Στο σημερινό «Α μπα»: το νόημα της φτώχιας

Στο σημερινό «Α μπα»: το νόημα της φτώχιας Facebook Twitter
107



__________________
1.

Αγαπώ πολύ ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Την πρώτη φορά που το διάβασα ήμουν έφηβη και από τότε το έχω διαβάσει αμέτρητες φορές. Εκτός του ότι με συναρπάζει η ιστορία και ο κόσμος στον οποίο εκτυλίσεται, αγαπώ και έναν από τους ήρωες. Πάρα πολύ. Υπερβολικά πολύ.
Πριν μερικά χρόνια αυτό το βιβλίο έγινε κινηματογραφική ταινία. Και ο ηθοπιός που ενσάρκωσε τον αγαπημένο μου, ήταν τόσο απίστευτα καλός, που έδωσε στον ήρωα αυτόν "επικές διαστάσεις". Και κατά γενική ομολογία, αλλά και ειδικά στο μυαλό μου! Μου μεγεθυνε το συναίσθημα δραματικά, αλλα επίσης πυροδότησε και αυτό που θα σου περιγράψω παρακάτω.
Στο βιβλίο, λοιπόν, και στην ταινία κατ'επέκταση, ο αγαπημένος μου πεθαίνει στο τέλος (γεναίος και πολύ σκοτεινός, αντιήρωας γαρ). Κι έτσι αποφάσισα να ξαναγράψω εγώ την ιστορία, χρησιμοποιώντας μόνο τη βασική ραχοκοκαλιά του στορυ, ενσωματώνοντας έναν επιπλέον χαρακτήρα που μιάζει κάπως σε μένα, δημιουργοώντας ένα love story μεταξύ τους, και αλλάζοντας το τέλος. Είχα διαβάσει και ένα σωρό άλλα παρόμοια fanfic, βασισμένα στο βιβλίο μου. Αλλά ήθελα να γράψω κι εγώ την εκδοχή μου, την ιστορία όπως εμένα θα μου άρεσε να είναι.
Έχω γράψει, λοιπόν, σχεδόν 1000 σελίδες μέχρι τώρα. Δεν έχω φτάσει σε ένα τέλος γιατί συνεχίζω την ιστορία από κει που τελειώνει το original βιβλίο, χωρίς να ξέρω ακριβώς που πάει. Και αυτό συμβαίνει εδώ και σχεδόν έναν χρόνο. Είναι καθημερινή μου ενασχόληση. Μεταξύ της δουλειάς μου και των καθημερινών μου υποχρεώσεων, ξεκλέβω λίγο χρόνο και γράφω. Προχωρώ την ιστόρία μου, ή διορθώνω τα παλιά ή απλώς διαβάζω αυτά που έχω γράψει. Έχω το κείμενο στο κινητό μου και το διαβάζω διαρκώς. Στα break της δουλειάς, το βράδυ πριν κοιμηθώ, περιμένοντας το παιδι μου ν
α κάνει την προπόνησή του.. Διαρκώς.
Γι'αυτό όλο το πράγμα δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Κανείς δεν γνωρίζει αυτή μου την ενασχόληση και φυσικά κανείς δεν γνωρίζει τον μυστικό μου φανταστικό έρωτα! Ακόμα και στον άντρα μου, που του τα λέω όλα όλα όλα, γι'αυτό δεν του έχω μιλήσει. Ξέρει ότι αγαπώ τον συγκεκριμένο ήρωα, αλλά δεν τον έχω αφήσει να αντιληφθεί τις διαστάσεις που έχει το πράγμα στο μυαλό μου. Όχι επειδή θα μπορούσε να ζηλέψει (αστείο ακούγεται.. τι να ζηλέψει? τη φαντασία μου?). Αλλά επειδή θέλω αυτό όλο να είναι μόνο δικό μου. Να μην το ξέρει κανείς.
Είπσης, δεν υπάρχει περίπτωση να δείξω αυτό το κείμενο ποτέ σε κανέναν. Δεν είμαι συγγραφέας, ούτε φιλοδοξώ να γίνω. Δεν γράφω γι'αυτόν τον λόγο, αν και μου έχει μπει η ιδέα να ξεκινήσω μια νέα εντελώς διαφορετική ιστορία, απλώς και μόνο γιατί με ευχαριστεί πολύ το γράψιμο. Αλλά δεν θα μπορούσα να το αντέξω να διαβάσει άλλος αυτά που γράφω.
Τέλος, δεν αισθάνομαι ότι το να ζω στη φαντασία μου, εμπλέκεται αρνητικά στην καθημερινή ζωή μου. Αντιθέτως, από τότε που ξεκίνησα να το κάνω αυτό, όλα έχουν γίνει καλύτερα. Έχει βελτιωθεί η διάθεσή μου. Έχασα όλα τα παραπάνω κιλά μου. Άρχισα να αθλούμαι ξανά. Η σχέση μου με τον άντρα μου έχει γίνει καλύτερη από ποτέ (ειδικά το σεξ).
Και θα μου πεις, τότε όλα καλά. Αλλά!!! Αγαπώ δύο αντρες, α,μπα μου. Έναν πραγματικό και έναν ανύπαρκτο. Αυτό δεν είναι κάπως... καμένο? Και που μπορεί να με οδηγήσει κάτι τέτοιο? Τι λες? Ποια είναι η γνώμη σου? Πρέπει να ανησυχώ για την ψυχική μου ισορροπία? Δεν μπορώ (και δεν θέλω) να μιλήσω σε κανέναν γι'άυτό. Όμως κάπου έπρεπε να το πω. Τι γνώμη έχεις?
Σε φιλώ, fictosexual.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο ότι έχεις αυτή την ασχολία, αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί είναι τόσο αυτονόητο για σένα ότι δεν μπορείς και δεν πρέπει να την πεις πουθενά, αλλά ταυτόχρονα δεν αντέχεις, και την λες εδώ, άρα φανερά κάπου θέλεις να την μοιραστείς, αλλά φοβάσαι τις αντιδράσεις. Δεν είναι η δραστηριότητα παράξενη, αλλά ο τρόπος που εσύ την βλέπεις. Οι συγγραφείς συχνά μπαίνουν μέσα στα γραπτά τους και νιώθουν ότι οι χαρακτήρες τους ζουν στην πραγματικότητα (ο Κάρολος Ντίκενς, όπως έχει πει η κόρη του, χανόταν εντελώς στον κόσμο των γραπτών του και μιλούσε με τους χαρακτήρες, ή μιλούσε ως ένας από τους χαρακτήρες).


Η δραστηριότητα αυτή δεν είναι εμπόδιο για τη ζωή σου, αλλά και η θετική επιρροή, είναι επιρροή. Αν την σταματούσες δηλαδή, θα έπαιρνες ξανά τα κιλά και θα χειροτέρευε η σεξουαλική σου ζωή; Είμαι βέβαιη ότι η ανησυχία σου είναι πέρα από τις δυνάμεις μου. Αφού θέλεις να μιλήσεις και ανησυχείς για την κρυφή σου ασχολία, γιατί δεν μιλάς με κάποιον που σίγουρα δεν θα σε κρίνει; Γι'αυτό υπάρχουν οι ψυχολόγοι.

 

__________________
2.

Καλησπέρα!
Λοιπόν.. Είμαι 22 χρονών και του χρόνου σκοπεύω να συνεχίσω τις σπουδές μου πέρα από τον Ατλαντικό.. Είναι συνειδητή απόφαση και όνειρο ζωής. Ωστόσο, αντιμετωπίζω δύο προβλήματα σε σχέση με αυτό:
α) Η μητέρα μου, που είναι αρκετά ευαίσθητη και υπερπροστατευτική. Ανησυχεί πολύ που θα φύγω και δε θα μπορεί να έρθει "σε περίπτωση που πάθω κάτι". Οι συζητήσεις μας έχουν φτάσει στα όρια ψυχολογικού πολέμου, με επιχειρήματα όπως "θα παθαίνω κρίσεις πανικού, δε θα κοιμάμαι, και αν πεθάνουμε με τον πατέρα σου τι θα γίνει, θα σπάσουμε σαν οικογένεια".
2) Η σχέση μου είναι ένα άτομο πάρα πολύ ευαίσθητο, με λατρεύει απείρως, και του λείπω ακόμα και αν φύγω για 3μερο. Δεν έχω πει ακόμα τι θέλω να κάνω και ότι θα φύγω.. Φοβάμαι ότι θα χαλάσει η σχέση μας από τώρα..
Η ερώτησή μου είναι, πως καταφέρνεις να ακολουθήσεις τα όνειρά σου πετυχαίνοντας ταυτόχρονα την ελάχιστη collateral damage σε αυτούς που αγαπάς?

