ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μπορείς να chillareis και να μην βλέπεις πίσω απο όλα δόλο και πλεκτάνες; Κανε καμιά βουτιά, πιες κανα κοκτέιλ και σταμάτα να κάνεις τέτοιες σκέψεις. Δεν ωφελούν καθόλου αλήθεια.

πολλοι ανθρωποι νομιζουν οτι ειναι κατασκευασμενοι να γινοντε γονεις γιατι ετσι τους εμαθε ο περίγυρος οι γονεις ολοι αυτοι στερεότυπα . δε το εχουν ολοι να γινονται γονεις αρα ο καθενας πρέπει πολυ να το ψαχνει το θεματακι γιατι δε ειν απλο η υποθεση να σε γονιός εχει ευθύνη πολυ μεγαλη

Τι πιστευω εγω. Οι περισσοτεροι ανθρωποι γινονται γονεεις επειδή παντρευτηκαν (δε θα πιάσω την κατηγορια εμεινα/εμεινε έγκυος τυχαία κτλ). Δλδ ειναι η λογικη συνέχιση του γάμου. Το κανουν χωρις να πολυσκεφτουν αν ειναι κατάλληλοι, αν μπορουν να μεγαλώσουν το παιδι σωστα κτλ. Για μενα γονέας πρεπει να γινεται ενας ανθρωπος συνειδητοποιημενος που αντιλαμβανεται τις δυσκολίες κ τις απαιτήσεις της μητρότητας/ πατρότητας. Που δεν εχει απωθημένα στη ζωη του, που μπορει να σταθει ουσιαστικά στο παιδι του κ να του μάθει συμπεριφορές κ αξίες (προϋπόθεση να τις ξερει κ να τις τιμά κ ο ιδιος). Να είναι σε θεση να μεγαλώσει εναν σωστο κ ολοκληρωμένο ανθρωπο. Ποσοι ομως το σκέφτεται ετσι?

Τι σημασία έχει με ποιό σκεπτικό γίνανε γονείς οι γονείς σου; Σημασία έχει ότι όπως και χιλιάδες άλλοι έχουν έναν εκβιαστικό τρόπο να σε αγαπάνε, γεγονός που σε ενοχλεί και καλά κάνει. Δεν θα αποφασίσουν εκείνοι για εσένα εκτός και αν το επιτρέψεις. Ας τους να ζητάνε ό,τι θέλουν και να θεωρούν δεδομένα άλλα τόσα, πάρε τα μέτρα σου εγκαίρως εφόσον βλέπεις που πάει το πράγμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις όσο φταίνε οι γονείς, άλλο τόσο φταίνε και τα ενήλικα πλέον παιδιά. Αυτά περί "αχαριστίας" και "υποχρεώσεων" προσωπικά μου την δίνουν πάρα πολύ. Επικεντρώσου στο τι θέλεις εσύ και προσπάθησε να ασχολείσαι λιγότερο με το τι περιμένουν οι γονείς σου από εσένα. Ακόμη και αν ήμασταν σε θέση να απαντήσουμε στο ερώτημα που θέτεις, σε τι θα σου χρησίμευε; Ό,τι πρέπει να ξέρεις το ξέρεις ήδη, κάνε τα κουμάντα σου.