10.2.2013 | 01:36
"Η δύση κι η ανατολή έχουν το ίδιο αίμα"
Κι έτσι,στα είπα όλα και φτάσαμε στ'ανείπωτα προτού προλάβουμε να κατηφορίσουμε τις θάλασσες παρέα.Μα εγώ σαν τραγουδάκι που ΄μεινε θα σε σφυρίζω στα στενά, και θα σε κρύβω μέσα στα ρούχα μου σαν φωτιά και δε θα με νοιάζει να είμαι εισιτήριο στην τσέπη σου γιατί τελικά δε θα έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω.Κι έτσι, μόλις ξυπνήσω το πρωί θα είσαι εκεί για να μου πεις "όνειρο ήτανε" και θα μου μείνουν να θυμάμαι κάτι στιγμές τρυφερές και λεπτές.Και από'δω και πέρα σ΄όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι,δε θα ξυπνάω μαζί σου γιατί χρειάζομαι μια απόφαση ηρωική να μου αποδείξει πως μπορώ ακόμα να αγαπάω κι εμένα όπως εσένα......Ό,τι με πνίγει ν’αγαπώείν’η δική μου μοίρακαλά ταξίδια, μάτια μου, στις θάλασσες του κόσμου ...Α. Αλκαίος