-Ρομαντικός Ρεαλιστής


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι επέλεξες να κάνεις σχέση με έναν άνθρωπο που σου φέρεται όπως σου φέρεται η μητέρα σου;


Δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι τέτοιας έντασης αντιστάσεις όταν αποφασίζουν να αφήσουν τη χώρα τους. Μεγάλωσες σε περιβάλλον που κάνει πολύ δύσκολη την ενηλικίωση, αλλά αυτό το περιβάλλον το έχεις δεχτεί ως κανονικό, και το έχεις επεκτείνει και στις προσωπικές σου επιλογές. Όταν κάποιος σε απειλεί εκμεταλλευόμενος την αδυναμία που του έχεις, προκειμένου να κάνεις αυτό που θέλει, δεν είναι «ευαίσθητος», δεν είναι «υπερπροστατευτικός», ούτε σε «λατρεύει απείρως». Έχεις ταυτίσει αυτή τη συμπεριφορά με την αγάπη επειδή έτσι έχεις μάθει από τη μαμά σου, αλλά η αγάπη δεν περιορίζει. Η αγάπη κάνει ακριβώς το αντίθετο, σε ωθεί να προσπαθήσεις να γίνεις ό,τι καλύτερο μπορείς να γίνεις. Ευτυχώς και παραδόξως, αυτό το περιβάλλον δεν σε έχει εμποδίσει από το να πάρεις την απόφαση να απομακρυνθείς. Ίσως να λειτουργεί ο πατέρας σου εξισορροπητικά, ίσως να έχεις εσύ την ψυχική δύναμη και κυρίως τη νοημοσύνη να ακούς αλλά να καταλαβαίνεις τι είναι το σωστό, ίσως και τα δύο, σίγουρα όμως είναι πολύ ενθαρρυντικό. Καλή επιτυχία στις σπουδές σου.

__________________
3.

βρε αμπα μου γιατι ενω λες στον αλλο οτι θες να εισαι μαζι του και αυτος σου λεει να το προσπαθησετε ενω μετα σου πεταει υπαινιγμους να πηδιεστε απλα, δεν στο λεει ξεκαθαρα να το ληξετε να ηρεμησει και μενα το κεφαλι μου γαμωτο;
-Κλαιρη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μην περιμένεις από τους άλλους να πάρουν την ευθύνη της δικής σου ζωής. Μην περιμένεις από τους άλλους να κάνουν κάτι που δεν τους αρέσει επειδή είναι το σωστό για σένα. Δεν σου το λέει γιατί περνάει καλά και θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Αν δεν παίρνεις αυτό που θέλεις, το βάρος της αποχώρησης το έχεις εσύ.

__________________
4.

Γεια σου Λένα! Χαίρομαι πολύ που κάθε μέρα υπάρχει ένας τρόπος για να δω την πραγματικότητα μέσα από τη ματιά των άλλων (τη δική σου και των σχολιαστών). Η ερώτηση μου έχει να κάνει με θέμα που έχει αναφερθεί εδώ και αρκετές φορές.
Στο ψητό, η παρουσία της πανέμορφης και έξυπνης συμφοιτήτριας και νεοαποκτηθείσας φίλης μου, με κάνει να χάνω την αυτοπεποίθηση μου, ακόμη και όταν εκείνη δε βρίσκεται κοντά μου. Τη γνώρισα στο πρώτο έτος, την πλησίασα και «κόλλησα» μαζί της γιατί μαγεύτηκα από τον κόσμο της, τις δραστηριότητες και τις ασχολίες της, το γεγονός ότι είναι ένα άτομο σε διαρκή κίνηση, που δεν επαναπαύεται, που ψάχνει και διαβάζει. Έχουμε πολλά κοινά (ενδιαφέροντα, τρόπο διασκέδασης) και η παρέα μαζί της ήταν απολαυστική. Στην αρχή, δεν ένιωθα να «απειλούμαι», ούτε να με επισκιάζει η τόσο εξωπραγματική ομορφιά της. Η ίδια είναι πολύ προσγειωμένη και δεν αυτοπροβάλλεται.
Όταν, όμως, οι φίλοι μου άρχισαν να την προσεγγίζουν για να κάνουν κάτι μαζί της, όταν μας σταματάνε στο δρόμο για να της πουν πόσο όμορφη είναι, όταν αφηγείται τέτοια περιστατικά φλερτ που της έχουν συμβεί (μέρα παρά μέρα), όταν η περιγραφή της πιο ποθητής εξωτερικής εμφάνισης, από το αγόρι που μου αρέσει, τυχαίνει (...) να είναι εκείνη της φίλης μου, πληγώνομαι...
Πάντα ένιωθα ότι η προσωπικότητά μου, η προσπάθεια που καταβάλω για να βελτιώνομαι, υπερτερεί της εμφάνισής μου. Για κάποιο λόγο πίστευα ότι η «αξιόλογη» προσωπικότητα μπορεί να με εξισώσει με μια πανέμορφη γυναίκα (γιατί, κατά το στερεότυπο, οι όμορφες γυναίκες είναι κενές, λιγότερο έξυπνες κ.λπ. κ.λπ. κολοκύθια). Τώρα, όμως, που βλέπω πόσα προτερήματα συγκεντρώνει αυτό το άτομο, νιώθω απαίσια. Απολαμβάνω την παρέα της, αλλά η ανασφάλεια μου με πνίγει. Προσπαθώ να μη με συγκρίνω με τους άλλους. Με συγκρίνω με τον εαυτό μου, μια μέρα, μια βδομάδα, ένα μήνα νωρίτερα. Προσπαθώ να είμαι η καλύτερη έκδοση αυτού που ήδη είμαι. Πλέον, η προσπάθεια αυτή δεν αποδίδει. Νιώθω πολύ μικρή και ασήμαντη μπροστά στην όμορφη, έξυπνη, δραστήρια και σημαντική φίλη μου. Δεν βλέπω πως μπορώ να ξεκολλήσω από εδώ. Τι γνώμη έχεις;
-χελώνα στο καβούκι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η γνώμη μου είναι ότι αποκλείεται να είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος, όλοι έχουν μέσα τους κάποιο σαράκι. Μεγεθύνεις κάποια χαρακτηριστικά ώστε να ταιριάζει με μια ιδέα που έχεις φτιάξει γι' αυτή, μια εικόνα που έχεις κατασκευάσει για να θαυμάζεις. Τον λόγο δεν τον ξέρω, αλλά αυτό που περιγράφεις, η παραδοχή ότι ο άλλος είναι τέλειος και φωτίζεται από ένα αλλόκοσμο φως, μοιάζει με έρωτα.


Μπορεί να αρέσει σε πολλούς, αλλά σίγουρα δεν αρέσει σε όλους – εδώ υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν είναι όμορφη η Κέιτ Μπλάνσετ – στην εξωτερική εμφάνιση, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Νομίζω ότι εκεί είναι το θέμα σου, κυρίως, γιατί όπως λες και μόνη σου, «για κάποιο λόγο πίστευα ότι η «αξιόλογη» προσωπικότητα μπορεί να με εξισώσει με μια πανέμορφη γυναίκα». Αυτό σημαίνει ότι κι εσύ πίστευες ότι μια ωραία γυναίκα δεν είναι έξυπνη, οπότε με την δική σου «εξυπνάδα» θα φτάσεις ή θα ξεπεράσεις όλες τις ωραίες. Αυτό σημαίνει επίσης ότι πιστεύεις ότι η ομορφιά είναι η ανώτερη αρετή όλων για μια γυναίκα, και αυτό επιβεβαιώνεται όταν της λένε πόσο όμορφη είναι ή όταν τα αγόρια την προτιμούν για την ομορφιά της. Άρα όσο και να διαβάσεις, όσο και να ταξιδέψεις, όσο και να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα σου, ποτέ δεν θα φτάσεις μια όμορφη στη γοητεία, άρα το κίνητρο σου για να εξελιχθείς σου φαίνεται τώρα ασήμαντο, και αναρωτιέσαι τι νόημα έχει η προσπάθεια.


