17.9.2014 | 05:34
Μετρώ το χρόνο αντίστροφα
Ξαπλωμένη εδώ, στο σκοτάδι, σε θυμάμαι.Όταν κοιμόσουν δίπλα μου, άπλωνα το χέρι και σου χάιδευα το πρόσωπο, απαλά ενώ κοιμόσουν. Χαμογελούσες όταν το καταλάβαινες.Τότε ήμουν ερωτευμένη, δε σε αγαπούσα. Εσύ ήσουν ήδη ένα βήμα πιο πέρα, στην αγάπη. Άργησα. Τώρα καταλαβαίνω τη διαφορά.Κι αφού δε συγχρονίσαμε τα βήματα, κι όταν σε αγάπησα ήταν αργά, κι αφού χωρίσαμε και το ξέρω πως γυρισμός δεν υπάρχει...Λίγες μέρες από τώρα, όταν θα πρέπει να σε δω, ένα μόνο εύχομαι να θες και να μου επιτρέψεις:Ένα χάδι στα μαλλιά, ένα φιλί στο μάγουλο και μια αγκαλιά... την τελευταία μας.Και, έπειτα ποιος ξέρει... κανείς, ποτέ.Θα είμαι εκεί όταν με θες.
