24.4.2016 | 20:34
Δεν μπορώ ρε...
Κάθε φορά που επικοινωνώ λέω ότι είναι η τελευταία, για να μη σε κουράζω... αλλά έπειτα είναι λες και δε ζω για βδομάδες ή μήνες, μέχρι την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε. Εσύ από την άλλη λες ότι σου λείπω αλλά δεν κάνεις κάτι, γιατί τάχα δεν έχει προοπτική το μεταξύ μας... και κάθε φορά που σου μιλάω εκπλήσσεσαι, γιατί πίστευες ότι ως τώρα θα μου έχει περάσει... Μα έλα που δεν περνάει. Κι όσο σκέφτομαι ότι δε θα σε δω ξανά για μήνες ή και άλλο έναν χρόνο... Δεν το αντέχω γαμώτο...Μακάρι να έκανες εσύ κάτι, αλλά ό,τι κι αν λες... προφανώς δε με θες στη ζωή σου, ούτε σου λείπω. Προφανώς είσαι μια χαρά χωρίς εμένα. Οφείλω να το σεβαστώ, να σφίξω την καρδιά μου και να υπάρχω μακριά σου... αλλά νιώθω λες κι η ψυχή μου έχει κομματιαστεί.