Όλοι είμαστε θύματα της δικτατορίας της ομορφιάς, και οι γυναίκες λίγο περισσότερο, κι εσύ λίγο περισσότερο από τον μέσο όρο, ίσως επειδή βλέπεις με τα μάτια σου ότι η ομορφιά δεν ισούται με χαμηλή νοημοσύνη, άρα δεν μπορείς να την ξεπεράσεις με την προσπάθεια. Για να ξεκολλήσεις πρέπει να καταλάβεις γιατί είναι τόσο σημαντικό να είναι κάποιος όμορφος, γιατί σε απασχολεί τόσο πολύ όταν κάποιος τραβάει τα βλέμματα με την εμφάνισή του. Θέλεις να είσαι οπωσδήποτε το κέντρο της προσοχής; Τι είναι αυτό που θέλεις; Αν καταλάβεις ποια εσωτερική σου επιθυμία απεικονίζει αυτή η κοπέλα, θα την δεις με τελείως άλλο μάτι και θα καταφέρεις να είσαι πραγματικά φίλη της.


Υπάρχει βέβαια και πιο απλή απάντηση. Η φίλη σου μπορεί πράγματι να είναι πιο χαρισματική από σένα. Έχεις σκεφτεί ότι υπάρχουν πολύ πιο χαρισματικές γυναίκες από αυτή; Αυτές γιατί δεν τις σκέφτεσαι για να στενοχωριέσαι; Εκεί περιορίζεται η πραγματικότητα, σε ό,τι έφερε δίπλα σου η ζωή κατά τύχη;


__________________
5.


Λενα καλησπερα,
Θα μπω κατευθειαν στο θεμα για να μην κουρασω. Εχω μια σχεση κοντα τρια χρονια τωρα .. κατα τη διαρκεια αυτής ειχα παρατηρησει αρκετα θεματα που πτοεκυπταν αναμεσα μας κυριως όσον αφορά τον τρόπο σκεψης. Πλεον μεσα απο συζητήσεις που έχουμε κανει εχω καταλάβει οτι ο ανθρωπος αυτος δεν θα αλλαξει σε καποιους τομεις που για εμενα ειναι θεμελιωδεις. Παρ ολο που αναγνωριζω οτι με αγαπάει και με θελει ,οπως μου εχει πει κι αυτος δεν ειναι ευκολο να αλλαξει για καποιον αλλον παρα μονο για τον εαυτό του. Το καταλαβαινω αυτό και το δεχομαι ,απλα οταν σκεφτομαι τι συνεπαγεται αυτο στεναχωριεμαι παρα πολυ. Γιατι ξερω οτι δεν μπορω να ειμαι μαζι του εκτος αν κανω εκπτωσεις σε αυτα που θελω ( πραγμα που δεν θέλω να κανω ) και απο την αλλη μου ειναι πολυ δυσκολο να χωρισω καποιον που αγαπαω και με τον οποιο ειμαι ερωτευμενη για λογους ξεκαθαρα λογικους (ακομη και αν αναγνωριζω ποσο σημαντικοι ειναι ). Η ερωτηση μου είναι λοιπον πως παίρνει κάποιος την αποφαση να χωρισει απο καποιον που αγαπαει και τον αγαπανε επειδη σε στιγμες νηφαλιοτητας καταλαβαινει την ασυμβατοτητα τους σε σοβαρα θέματα. Πότε δεν υπαρχει πλέον περιθώριο για προσπάθεια και εχει ερθει η ωρα να χωρισει κανείς ;
Υγ. Αν βοηθάει ειναι η πρωτη μου σχεση , ειμαι 24 και εχουμε αρκετα μεγαλη διαφορα ηλικίας γυρω στα 15 χρονια.
Σε ευχαριστω πολυ για τον χρονο σου.
- μικρη και μπερδεμενη ?

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μπορείς να χωρίσεις και να εξακολουθείς να τον αγαπάς. Μπορείς να χωρίσεις χωρίς να τον βγάλεις σκάρτο. Η αγάπη δεν είναι η αρχή και το τέλος μιας συναισθηματικής σχέσης. Υπάρχουν σχέσεις που ξεκινούν χωρίς αγάπη, κι άλλες που τελειώνουν παρόλη την αγάπη. Αγαπάμε περισσότερους ανθρώπους από αυτούς με τους οποίους κάνουμε σχέσεις. Δε νομίζω ότι είσαι ερωτευμένη τη στιγμή που βλέπεις ασυμβατότητα σε σοβαρά θέματα. Ο έρωτας είναι το κατεξοχήν παραμύθι της απόλυτης ταύτισης, του μαγικού ταιριάσματος που όλα μπαίνουν στη θέση τους με μαγικό τρόπο γιατί ο άλλος είναι κάτι παραπάνω από τέλειος και ακόμα και οι ατέλειες του είναι τέλειες.


Τώρα, αν διστάζεις επειδή δεν ξέρεις τι σε περιμένει μετά, το πώς θα το πάρει, κι επειδή φοβάσαι να μείνεις μόνη σου, γι'αυτά δεν μπορώ να πω τίποτα, παρά μόνο: καλώς ήρθες στο ανθρώπινο γένος.

__________________
6.

Γνωριστήκαμε με έναν άνδρα από το facebook και έχει αρχίσει μία επικοινωνία εδώ και δύο μήνες από τηλέφωνα και skype. Εκείνος δήλωσε μετά από ένα μήνα ερωτευμένος, εγώ επιφυλακτική, αν και τον συμπαθώ μέχρι στιγμής. Στην πορεία μου είπε ότι παίρνει ελάχιστα χρήματα και τα περισσότερα τα δίνει στην πρώην γυναίκα του για τα παιδιά, ένα μέρος στη μητέρα του γιατί τρώει εκεί και του μένουν μετρημένα για καφέ και τσιγάρα. Προσωπικά δεν θα με ενοχλούσε αυτό εάν δεν επηρέαζε και την μεταξύ μας κατάσταση. Δηλαδή για να έρθει να με δει χρειάζονται χρήματα (αυτός επαρχία εγώ Αθήνα). Για να πάω εκεί θα θέλει να με κεράσει κανένα καφέ, κανένα τραπέζι. Αλλά λεφτά ξέρω ότι δεν υπάρχουν. Ούτε κι εμένα μου περισσεύουν λεφτά, αλλά θα ήταν και υποτιμητικό για εκείνον, φαντάζομαι, να τα πληρώνω όλα εγώ.
Επιπλέον μου είπε ότι έχει περάσει στο παρελθόν μία βαριά κατάθλιψη, πήρε χάπια για λίγο καιρό αλλά τα σταμάτησε μόνος του, γιατί δεν θέλει να εθιστεί λέει και ότι τώρα είναι καλά. Παρ' όλα αυτά παρατηρώ ότι ο χαρακτήρας του έχει σκαμπανεβάσματα, πολλές φορές πέφτει σε βαριά μελαγχολία και κάποιες μέρες κοιμάται πραγματικά υπερβολικές ώρες.
Έχω μπερδευτεί, από τη μία είναι πολύ γλυκός, τρυφερός και νοιάζεται για εμένα, αλλά από την άλλη με ανησυχούν όλα αυτά, που μια σχέση από απόσταση τα κάνει ακόμη δυσκολότερα.
Ευχαριστώ
- Θα μπλέξω;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχετε σχέση από απόσταση. Δεν έχετε καν σχέση. Δεν τον έχεις δει από κοντά. Μπορεί να σου λέει ψέματα για τα πάντα. Μετά από δύο μήνες skype πιστεύεις όλα όσα σου λέει χωρίς να αμφιβάλλεις για τίποτα;


Είμαι υπέρ των γνωριμιών μέσω ίντερνετ αλλά ακριβώς όπως και στην πραγματική ζωή, πρέπει να παίρνεις προφυλάξεις. Ή σου λέει αλήθεια σε όλα, οπότε είναι πολύ κακή περίπτωση, ή σου λέει ψέματα σε όλα, οπότε είναι πολύ κακή περίπτωση. Δεν καταλαβαίνω τι περιμένεις να γίνει, αν δεν υπάρχει σχέδιο να βρεθείτε ποτέ από κοντά, και ανησυχώ που σου φαίνεται πιστευτό ότι σε ερωτεύτηκε μετά από ένα μήνα. Πρόσεχε πάρα πολύ, χρησιμοποίησε την λογική σου, μην είσαι εύπιστη με μεγάλα λόγια, προστάτεψε τον εαυτό σου γιατί κανείς άλλος δεν θα το κάνει αυτό για σένα.


