Τα φώτα στο εντυπωσιακό θέατρο Απόλλων της Σύρου πέφτουν. Ένα λευκό φως ξεπροβάλλει μπροστά από τη μεγάλη οθόνη που έχει στηθεί πάνω στη σκηνή και στην οποία τις επόμενες μέρες επρόκειτο να προβληθούν δεκάδες ταινίες animation μικρού μήκους στο πλαίσιο του Animasyros που έχει καταφέρει στη δωδέκατη έκδοσή του φέτος να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ animation παγκοσμίως.
Όπως εξηγεί η διευθύντρια του Animasyros, Μαρία Ανεστοπούλου, φέτος εστάλησαν συνολικά 2.500 ταινίες μικρού μήκους στο φεστιβάλ, τις οποίες έπρεπε να κρίνουν διεξοδικά για να καταλήξουν τελικώς στις 250 εξ αυτών που θα συμμετείχαν στο διαγωνιστικό μέρος. Φέτος η θεματική του φεστιβάλ είχε να κάνει με το περιβάλλον και την αειφορία, ενώ την Κυριακή μόνο υπήρχε μια συγκεκριμένη θεματική, το AnimaGreen, κατά τη διάρκεια της οποίας προβλήθηκαν ταινίες σχετικά με τη κλιματική αλλαγή.
«Δεν πιστεύαμε ποτέ πως ξεκινώντας έναν μικρό περιφερειακό θεσμό για λίγα άτομα –όχι περισσότερα από 100– θα γινόμασταν από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ animation παγκοσμίως».
Οικογένειες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν εξαιτίας των ακραίων καιρικών φαινομένων, οι πάγοι στους πόλους που αρχίζουν να λιώνουν, σε συνδυασμό με τις πόλεις που αρχίζουν να βυθίζονται κάτω από το νερό εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, μπορεί να προκάλεσαν άγχος και φόβο στην αίθουσα, όμως δεν παύουν να μην είναι επίκαιρα θέματα, ύστερα από ένα καλοκαίρι γεμάτο πυρκαγιές ακόμη και στον αρκτικό κύκλο και την Γκρέτα Τουνμπέργκ, τη 16χρονη ακτιβίστρια, να φτάνει στις ΗΠΑ με ιστιοφόρο προκειμένου να φωνάξει για τις επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής στον κόσμο.
Στο Animasyros, ωστόσο, θίχτηκαν και άλλα κοινωνικά ζητήματα, όπως η εγκατάλειψη θυμάτων τροχαίων δυστυχημάτων στους δρόμους, μέσω της ταινίας Good Intentions της Άννας Μάντζαρη, η οποία απέσπασε το, θεσμοθετημένο από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και συνοδευόμενο από χρηματικό έπαθλο Βραβείο Ελληνόφωνης Ταινίας «για την πρωτότυπη, γεμάτη ανατροπές, σεναριακή ιδέα, για τη δημιουργία ενός παράδοξου, εμβυθιστικού σύμπαντος», αλλά και η οπλοφορία και οπλοχρησία στις ΗΠΑ, με την ταινία μικρού μήκους «Gun Shop» να παρουσιάζει μέσα σε κάτι περισσότερο από 2 λεπτά περισσότερα από 2.000 όπλα που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ.
Από τις ταινίες που επίσης ξεχώρισαν ήταν το «Selfies», μια ταινία «ωδή» στη μανία του σύγχρονου ανθρώπου να φωτογραφίζει και να ποστάρει οτιδήποτε κι αν κάνει στη ζωή του στα social media, το παρεμφερές «Mascot» που παρουσιάζει αλληγορικά, μέσω της ιστορίας ενός ανθρώπου που φτάνει να πάρει δάνειο μέχρι και από τοκογλύφους για να καταφέρει να γίνει η μασκότ της πόλης, τη ματαιοδοξία και την απληστία του ατόμου που κάνει τα πάντα για να βγει πρώτος. Η συγκεκριμένη ταινία κέντρισε το ενδιαφέρον τόσο του κοινού όσο των κριτών, με την Κορεάτισσα δημιουργό της, Leeha Kim, να αποσπά Ειδική Μνεία στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του φεστιβάλ.
