ναυάγια που έχουν γίνει στην περιοχή και ειδικότερα σε μια επικίνδυνη ζώνη της ακτής.
«Παρά το γεγονός ότι οι καμπίνες αυτές παραπέμπουν έμμεσα σε ξύλινες βάρκες, το σχήμα τους είναι αρκετά αφηρημένο, ενώ οι δοκοί στο εσωτερικό είναι ίσως το μόνο στοιχείο που μπορεί να συσχετιστεί με τη θεματική του ναυαγίου» αναφέρουν οι αρχιτέκτονες του συγκεκριμένου πρότζεκτ.
Καθεμία από αυτές τις καμπίνες περιλαμβάνει ένα υπνοδωμάτιο, του οποίου το σχήμα θυμίζει εν μέρει σκάφος πλοίου, και ένα μπάνιο. Τα κρεβάτια βρίσκονται κάτω από τις κεκλιμένες οροφές των γωνιακών καμπινών και έχουν ως θέα τους κατάλευκους αμμόλοφους χάρη σε ένα μεγάλο οριζόντιο παράθυρο.
Το μεγάλο κτίριο που στεγάζει το σαλόνι και το εστιατόριο έχει παρόμοια αισθητική με τα δωμάτια, ενώ οι επικλινείς τοίχοι και οι κυρτοί εξωτερικοί δοκοί δημιουργούν μια εμφάνιση που ταιριάζει απόλυτα με το φυσικό περιβάλλον.
Η ξύλινη κατασκευή αυτών των κτιρίων σε συνδυασμό με τους προκάτ τοίχους είναι αρκετά ανθεκτικά υλικά για να αντέξουν τις πιο ακραίες καιρικές συνθήκες που υπάρχουν στην περιοχή.
Βέβαια, αξίζει να αναφερθεί ότι το ιδιαίτερο περιβάλλον της ερήμου δημιούργησε σημαντικά προβλήματα στην αρχιτεκτονική ομάδα, μεταξύ των οποίων η πρόσβαση στην περιοχή και οι περιορισμοί αναφορικά με το τι είδους θεμέλια θα μπορούσαν να τοποθετηθούν εκεί.
Οι εξωτερικοί δοκοί, που στερεώνονται μέσα στους αμμόλοφους στηρίζουν επαρκώς την όλη κατασκευή, ενώ την ίδια στιγμή βοηθούν και στον περιορισμό των προβλημάτων σχετικά με τη μετακίνηση της άμμου, που πολλές φορές συμβαίνει εξαιτίας του δυνατού ανέμου.
Οι κατασκευές αυτές για να τοποθετηθούν τελικά στους συγκεκριμένους αμμόλοφους χρειάστηκε να ταξιδέψουν δώδεκα ώρες, ενώ η μεταφορά τους αυτή έγινε σε προκάτ μορφή.