_________________
7.


Βρε Αμπα μου να σε ρωτήσω κάτι και να σου κανω και μια ανάλυση των όσων μου συμβαίνουν σχετικά;
Βασικά θα σε ρωτήσω αφου γι'αυτο είσαι εδω!
Έχεις στα υπόψιν σου καμια έρευνα που να εχει γίνει για αν ολα τα σκατα (με συγχωρείς για την εκφραση) έρχονται μαζεμένα;
Οχι γιατι οι επιστήμονες κάνουν έρευνες και έρευνες, αλλα αυτο το έχουν ψάξει ποτέ;
Κι εξηγούμαι τι εννοω με ολα τα σκατα(με ξανασυγχωρεις) που έρχονται μαζεμένα!
Προσωπικά ημουν πάντοτε ενας άνθρωπος που πίστευα πως αν κατι πάει χάλια ηταν κατά κάποιον τροπο για καλο, για να σε διδάξει κατι, το εβλεπα θετικά, έψαχνα την διδαχή του και παντα προχωρούσα μπροστά!
Τον τελευταίο ομως ενα χρόνο τα παντα γυρω μου πανε απο το κακο στο χειρότερο!
Μεσα σε ενα χρονο που λες, εχασα 2 αγαπημένους μου ανθρώπους(πέθαναν δηλαδη), εχασα την δουλειά μου, εχασα ενα σπίτι σε πληστηριασμο, εχασα τις δυο κολλητές μου, αφου γύρισαν στα νησιά τους λογω κρίσης και ανεργίας απο την πόλη που ζω και το αποκορύφωμα ειναι το τελευταίο δίμηνο όπου ναι μεν εχω βρεί μια δουλειά, η οποια ειναι 3ημερα,4ωρα εβδομαδιαία με μισθο μολις 190 ευρω μηνιαία,ομως δεν μπορω να κρατήσω φραγκο, γιατι την μια απεργεί ο ΟΑΣΘ κι εγω για να πάω και να γυρίσω στην δουλειά μου θέλω σε ταξί 60 ευρω για μια μέρα αφου μιλαμε για τεράστια απόσταση και δεν νομιζω οτι πιανει τοπο το κίνημα ωτοστόπ αφου ποτε δεν είχε βρεθεί πρόθυμος άνθρωπος έστω για την μιση διαδρομή και επίσης άρχισαν εντελώς στο ακυρο να μου χαλάνε τα δόντια μου το ενα πίσω απο το αλλο με αποτέλεσμα να χρειάζομαι, απονευρωσεις κόστους 170 ευρω εκάστη και σε κάποιες περιπτώσεις και θήκη στο δόντι 250 ευρω έκαστη και να σου λεει π οδοντίατρος θα σου κανω μια διευκόλυνση να μου δίνεις 50 ευρω την εβδομάδα, οταν εγω βγάζω 190 τον μήνα και του το εχω τονίσει κιόλας!
Και πραγματικά εχω βρεθεί σε μια φάση που τα εχω παίξει και δεν ξερω τι να κανω! Α! Εχω και καθημερινούς τσακωμούς με την διαχειρίστρια της πολυκατοικίας γιατι έτσι της κάπνισε να αλλάξει παράθυρα φωταγωγων και πόρτα εισόδου στην πολυκατοικία χωρίς να ρωτήσει κανέναν μας κι εγω δεν μπορω να της τα δώσω!
Επίσης επειδή καποιοι μπορεί να απορούν με ολα αυτα που σκατα(να σου ζητήσω ξανα συγχώρεση) βρήκα ίντερνετ, να'ναι καλά η γειτόνισσα που μου δινει και κανενα πιάτο φαι που και που!
Λοιπόν για πες μου, στατιστικά ολα αυτά πόσο πιθανο ειναι να συμβούν ταυτοχρόνως σε έναν μόλις άνθρωπο;;;
Και που σκατά να βρω την θετική μου σκεψη ξανά;
Οσονούπω πάντως δεν θα εχω ουτε ρεύμα και πιθανότατα θα εχω γίνει και φαφουτα, αφου λεφτά γιοκ πλέον,ποσο μαλλον για τις τρελές τιμές των οδοντιάτρων!
Επίσης να σου πω εδω οτι έψαξα το θέμα με το οδοντιατρείο και για το ΑΠΘ κομματάκι χλωμό γιατι μένω στην τελείως αλλη ακρη της πόλης και χρειάζομαι 3 ωρες να παω με το αστικό κι αλλες τοσες να γυρίσω και σε οτι αφορά το κοινωνικό οδοντιατρείο της πόλης,το οποιο είναι μολις ενα στν Θεσσαλονίκη, πρώτον εγω φαινομενικά δείχνω καλα οικονομικά βαση της περσινής φορολογικής μου δήλωσης, αφου εργαζόμουν με καλο μισθό, αρα δεν εχω και πρόβλημα σύμφωνα με αυτήν, απο την αλλη παλι αφορά μονο δημότες Θεσσαλονίκης και οχι των γύρω δήμων!
Και για να τελειώσω, πραγματικά ομως εχω έρθει σε τρελη φαση και φαντασία μην σε πω! Ώρες ώρες κάθομαι και σκέφτομαι μήπως μου εχουν κάνει βουντού! Ξερω κι εγω; Ο πρωην μου ισως! Γιατί τι μου έλειπε δηλαδή; Αλλα μετα λεω τι "μπιπ" κάθομαι και σκέφτομαι την "μπιπ" μου μεσα! Μετα λεω μπα ο Ερμής φταίει, μας εχει καταστρέψει!

Αχχχχχχχ! Δεν μπορω αλλο! Το ξέρω οτι ολα αυτά πιθανότατα θα σου φανούν τελείως τρέλα, ομως τα ζω βρε Αμπα και δεν βρισκω κανενα δίδαγμα σε ολα αυτα οσο κι αν το προσπάθησα!!!!!Αν βρήκες καποιο δίδαγμα εσύ απόλα αυτα πες το μου μπας και ηρεμήσω λίγο!
Κανω προσπάθειες να τα διακωμωδήσω λίγο, οπως θα κατάλαβες, αλλα ποσο ακομα θα αντεξω δεν ξερω!
Σε διαβάζω κάθε φορά που εχω ιντερνετική πρόσβαση μέσω γειτόνισσας να ξέρεις και θα περιμένω μιαν απάντηση σου στην τρέλα που ζω!
Σε φιλλλω απο Θεσαλλλονικη!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν σου ήρθαν όλα τα κακά μαζεμένα δια μαγείας ή μέσω βουντού, ούτε είναι πλανητικό το ζήτημα, αγαπημένη φίλη. Αν διαβάσεις ξανά τα προβλήματα που έχεις, όλα έχουν σχέση με την έλλειψη χρημάτων. Όλα όσα περιγράφεις, εκτός από τους δύο θανάτους (που δεν ξέρω, ίσως έμμεσα κι αυτοί να έχουν σχέση με την έλλειψη χρημάτων), είναι απόρροια του γεγονότος ότι έχεις 190 ευρώ το μήνα. Προβλήματα υγείας παρουσιάζονται πάντα, αλλά πονάνε ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν λεφτά. Δεν υπάρχει δίδαγμα στην φτώχια. Είναι πολύ δυστυχώς μια πραγματικότητα για πολλούς Έλληνες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ψάξεις για καλύτερη δουλειά με περισσότερα λεφτά κι ελπίζω να τη βρεις πολύ σύντομα. Η θετική σκέψη δεν αρκεί για να τα καταφέρεις, χρειάζεται προσπάθεια και τύχη.

