Το όνομά μου είναι Τζαίημς Ντην

Η σύντομη ζωή του Τζέις Ντήν  όπως την διηγείται ο Αγησίλαος Σιούνας. Μαζί του ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου, ο Γιώργος Χρονάς , η Δανάη Δημητροπούλου και στο φάντασμα της νεκρής 'ννα Μαρία Πιεράντζελι – με τη φωνή της Τζένης Βάνου σαν ηχώ.

Ένα μαγικό, παράξενο παιδί γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1931 και μεγάλωσε χωρίς μητέρα – με τους παππούδες του και τον πατέρα του να κάνει δεύτερο γάμο μετά το θάνατο – από καρκίνο – της αγαπημένης του μητέρας.

Οδηγάει σαν τρελός. Πεθαίνει ακαριαία. Με οξυγονοκόλληση τον ελευθερώνουν – από τα συντρίμμια της Πόρσε του – ή Μερσεντές στην Βουλιαγμένης; Ο πάστορας στον επικήδειό του θα πει στις 8 Οκτωβρίου 1955: Η καριέρα του Τζαίημς Ντην δεν τερμάτισε. Μόλις τώρα ξεκινάει. Ο ίδιος ο Θεός είναι ο σκηνοθέτης του.

Τα λόγια του Δημήτρη Καπετανάκη, το 1937, που ακούγονται στο θέατρο – στο φινάλε, απαλύνουν τον πόνο μας, γι'αυτό το είδωλο που ήρθε κι έφυγε σαν ανθός που δεν εμαράνθη.