ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα στην τελευταία σελίδα της LIFO αυτής της εβδομάδας -που κυκλοφόρησε Πέμπτη 27/9/2018- σε μία από τις αγαπημένες μου στήλες, αυτήν που οι λαμπροί συντάκτες γράφουν τι τους απασχόλησε την εβδομάδα που πέρασε. Εκεί ένας συντάκτης έγραψε για μια έρευνα της διανέοσις όπου έκαναν γκάλοπ σε Έλληνες και ρώτησαν τι είδους άτομα δεν θα ήθελαν για γείτονες.Διαβάστε τα αποτελέσματα, έχουν ενδιαφέρον.Κοινωνικός ρατσισμός στο φουλ, δυστυχώς αυτοί είμαστε, τα βλέπω κι έξω καθημερινά πηγαίνοντας στη δουλειά ή κυκλοφορώντας στην πόλη, δεν χρειαζόταν να βρεθεί μια έρευνα να τα καταγράψει.Με αφορμή αυτό λοιπόν που διάβασα, έχω να πω το εξής:Σύχναζα για κάμποσο καιρό σε έναν ας τον πούμε πολυχώρο. Όπου ο καθένας μπορούσε να διαβάσει, να πιει καφέ, να ιντερνετιαστεί, να γράψει, να μελετήσει.Ας μη δώσω περισσότερα στοιχεία, ας το αφήσω σαν πολυχώρο.Αυτός ο πολυχώρος ήταν κοντά στο σπίτι μου, είκοσι λεπτά με τα πόδια γι' αυτό σύχναζα εκεί.Με τον καιρό άρχισαν να συχνάζουν εκεί και διάφοροι άνθρωποι άστεγοι ή ευάλωτοι. Άνθρωποι που κουβάλαγαν όλη την περιουσία τους μαζί τους, δηλαδή τσάντες, τσαντάκια, σακούλες, τσάντες ανακύκλωσης, μικρά τσαντάκια, μεγάλες τσάντες, χαρτοσακκούλες, βαλίτσες, κτλ...Ό,τι είχε ο καθένας. Το κινητό σπίτι τους δηλαδή.Σας πληροφορώ πως υπήρξαν άνθρωποι, θαμώνες που έκαναν παράπονα στους υπεύθυνους του πολυχώρου, άλλοι έγραψαν επιστολές παραπόνων κι αρκετοί τους κοίταζαν με σιχασιά στο βλέμμα και τούς απέφευγαν, λες και θα κολλούσαν φτωχίτιδα.Μόλις είδα ότι αυτό το φαινόμενο των αντιδράσεων γινόταν όλο και πιο συχνό, σταμάτησα να συχνάζω σε αυτόν τον πολυχώρο.Είδα ότι ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ και σκέφτηκα πως το σπίτι μου είναι ο καλύτερος χώρος να μένω, μακριά απ' όλους κι απ' όλα όπως τόσα χρόνια.Βοηθάω όσο μπορώ ανθρώπους ανήμπορους που βλέπω στο δρόμο αλλά πλέον όταν σχολάω από τη δουλειά γυρνάω στο σπίτι μου, σταμάτησα να συχνάζω σε αυτόν τον πολυχώρο γιατί δεν μου αρέσει που ο κοινωνικός ρατσισμός πλέον είναι διάσπαρτος γύρω μας. Παντού. Παντού.Υ.Γ: Θα ήθελα πολύ να αφήσω ανοιχτά τα σχόλια αλλά δεν θα το κάνω. Σέβομαι τις διαφορετικές γνώμες αλλά όχι την κοροϊδία και την ειρωνεία όταν περιέχει κακία.Είχα γράψει και παλιότερα μια εξομολόγηση για ένα περιστατικό κοινωνικού ρατσισμού και είχα ανοιχτά τα σχόλια και εντάξει, κάποιοι μου έγραψαν τις διαφωνίες τους, σεβαστό, δεκτό.Υπήρχαν όμως και κάτι σχόλια, θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό που έγραφε: '' Κλαπ, κλαπ, κλαπ (ειρωνικά παλαμάκια δηλαδή), άλλη μια ακτιβιστική δράση αντί εξομολόγησης''. Αυτή τη φράση. ΚΙ ανέφερε από κάτω διάφορες ρατσιστικές αντιλήψεις του σχολιαστή.Διαβάζοντας αυτό, σκέφτηκα '' καληνύχτα τεφάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα ξεκολλήσει ποτέ''. (Σύνθημα που έχω δει σε τοίχο της πόλης)Κρίμα.Καλό φθινόπωρο σε όλους.