 

107

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
#4 Είσαι ακριβώς αυτό που λες, μικρή και μπερδεμένη. Είναι η πρώτη σου σχέση οπότε δεν μπορείς να συγκρίνεις. Δεν ξέρω αν πραγματικά τον αγαπάς ή νομίζεις οτι τον αγαπάς επειδή είστε καιρό μαζί γιατί λες οτι έχετε πολλές διαφορές. Οι διαφορές στον τρόπο σκέψη και σε κάποια θεμελιώδη θέματα (πχ οικογένεια, θρησκεία, ρατσισμό κλπ) είναι βασικές για την ύπαρξη σχέσης και για τον αλληλοσεβασμό. Αγάπη σε μια γενική μορφή (έρωτα ή συνήθεια) υπάρχει και μετά τον χωρισμό. Οσοι χωρίζουν δεν είναι επειδή ξυπνησαν μια μερα χωρίς αισθήματα για τον σύντροφό τους. Απλά επειδή είδαν οτι η σχέση δεν προχωρά και δεν έχει μέλλον. Μην χρονοτριβείς σε μια σχέση που ξέρεις οτι έχει ημερομηνία λήξης
#3 Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν γνώμη και γιατί λένε και ψέμματα. Μπορεί να σου πει αυτά που θες να ακούσεις για να περάσει καλά. Ισως σε κορόιδεψε, ίσως δεν είδες τα σημάδια. Το σημαντικό είναι οτι τωρα το κατάλαβες και μπορείς πλέον να αποχωρήσεις. Μην εμπιστεύεσαι τόσο εύκολα τα λόγια, συγκεντρώσου πιο πολύ στις πράξεις.
#1 Ο χαρακτήρας 100% είναι ο Snape από το Χάρι Ποτερ! Ταιριάζουν όλα τα στοιχεία (ανάγνωση στην εφηβεία, "κοσμος στον οποίο διαδραματίζεται"- εφηβεια, βιβλίο που έγινε ταινία, σκοτεινος-γενναιος anti-hero, θάνατος στο τέλος, πολλά fanfic στο διαδικτυο)
Δε μου κάνει για ρομαντικός ήρωας που τον ερωτεύεσαι ο Snape. Και λέει ότι πήρε επικές διαστάσεις από την ερμηνεία του ηθοποιού - από αυτό φαντάζομαι κάποιον ηθοποιό που εκτοξεύτηκε η καριέρα του και ταυτίστηκε πολύ με τον ρόλο. Χμ.Άσχετο αλλά και σχετικό: υπάρχει τεράστιος όγκος από Harry Potter fanfics. Ψάχνοντας κάτι για τον GRR Martin γκουγκλαρισα "ice and fire" και έπεσα πάνω σε ένα τεράστιο φόρουμ με άπειρα ρομαντικά fanfics με πρωταγωνιστές αποκλειστικά τον Draco Malfoy και την Ginnie Weasley (Ότι δηλ. αυτός είναι ice κι αυτή fire και σε ένα παράλληλο σύμπαν τα φτιάχνουν). Άπειρες ιστορίες, και χωρισμένες σε κατηγορίες - είχε και κατηγορία smut, δηλ. τσοντιτσα :b
Αν ψάξεις και τα fanfic για Snape, θα βρεις κι εκεί άπειρα με Ginny, Ερμιόνη, Lily, Bellatrix, ακόμα και James, Harry :PΘεωρείται ο απόλυτα ρομαντικός χαρακτήρας, που αν και αρχικά "κακός", στη συνέχεια τα θυσίασε όλα για να προστατεύσει κάποιον που βασικά μισούσε, μόνο και μόνο για χάρη της κοπέλας που αγαπούσε. Είναι ρομαντικό σε σημείο σαπουνοπερας!Και ο Ρικμαν έχει τεράστιο fan club.
#6: Από τη στιγμή που σου είπε ότι είναι ερωτευμένος μαζί σου μέσα στον 1 μήνα που κάνατε chat, έπρεπε να υποψιαστείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Η συμβουλή μου: κόψε κάθε επαφή.
Γλυκιά #4, με αφορμή τη δική σου ερώτηση θα κάνω μια μικρή εξομολόγηση για να σου δείξω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν προβλήματα είτε είναι όμορφοι είτε άσχημοι. Έτυχε σε όλα μα όλα τα περιβάλλοντα στα οποία έζησα και ζω ακόμη να ήμουν/είμαι η ομορφότερη. Όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή το λένε οι υπόλοιποι. (δε θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί ήδη αυτό που είπα ακούγεται άσχημα...). Θα μιλήσω για το αποτέλεσμα. Εξαιτίας αυτού, βίωσα πολλές φορές την απόρριψη (της φίλης που το αγόρι της την πλησίασε επειδή ήθελε εμένα, της ξαδέρφης της οποία ο πατέρας έλεγε να μοιάσεις στην Δ. που είναι ..., του φίλου που τελικά έγινε φίλος γιατί είχε άλλα στο μυαλό του...). Η απόρριψη αυτή με έκανε να απομονωθώ. Ενώ πριν τα 20 ήμουν ανοιχτός άνθρωπος, μετά τα 20 έμεινα μόνη. Πίστευα οτι ήταν από επιλογή. Δεν ήταν όμως...Τότε έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Στα 23 μου παντρέυτηκα τον λάθος άντρα. Με μείωνε συνεχώς. Τον άφησα να μου δημιουργήσει πολλά κόμπλεξ. Στα 24 μου είχα πόδια γριάς (όπως έλεγε), ενώ έκανα κολυμβητήριο, χορούς, αερόμπικ και ήμουν 58κιλά. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!! Εγώ τα πίστευα όλα αυτά. Και κλεινόμουν ακόμη περισσότερο στον εαυτό μου. Πως είναι δυνατόν να μην αρέσω στον άντρα μου, έλεγα, ενώ έξω από το σπίτι μου γίνεται χαμός; Όμως, ήμουν μόνη και δεν τα συζητούσα με κανέναν. Δεν έβγαινα από το σπίτι παρά μόνο για γυμναστική. Η ζωή μου ήταν η γυμναστική και οι δουλειές του σπιτιού. Είχα απομακρυνθεί από την οικογένειά μου που με αγαπάνε και τους αγαπάω τόσο και δεν το είχα καταλάβει καν. Κάποια στιγμή κατά καλή μου τύχη? από τις πολλές σωματικές δραστηριότητες έπαθα 3 κήλες στην σπονδυλική μου στήλη και για κάποιο χρονικό διάστημα μπορούσα μόνο να κολυμπήσω και να κάνω λίγες δουλειές στο σπίτι, επομένως είχα άπειρο χρόνο να διαβάσω. Διάβασα διάφορα βιβλία ψυχολογίας κυρίως και αρχισα να καταλαβαίνω τι συμβαίνει στη ζωή μου. Στα 34 τον χώρισα. Άργησα πολύ. Αλλά κάλλιω αργά παρά ποτέ...Τώρα, λοιπόν, στα 40 προσπαθώ ακόμη να βρω τον εαυτό μου. Θέλει δουλειά. Και σου λέω πως ναι μεν η εξωτερική εμφάνιση είναι ωραία γιατί κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και σου αρέσει αυτό που βλέπεις (όταν σου αρέσει...), αλλά μερικές φορές είναι και ... δε θέλω να χρησιμοποιήσω κάποια άσχημη λέξη, διότι είναι χάρισμα. Όμως, υπάρχουν τόοοσα άλλα χαρίσματα που έχουμε όλοι μας και άλλα τόσα που μπορούμε να καλλιεργήσουμε κάθε μέρα. Όπως κι αν είσαι εξωτερικά, μπορείς πάντα να προσπαθείς να είσαι το καλύτερο του εαυτού σου. Κάποια στιγμή η εξωτερική εμφάνιση έρχεται σε δεύτερη μοίρα και μετράει το μέσα. Καλλιέργησε, λοιπόν, ΚΙ αυτό. Είναι τόσο σημαντικό να έχουμε σωματική και πνευματική υγεία. Έτσι η ζωή μας είναι γλυκιά και όμορφη. Δεν πρέπει να αφήνουμε τον κόσμο της "μόδας" να μας παρασύρει τόσο πολύ, ώστε να θέλουμε να είμαστε αψεγάδιαστοι.
