ADVERTORIAL

 

«Στη μητέρα μου»

 

«ΤΙΣ ΞΕΡΩ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. Τις ήξερα. Φαντάσματα μιας ολόκληρης εποχής και ταυτόχρονα τόσο σημερινές. Οι γειτόνισσες, οι θείες, οι μεγαλύτερες εξαδέλφες. Παντρεμένες συνήθως με προξενιό πριν κλείσουν τα 20, με στοιχειώδη μόρφωση –ούτε το δημοτικό, γιατί ήταν γυναίκες–, χωρίς όνειρα. Διάφανες φυσιογνωμίες της μνήμης μου στις λαϊκές συνοικίες του ’60 και του ’70. Ραδιοφωνικά σίριαλ στη διαπασών με το Μικρή Πικρή μου Αγάπη του Βαγγέλη Γκούφα με ψευδώνυμο. Σινεμά ασορτί με πασατέμπο, με ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες και μαυρόασπρες επιθυμίες. Ούρλιαζε στο διπλανό σπίτι από τον ξυλοδαρμό και την επομένη το μαλλί κότσο λάχανο και πολλή πούδρα για να μη φαίνονται τα σημάδια. Με εκείνα τα μυτερά άβολα παπούτσια που τα έβλεπα από κοντά –μικρό παιδί–, έτοιμα να σκοτώσουν κατσαρίδες. Να φύγουν; Και πού να πάνε; Σε ποια επιπλέον ατίμωση; Υποχείρια. Υποτελείς στην ψευδαίσθηση της κυριαρχίας των ανδρών, δημιουργώντας κλώνους παιδιών κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της ζωής τους. Μαζί τους έζησα».

 

Με αυτό το σημείωμα η Άννα Σωτρίνη παρουσιάζει την παράσταση Το κλύσμα που έκανε επίσημη πρεμιέρα στις 8 Μαρτίου για να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Συγγραφέας, ποιήτρια, αλλά και σκηνοθέτις θεατρικών και λογοτεχνικών κειμένων, η Σωτρίνη ασχολείται από το 1994 με τη δραματουργική επεξεργασία, τη σκηνοθεσία και τον σχεδιασμό φωτισμών μιας μεγάλης γκάμας κειμένων, από τη θεατρική μεταφορά του Λάμπρου του Διονύσιου Σολωμού μέχρι το Πιτσιμπούργκο της Σώτης Τριανταφύλλου και το Μπλοκ Ιχνογραφίας του Κώστα Καρτελιά, ενώ πρόσφατα σκηνοθέτησε την Απολογία του Βασιλιά Λεοπόλδου Β΄ του Μαρκ Τουέιν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Καθηγήτρια υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού στη Δραματική Σχολή Βεάκη, έχει υπογράψει περισσότερες από 40 παραστάσεις και 10 συλλογές διηγημάτων και ποιημάτων.

 

Φέτος, η σκηνοθέτις μεταφέρει στη σκηνή του Θεάτρου Αλκμήνη το έργο της Αργυρώς Μαργαρίτη. Πρωταγωνίστρια η Ξανθή (Αλεξία Πετροπούλου), η οποία διηγείται με σπαρταριστό τρόπο την ιστορία της ζωής της στον διάδρομο ενός νοσοκομείου με ακροατή ένα κλύσμα. Το παράδοξο αυτό έρχεται να μας θυμίσει την κοινωνική απομόνωση των γυναικών κυρίως παλαιότερων γενεών, οι οποίες, εγκλωβισμένες στους ρόλους της νοικοκυράς και της συζύγου, έμεναν στο τέλος μόνες, χωρίς φίλους, με έναν πολύ κλειστό περίγυρο. 

 

Η παράσταση μάς δίνει την ευκαιρία να παρατηρήσουμε με μεγαλύτερη προσοχή τον κόσμο γύρω μας και να κατανοήσουμε ουσιαστικά ότι ναι μεν η γυναικεία ισότητα είναι σχεδόν γεγονός για τη Δύση αλλά το κοινωνικό DNA είναι ακόμα ισχυρό και περνάει από γενιά σε γενιά, διαποτίζοντας τους ανθρώπους με τις πατριαρχικές παραδόσεις έως τις μέρες μας, παραμερίζοντας και περιορίζοντας τον υπόλοιπο μισό πληθυσμό του πλανήτη

 

Σκηνοθεσία - Σχεδιασμός φωτισμών: Άννα Σωτρίνη 

Animation - photo design - πρωτότυπη μουσική: Ευάγγελος Κάλλοου

Σκηνικά - Κοστούμια: Πάγια Βεάκη 

Πρωταγωνιστούν η Αλεξία Πετροπούλου και ο Νίκος Γιαλελής (φωνή)

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Παρ. 21:30 

Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Αθήνα, 210 7234567

Οδηγός Θεάτρου