Ζιζέλ

O σπουδαιότερος εν ζωή Ρώσος χορογράφος και για 30 χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής των Μπολσόι έρχεται και πάλι στην Ελλάδα, αυτή τη φορά με όλους τους συντελεστές του Γκριγκορόβιτς Μπαλέ (150 συντελεστές) αλλά και με φιλοξενούμενους διάσημους σολίστ από τα Μπολσόι, για να παρουσιάσει σε παγκόσμια πρεμιέρα, την παραγωγή ΖΙΖΕΛ, με σκηνικά και κοστούμια ειδικά σχεδιασμένα για το Ηρώδειο.

Είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή έργα με συναισθηματικές διακυμάνσεις, ιδανικά χορογραφικά ανοίγματα και με υψηλές απαιτήσεις τεχνικής από τους χορευτές. Αλλά και το μοναδικό, ίσως, επίτευγμα της ρομαντικής περιόδου, που επιβίωσε ως τις ημέρες μας χωρίς να χάσει ίχνος της δύναμής του. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία ένα από τα πιο αγαπημένα μπαλέτα στην ιστορία του χορού.

Το μπαλέτο Ζιζέλ σε μουσική Αντόλφ Αντάμ, το αγαπημένο έργο κάθε χορεύτριας, που αποθεώνει την άδολη αγάπη και θρηνεί τις απελπισμένες από τον έρωτα καρδιές, ανεβαίνει βασισμένο σε χορογραφία του Γιούρι Γκριγκορόβιτς και σκηνικά και κοστούμια του Σιμόν Βιρσαλάτζε.

Η Ζιζέλ είναι μια νεαρή χωρική που ερωτεύεται τον αριστοκράτη Άλμπρεχτ, αγνοώντας την πραγματική καταγωγή του. Η αποκάλυψη ωστόσο της πραγματικής του ταυτότητας, καθώς και του αρραβώνα του με μια κοπέλα της τάξης του, θα οδηγήσει τη Ζιζέλ στην τρέλα, ενώ λίγο αργότερα η ηρωίδα αυτοκτονεί με το σπαθί του αγαπημένου της. Στο δεύτερο μέρος, ο Άλμπρεχτ μετανιωμένος, έρχεται το βράδυ στο δάσος, στον τάφο της Ζιζέλ, ζητώντας συγχώρεση. Εκεί παγιδεύεται από τα πνεύματα των προδομένων από την αγάπη γυναικών, που με την βασίλισσά τους Μύρτα, βγαίνουν τη νύχτα και καταδικάζουν όποιον άντρα βρεθεί στο δρόμο τους, αναγκάζοντάς τον να χορέψει μέχρι θανάτου. Όμως η δύναμη της αγάπης της Ζιζέλ είναι τόσο μεγάλη που όχι μόνο συγχωρεί τον αγαπημένο της αλλά του σώζει και τη ζωή, γλιτώνοντάς τον από τα μάγια των άλλων πνευμάτων.

Το μπαλέτο Ζιζέλ, από τα πιο ολοκληρωμένα και σύνθετα έργα, ανέβηκε για πρώτη φορά το 1841 και αποτελεί την επιτομή, τόσο τεχνικά όσο και θεματικά, του ρομαντισμού. Πρωτοπαρουσιάστηκε στη Γαλλία βασισμένο σε κείμενο του ποιητή Θεόφιλου Γκοτιέ σε συνεργασία με τον δραματουργό Βερνέιγ ντε Σεν Ζορζ, πάνω σε ιδέα του Χάινε, αλλά είδε την πλήρη του άνθιση στη Ρωσία με τον Μαριούς Πετιπά, που ξαναδούλεψε τη χορογραφία και ανέθεσε τον πρώτο ρόλο στην Άννα Πάβλοβα, η οποία με το έργο αυτό περιόδευσε σε ολόκληρο τον κόσμο και πέρασε στην ιστορία. Από τότε μεγάλες χορεύτριες, όπως οι Αλίσια Μάρκοβα, Κάρλα Φράτσι, Σάλι Γκίλμουρ, κ.ά., έχουν ερμηνεύσει το ρόλο που γοητεύει πάντα με τον λυρισμό και την ευαισθησία του.