Πολύ διδακτική η ιστορία σου paroysa, και έχω την εντύπωση ότι είσαι εξίσου όμορφη μέσα σου :)Ως μετρίως όμορφη και κυρίως γλυκιά - κατά περιστάσεις ''αναστήλωσης'' εντυπωσιακή - έχω να καταθέσω ότι μικρή ζήλευα αόριστα τις πολύ όμορφες (ποτέ τις φίλες μου κι έχω μοντελέ και κούκλες φίλες), κυρίως γιατί κάποιοι γκόμενοι με είχαν απορρίψει για πιο όμορφες και γιατί στα 20 ντάξει μετράει πολύ η εμφάνιση ευτυχώς ή δυστυχώς. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, άρχισα να διαπιστώνω πόσο πιο δύσκολα την έχουν οι πραγματικά όμορφες: πόσο τραβάνε την προσοχή και ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του τόσο στα μούτρα τους όσο και από πίσω τους (γενικά ''ανήκουν στο λαό''), πόσο πέρα τις κάνουν οι περισσότερες άλλες γυναίκες, πόσο τραβάνε μεν τα βλέμματα αλλά και άπειρους λιγούρηδες που δεν θα τους θέλανε έτσι κι αλλιώς, ή άλλους που μοναδικό τους κριτήριο είναι η εμφάνιση και αδιαφορούν για το ποιες είναι πραγματικά, και φυσικά τέτοιους κομπλεξικούς παπάρες σαν τον πρώην σου (βέβαια τέτοιους τραβάμε όλες, μη νομίζεις, γιομάτος ο τόπος). Μετά, πλησιάζεις τα 30 και βλέπεις ότι για τους άλλους έχει σταματήσει να μετράει το έξω και μετράει τρομερά πλέον το μέσα, έχει κάτι να μου πει ο απέναντι μου; ποιος είναι πραγματικά; ΄Οπως είπες, η καλλιέργεια μετράει πάρα πολύ και εύχομαι να έχεις κάνει φιλίες και να είσαι με κάποιον που αξίζει :)
Συμπάσχω πάρα πολύ με την ιστορία σου parousa και έχω να προσθέσω το σχόλιο που ακούω πάντα όταν οι συνομιλητές διαφωνουν με την άποψη μου, το κλασσικό πλέον 'Ευτυχώς που είσαι όμορφη', στο οποίο δεν έχω βρει κατάλληλη απάντηση και πάντα με αφοπλίζει. Κατά τα άλλα οι μισές συνομίληκες ξαδέρφες μου δεν μου μιλάνε απροκάλυπτα πλέον, φίλες που έχουν απομακρύνθει επείδη το αγόρι τους μου έκανε ενα κοπλιμέντο και ακόμη και τελείως ακατάλληλα σχόλια φίλων του αγοριού μου είναι πολύ συχνά και όπως και εσύ έχω πλέον κλειστεί στον πολύ στενό μου κύκλο και στο αγόρι μου. και για την 4, έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να είναι η κοπέλα υπερδραστήρια και να έχει τόσα ενδιαφέροντα και ασχολίες για να μην καταταχθεί στην κατηγορία 'όμορφη χαζή' από τον κύκλο σας. Γιατί αυτό ίσχυε σίγουρα για εμένα όσο ήμουν νεότερη.
Βλέπω πως οι απόψεις διίστανται, αυτή ήταν βέβαια και η ουσία του επιχειρήματος. Σε καμία περίπτωση δε θα έλεγα πως δεν είναι ωραία, αλλά δε θα την έφερνα κιόλας σαν παράδειγμα "αντικειμενικής" ομορφιάς (βλέπε Angelina, Belucci). Εξαιρετική ηθοποιός, όμως.
2"πως καταφέρνεις να ακολουθήσεις τα όνειρά σου πετυχαίνοντας ταυτόχρονα την ελάχιστη collateral damage σε αυτούς που αγαπάς?"Εύκολα, αν αγαπάς τον εαυτό σου περισσότερο...Ωστόσο, δε βλέπω σε σένα κανένα ρομαντισμό που επικαλείσαι...Δε θα' θελα να' μουν η σχέση σου...Φοβάσαι μη δε βρεις στο Αμέρικα άλλο άτομο να σε "λατρεύει";Έχει τα πάντα κι εκεί...Κάποιος "πιστός" θα βρεθεί.#ΣΕΧΩΚΑΝΕΙΘΕΟ#
#1 είσαι συγγραφέας και δεν το ξέρεις? Μπορεί. Εμένα το ότι γράφεις ωραίο μου φαίνεται, αφού σε κάνει να νιώθεις τόσο καλά. Αλλά γιατί να μη θέλεις να το πεις? Γιατί να μη θέλεις να δουν άλλοι τα γραπτά σου? Αν το συζητούσες με κάποιον που να μπορεί να κατευθύνει σωστά τη σκέψη σου, ίσως να έβλεπες ότι δεν έχεις λόγο να κρύβεις τα γραπτά σου. Αντιθέτως. Ίσως να μπορούσες και να εξελίξεις τον εαυτό σου στο γράψιμο. Έχεις σκεφτεί ότι αυτό το "κόλημα" που έχεις να μη θέλεις να πεις τίποτα σε κανέναν, να μπαίνει εμπόδιο στο γράψιμο σου γενικότερα? Δεν ξέρω.. μια σκέψη λέω.
Γι'αυτό έστειλε την ερώτηση βρε παιδιά! Ελπίζει να ακούσει μια κουβέντα συμπαράστασης. Καθοδήγησης ίσως Όχι συγγραφικής. Ανθρώπινης.(Και γι'αυτό απαντώ σαν τρελλή για το θέμα της σήμερα όπως διαπιστώσατε)
Έχεις δει το τελευταία έξοδος ,Ρίτα Χεηγουωρθ;Είναι πραγματική ιστορία.Ο τύπος έσκαβε 20 χρόνια τούνελ για ν αποδράσει και άνθρωπος δεν γνώριζε το παραμικρό.Αυτό που κάνει η ερωτωσα στο θυμίζει;
Η αιτιολογία "απόδραση" προυποθέτει ότι θεωρούμε ως δεδομένα διάφορα αυθαίρετα δικά μας συμπεράσματα, τα οποία λένε πιό πολλά για μας πατά για κείνη: ότι η ζωή της είναι βαρετή, ότι δεν υπάρχει ερωτική σπίθα, ότι ο γάμος κι η δημιουργία οικογένειας σκοτώνει το πάθος, ότι μοναχικές νοικοκυρές ή αποτρελλαμένα κοριτσόπουλα αποτελούν το κυρίως καταναλωτικό κοινό των προιόντων αυτών κλπ κλπ. Στην πραγματικότητα δεν μας λέει αυτά. Ούτε από την πείρα μου ισχύουν αυτά. Αν υπήρχε ως κυρίαρχη λογική η απόδραση από μια βαρετή καθημερινότητα μονογαμίας, τότε ΠΩΣ εξηγείται ότι τεράστιος όγκος fanfiction γραμμένος και διαβασμένος από έτερο cis γυναίκες έχει περιεχόμενο αντρικού ομοερωτισμού;;;; Οι βαριεστημένες σύζυγοι ονειρεύονται gay ερωτικό πορνό που ΔΕΝ τις περιλαμβάνει;;;Η εξήγηση πρέπει να είναι επομένως άλλγ. Η προσωπική μου θεωρία είναι ότι μέσω της γραφής ο συγραφέας θέτει επί τάπητος ζητήματα (κυρίως συναισθημάτων, όχι μόνο ρομαντικού έρωτα) που τον/την απασχολολυν σε κάποιο βαθμό Και επειδή έχει τον έλεγχο της πορείας της γραφής μπορεί να καναλάρει το συναίσθημα (οργή, πίκρα, χαρά, διάψευση, νοσταλγία, θαυμασμό, δέος, φόβο κ.