Βραβείο, επίσης, κέρδισε και το «Heat Wave» του Φωκίωνα Ξένου, ο οποίος παρουσιάζει μέσα σ' ένα φιλμ 7 λεπτών με πολύ χιούμορ το όλο και πιο επίκαιρο πρόβλημα του υπερτουρισμού στα ελληνικά νησιά.
Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι εκπλήξεις, όπως στο «Le Mans 1955», το οποίο εξιστορεί την τραγωδία που σημειώθηκε εκείνη τη χρονιά στη γαλλική πίστα, όταν το αγωνιστικό αυτοκίνητο του Pierre Levegh βγήκε από την πορεία του και συγκρούστηκε, σκορπίζοντας στο κοινό τα συντρίμμια του καυτού κινητήρα και οδηγώντας στον θάνατο περισσότερους από 80 ανθρώπους.
Το φιλμ, ωστόσο, που καθήλωσε τους θεατές στο θέατρο Απόλλων, οι οποίοι δεν σταματούσαν να γελούν σ' όλα τα 20 λεπτά της προβολής του, ήταν το «Toomas Beneath The Valley Of The Wild Wolves» που τελικά κατέκτησε το μεγάλο βραβείο της κατηγορίας του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος, «για την αυθεντική αντιμετώπιση της σεξουαλικής και κοινωνικής καταπίεσης» όπως δήλωσε για την ταινία η Πρόεδρος της Επιτροπής και Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, Ελίζ Ζαλαντό.
Όλες τις ημέρες των προβολών τόσο το θέατρο Απόλλων όσο και ο κινηματογράφος Παλλάς που βρίσκεται ακριβώς δίπλα και στον οποίο προβάλλονταν μόνο οι ταινίες animation μεγάλου μήκους ήταν κατάμεστοι με fans του animation που πλέον έρχονται από όλο τον κόσμο για να δουν τις ταινίες του Animasyros.
«Δεν πιστεύαμε ποτέ πως ξεκινώντας έναν μικρό περιφερειακό θεσμό για λίγα άτομα –όχι περισσότερα από 100– θα γινόμασταν από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ animation παγκοσμίως» σημειώνει ο Βασίλης Καραμητσάνης, πρόεδρος του Animasyros, ο οποίος έχει ζήσει από πρώτο χέρι την ταχεία ανάπτυξη του θεσμού.
Σήμερα το νεοσύστατο ΕΚΟΜΕ, το οποίο συνεργάζεται με το φεστιβάλ, για την προώθηση του animation στην Ελλάδα, μπορεί πια να αποδίδει πίσω στους δημιουργούς το 35% των εξόδων της παραγωγής ενός φιλμ, ένα ποσοστό ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το φεστιβάλ έχει ταξιδέψει, μεταξύ άλλων, στις ΗΠΑ, στην Αίγυπτο και τη Βουλγαρία, ενώ κάθε χρόνο αφιερώνει ένα κομμάτι του σε προβολές ιστορικών ταινιών animation τιμώμενων χωρών. Φέτος ειδική μνεία έγινε στο Αζερμπαϊτζάν και τη Σουηδία, με το κοινό να παρακολουθεί ταινίες οι οποίες δεν είχαν παιχτεί ποτέ μέχρι τότε εκτός της χώρας παραγωγής τους.
Τι σηματοδοτεί, άραγε, όμως αυτή η ανάπτυξη και τι πρέπει να περιμένουμε από δω και πέρα; «Ξεκινήσαμε το 2008. 11 χρόνια μετά, το Animasyros 12 μας βρίσκει σε μια φάση ωριμότητας και μια υποχρέωση αναστοχασμού για το τι μπορεί να είναι το φεστιβάλ τα επόμενα 10 χρόνια» σημειώνει ο κ. Καραμητσάνης, κάνοντας ειδική αναφορά στη Σύρο που έχει αγκαλιάσει όλα αυτά τα χρόνια τον θεσμό.