ο.κ) σε ατραπούς που θα φέρουν κάθαρση και "κλείσιμο". Δημιουργεί δραματική ένταση που θα πάρει συγκεκριμένη καμπύλη ύψους (peak) και θα δωθεί λύση με τον τρόπο που κρίνει κατάλληλο κάθε φορά. Όσο, δε, πιό πανανθρώπινο το συναίσθημα, κι όσο περισσότερες εναλλακτικές αντιδράσεις των χαρακτήρων, τόσο ευρύτερο το πεδίο παραλλαγών και εναλακτικών αφηγήσεων και μετα-αφηγήσεων.Και γι'αυτό δεν έχει τέλος. Η γραφή (όπως για άλλους η φιόγκα, το πλέξιμο, το ράφτινγκ, η καλαθοπλεκτική, το κικ μπόξινγκ) λειτουργεί ως διάδρομος συγκέντρωσης του εαυτού στον εαυτο. Τι πολυτέλεια! Ειδικά σεένα κόσμο όπου οι γυναίκες ( και δη οι σύζυγοι και μάνες) πρέπει να θυσιάζουν διαρκλως εαυτόν για τους άλλους.Γι'αυτό το φυλάει ως κόρη οφθαλμού. Είναι δικό της. Και μόνον.
Συμφωνώ απόλυτα με τις τοποθετήσεις σου. Όλες. Νομίζω ότι όσοι "ψέγουν" την #1 δεν έχουν αντιλληφθεί τι εστί fanfiction και τι διαστάσεις έχει αυτό στον πλανήτη που ζούμε, από 200 ετων και βάλε! Κάποιος που έχει δημιουργηκή διέξοδο το γράψιμο δεν είναι απαραιτήτως ανικανοποίητος από την ζωή του. Αντιθέτως θα έλεγα.Δεν ξέρω.. Εγώ πάντως ζήλεψα λίγο την #1. Είμαι Toklien fan και έχω διαβάσει ΑΠΕΙΡΑ fanfics σχετικά. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι και ο ίδιος ο Tolkien το έκανε αυτό (μου έχει περάσει από το μυαλό ότι η ιστορία του Beren και της Luthien είναι κάτι τέτοιο). Μου μπήκε ήδη η ιδέα να κάνω κι εγώ το ίδιο.
Καραβάν και Συννεφιά και εγώ τη ζηλεύω τη φίλη της 1, είναι απίστευτη διέξοδος το γράψιμο και μεράκι, έστω και αν ότι γράφεις δεν πάει και για man booker. Εγώ θα έλεγα στη φίλη να αλλάξει την οπτική που βλέπει την ασχολία της, δεν κάνει τίποτα κακό όσο κολλημένη και να ναι, είναι το χόμπι της, το κόλλημα της, άμα της δίνει χαρά να συνεχίσει ακάθεκτη.
Συννεφιά & Nayiaχαίρομαι που τουλάχιστον κάποιες που έχουν εμπειρία γραψίματος/διαβάσματος (αυτού του τομέα το δεύτερο) κατανοούν το ζήτημα πέραν της πρώτης "ανάγνωσης" (forgive the pun!)Άλλωστε και Μεγάλη Λογοτεχνία ως...fanfiction νοείται! (τουλάχιστον ο μισός Σέξπηρ αν μη τι άλλο)https://www.bustle.com/articles/159041-11-classics-that-are-secretly-fanfictionhttp://www.thebubble.org.uk/culture/literature/coming-to-terms-with-fanfiction/και ένα πολύ (ΠΟΛΥ) ενδιαφέρον ποστ σχετικάhttp://bookshop.tumblr.com/post/37075331312Όπως έλεγε κι ο Eco "τα βιβλία μιλούν πάντοτε για άλλα βιβλία". ;)
#2 "Μεγάλωσες σε περιβάλλον που κάνει πολύ δύσκολη την ενηλικίωση, αλλά αυτό το περιβάλλον το έχεις δεχτεί ως κανονικό, και το έχεις επεκτείνει και στις προσωπικές σου επιλογές." Αυτή η πολύ σωστή θεώρηση των πραγμάτων για την συγκεκριμένη περίπτωση, με προβληματίζει. Πως μπορεί κάποιος τόσο νέος να αναγνωρίσει μια τέτοια τοξική κατάσταση και να ξεφύγει από αυτήν? (Κι αυτή η μάνα... παράδειγμα προς αποφυγή. Έλεος!)
#6 αυτό που έχεις δεν είναι σχέση. Αλλά και όλα τα σημάδια που βλέπεις, είναι πολύ αρνητικά για να προχωρήσεις σε σχέση. Αυτό το "έχει περάσει στο παρελθόν μία βαριά κατάθλιψη, πήρε χάπια για λίγο καιρό αλλά τα σταμάτησε μόνος του, γιατί δεν θέλει να εθιστεί λέει και ότι τώρα είναι καλά" είναι αυτό που θα έπρεπε να σε ανησυχεί περισσότερο απ'όλα.Έχεις δει ποτέ το catfish στο mtv?
7. Δε βλεπω κατι παραλογο. Σε περιοδους οικονομικης κρισης ολα αυτα ειναι αναμενομενα, να φυγουν οι φιλοι, να εχει νευρα ολος ο κοσμος επειδη δεν εχει λεφτα, κτλ. Τι να πουν και οι εβραιοι του ολοκαυτωματος δηλαδη για ολα τα σκατα που τους ερχονταν μαζεμενα, που τους επαιρναν τα σπιτια, τους εβαζαν στα γκετο, εξαφανιζονταν οι γνωστοι και οι φιλοι τους και οχι γιατι πηγαν στα νησια τους, μετα εμπαιναν σε ενα τρενο χωρις προορισμο, μετα τους εγδυναν, τους κουρευαν γουλι, τους εβαζαν για "ντους" ή τους εστελναν για "εργασια". Χμμμμμ, εκει να δεις σκατα μαζεμενα....Μη μιλησω για τους προσφυγες που ειναι στοιβαγμενοι παντου στην Ευρωπη αυτη τη στιγμη. Γενικα το ανθρωπινο μυαλο αδυνατει να κατανοησει στατιστικες με μεγαλα μεγεθη και μικρες (ή ετσι νομιζουμε) πιθανοτητες ευκολα. Οσο ο κοσμος δεν εχει λεφτα αυξανονται κατακορυφα οι πιθανοτητες να κανει ο,τι μπορει για να σωσει λεφτα. Ο θανατος ειναι φυσικο επακολουθο της ζωης, οποτε το οτι θα χασεις 2 ανθρωπους ειναι απλα timing. Εξαρταται κι απο τι τους εχασες βεβαια, γιατι κι εκει πιθανοτητες ειναι. Ολα τα υπολοιπα, βουντου, Ερμης κτλ που καμια σχεση δεν εχουν με το τι συμβαινει στην πραγματικη ζωη, ειναι απλα μαλακιες να περναει η ωρα. Τι να κανεις λοιπον? Τιποτα, απλα οπλισου να αντιμετωπισεις τις δυκολιες. Ποσο θα αντεξεις ακομα? Δεν ξερει κανεις, απο σενα εξαρταται, αλλα ολα τα πλασματα αντεχουν πολυ περισσοτερο απο οσο νομιζαν οτι μπορουσαν οταν ερχεται η ωρα να αντιμετωπισουν τις οποιες δυσκολιες. Αποδειξη ολοι αυτοι οι ανθρωποι που ερχονται με βαρκες σε ο,τι νησι μπορεσουν στην Ελλαδα/Ιταλια/οπουδηποτε, κουβαλωντας μαζι τους μικρα παιδια και μην ξεροντας τι τους περιμενει αυριο.