Φέτος, πέρα από τις προβολές, το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιελάμβανε ξενάγηση στα αξιοθέατα της Ερμούπολης, από το ξακουστό Δημαρχείο, το λιμάνι της Σύρου, το πρώτο που δημιουργήθηκε πριν ακόμη και από αυτό του Πειραιά, στην τεράστια εκκλησία του Αγίου Νικολάου, μία από τις μεγαλύτερες ορθόδοξες σ' όλη τη χώρα, μέχρι τα Βαπόρια απ' όπου μπορεί να δει κανείς απέναντί του τη Μύκονο, την Πάρο και τη Νάξο.
Το παράδοξο της όλης υπόθεσης; Ενώ θα πίστευε κανείς πως το περιεχόμενο του φεστιβάλ θα τραβούσε το ενδιαφέρον των fans των animation, πολλοί από τους επισκέπτες του ήταν ντόπιοι, μαθητές ακόμη και ηλικιωμένοι, για τους οποίους πια, όπως εξηγούν εθελοντές του Animasyros, το φεστιβάλ έχει γίνει μια συνήθεια, ένα κοινωνικό γεγονός που το ακολουθούν χρόνια. Το γεγονός αυτό έχει συγκινήσει τον κ. Καραμητσάνη. «Βλέπεις ανθρώπους μεγάλης ηλικίας από ΚΑΠΗ, 70-80 χρονών, οι οποίοι δεν έχουν καμία εξοικείωση με το ψηφιακό περιεχόμενο αλλά έρχονται να δουν animation. Για μένα αυτό είναι υπέροχο».
Αναλυτικά τα βραβεία του Animasyros 12:
Διεθνές Διαγωνιστικό:
Μεγάλο Βραβείο: Toomas beneath the valley of the wild wolves (Chintis Lundgren)
Ειδική Μνεία: Mascot (Leeha Kim)
Φοιτητικό Διαγωνιστικό:
Μεγάλο Βραβείο: Heatwave (Φωκίωνας Ξένος)
Ειδική Μνεία: The ostrich politic (Mohamed Houhou)
Τηλεοπτικές και Κατά Παραγγελία Ταινίες:
Μεγάλο Βραβείο: The art of change: climate change (María Álvarez & Elisa Morais)
Ειδική Μνεία: Sad Heart (Karni & Saul)
Βραβείο Κοινού του Διαγωνιστικού Τμήματος Μεγάλου Μήκους:
Another Day of Life (Raúl de la Fuente & Damian Nenow)
Βραβείο Ελληνόφωνης Ταινίας:
Good intentions (Anna Mantzaris)
Βραβείο Ευρωπαϊκών Αξιών: #ThisIsEU
The Plastic Godzilla of the Baltic Sea (Ambulance)
Η Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και το Animasyros διοργάνωσαν έναν Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Ταινίας Εμψύχωσης με θέμα «Μετάβαση στην Ευφορία» με στόχο τη χρήση της τέχνης της εμψύχωσης ως μέσου ερμηνείας του κυρίαρχου μηνύματος της Ελευσίνας 2021. Στο πλαίσιο αυτό υποβλήθηκαν 28 ταινίες από 5 χώρες της ΕΕ που διαγωνίστηκαν για 3 χρηματικά βραβεία. Η κριτική επιτροπή αποτελούνταν από 9 μέλη απένειμε:
Πρώτο Βραβείο με χρηματικό έπαθλο 1.500€ στην ταινία Transition to Euphoria της Έφης Παπά.
Δεύτερο Βραβείο με χρηματικό έπαθλο 500€ στην ταινία Other του Μπάμπη Αλεξιάδη
Τρίτο Βραβείο με χρηματικό έπαθλο 500€ στην ταινία Transition to Euphoria των Αλέξανδρου Σιμόπουλου και Josef Kloos.