Bρίσκω το σχόλιο σου ανατριχιαστικό nayakepler.Aφενος το βρισκω τρομερα ακραιο να επικαλεισαι το ολοκαυτωμα ως την παρηγορητικη σκεψη που μπορουμε να κανουμε οταν μας πνηγουν τα προβλήματα ,αφ ετερου δεν βλέπεις κατι παραλογο στα προβήματα της κοπελας?Ειναι η κριση μωρε..Το 2017 μενει μια νεα κοπελα φαφούτα σε ενα κράτος που εχουν ξοδευτει απειρα λεφτα για την υγεια αλλα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε χαλαρουιτα γιατι δεν βρισκομαστε στο αουσβιτς?Με το ''υπάρχουν και χειρότερα'' και με αυτη΄τη γελοία καραμέλα ξεχναμε κατι πολυ βασικό :Yπαρχουν και καλυτερα.Δεν γινεται να κανονικοποιειται η εξαθλιωση.Δεν ειναι φυσιολογικο να πληρώνεσαι ψιχουλα και να μην εχεις λεφτα να πας καν στη δουλεια σου.Με τη δικη σου λογικη ,και το προσφυγικο κυμα κατι φυσιολογικο ειναι γιατι σε περιοδους πολεμου δημιουργουνται τετοιες καταστασεις.
Θα' θελα να προσθέσω ότι η εσωτερική υποτίμηση και φτωχοποίηση στην Ελλάδα συντελείται εδώ και τουλάχιστον 8(αλλά κι από πριν) χρόνια με τη μέθοδο της ΣΑΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗΣ, αργά αλλά σταθερά, προς τα κάτω, ώστε υπάρχει μια επίφαση κανονικότητας στην καθημερινότητα...κάντε όμως τη σύγκριση με το 2009 και πείτε μου...
Guys, έχω την αίσθηση οτι αυτό που εννοούσε η Nayakepler είναι πως δεν είναι πρωτοφανής η σειρά δυσάρεστων γεγονότων στη ζωη της γράφουσας. Δεν είναι βουντού, ούτε κάτι το τόσο ανεξήγητο. Και ως αντιπαράδειγμα έφερε πολύ πιο τραγικά απανωτά γεγονότα που εχουν συμβεί στις ζωές άλλων ανθρώπων. Αυτά πώς εξηγούνται, με μαύρη μαγεία; Αυτο νομιζω ήθελε να τονισει, οχι να υποτιμήσει ή να σνομπαρει τα προβληματα της κοπέλας.
5. Και κατι αλλο: "επαιρνε χαπια αλλα τα εκοψε, ΜΟΝΟΣ του, γιατι δεν ηθελε να ΕΘΙΣΤΕΙ" -> η καμπάνα ακούγεται από δω μεχρι 17χλμ μακρια. Πρωτον γιατι ουτε ξερει πως δουλευουν τα χαπια και υπαρχει λογος που τα επαιρνε και δευτερον γιατι για να τα κοψεις θελει συνεννοηση με το γιατρο που σε παρακολουθει. Ειναι σα να λεμε: "εκανε εγχειρηση καρδιας και του ειπαν να παιρνει αντι-υπερτασικα αλλα τα εκοψε μονος του". Αυτο. Τουλαχιστον ανευθυνοτητα το χαρακτηριζω, για να μη βρω αλλες λεξεις.
Φυσικά, όταν μια γυναίκα παίρνει χάπια και έχει μια καταθλιψάρα από δω μέχρι απέναντι, τότε "δεν πειράζει, δεν χτυπάνε καμπάνες, η κατάθλιψη δεν είναι κάτι που πρέπει να μας κάνει ρατσιστές, όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή και τον έρωτα". Αλλοίμονο!Πόσες φορές το έχουμε διαβάσει αυτό εδώ μέσα, αλλά μόνο όταν αφορά γυναίκες με κατάθλιψη.Φαίνεται ότι όταν οι γυναίκες έχουν κατάθλιψη είμαστε σε ώρα κοινής ησυχίας και καμπάνες δεν χτυπάνε. Και ο άνδρας που θα τολμήσει και μόνο να αναρωτηθεί για την κατάθλιψη της φίλης του γίνεται αμέσως σεξιστής και παρτάκιας.Αντίθετα όταν ένας άνδρας έχει κατάθλιψη έχουμε ανάσταση και οι καμπανοκρουσίες είναι δεδομένες. Εκτός αν το πρόβλημα είναι ότι είναι φτωχός.Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι αυτός ο λόγος για τις καμπανοκρουσίες, σωστά?
για πες κανά παράδειγμα από δω μέσα...μην μιλάμε γενικά και αόριστα. Γενικά, ένα θεματάκι με τις γυναίκες το χεις. Το έχω προσέξει και σε προηγούμενα σχόλιά σου. Γιατί βρε πουλάκι μου; Σύμμαχοι είμαστε σ'αυτή τη ζωή όχι εχθροί.
Η καμπάνα που αναφέρει η nayakepler δεν αναφέρεται στην κατάθλιψη, αλλά στην απόφαση που πήρε να κόψει τα χάπια μόνος του, Boxer. Το έχει βάλει και με κεφαλαία για να το το΄νίσει. Μη διαβάζουμε ότι θέλουμε
Καμια σχέση όμως. Πρωτον δεν ειπε οτι παιρνει χαπια για καταθλιψη. Μπορει να παιρνει χαπια για σχιζοφρνεια. Και για ελλειψη σιδηρου να ηταν τα χαπια, ανθρωπος που δεν καταλαβαινει οτι τη φαρμακευτικη αγωγη δεν την κοβεις επειδη ετσι σου καπνισε, δεν ειναι σοβαρος. Εννοειται στο πολλαπλασιο οταν τα χαπια αφορουν ψυχικη υγεια. Επισης, στη συγκεκριμενη περιπτωση οι καμπανες βροντανε οταν της λεει οτι ειναι ερωτευμενος ή οτι αλλο ξερω γω στο σκαιπ στον ενα μηνα. Χωρια που μπορει να της λεει τις μυριες οσες ψεματουρες.
Είναι πολύ διαφορετική η απάντηση όταν έχει κατάθλιψη η υπάρχουσα σχέση σου/ ο άνθρωπός σου και όταν λέει ότι έχει κατάθλιψη ένας άγνωστος που μιλάτε στο ίντερνετ. Άλλες καταστάσεις που απαιτούν διαφορετικές αντιδράσεις και αυτό είναι νομίζω που μπερδεύεις και όχι κάτι που έχει να κάνει με το φύλο.
Boxer, παρακολουθώ εδώ και πολύ καιρό τα σχόλιά σου (όπως και όλων) και πραγματικά δεν μπορώ να κρατηθώ πλέον και να μην ρωτήσω: ποιο είναι το πρόβλημά σου; Τι σύνδρομο είναι αυτό που βλέπεις εδώ μέσα παντού μίσος εναντίον των ανδρών; Και το κυριότερο, αν είναι τόσο εχθρικό το περιβάλλον αυτό για εσένα, γιατί επιμένεις να σχολιάζεις ξανά και ξανά; Δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις ή ψάχνεις επιβεβαίωση για το πόσο μίσανδρες είμαστε όλες και όλοι μας εδώ;
Στο #6 αναφέρεται το παραπάνω σχόλιο.Επί τι ευκαιρία, έρωτας από μακριά χωρίς να υπάρχει συνάντηση = δεν έχει ερωτευτεί εσένα κοπελιά, κι αν ανταποκριθείς ετοιμάσου να τον υιοθετήσεις.
5. Εξαρταται ποσο θεμελιωδεις ειναι οι τομεις σου για σενα. Τι εννοω: για μενα πχ ειναι θεμελιωδες αυτος με τον οποιον ειμαι να μην ειναι ρατσιστης, ομοφοβικος και θρησκευομενος. Γιατι? Γιατι ετσι, γιατι τα πρωτα 2 δε μπορω να τα ανεχτω για πολλους και διαφορους λογους και το τριτο ειναι προσωπικη προτιμηση που κανει τη δικη μου ζωη πιο ευκολη. Αν ερχοταν ενας ανθρωπος στο δρομο μου και ηταν πχ ομοφοβικος θα του εδειχνα την πορτα. Εδω σκεψου οτι εδειξε γιαγια 73 χρονων την πορτα στον επι 22 χρονια συζυγο της επειδη ψηφισε Dolan Drumpf...
1. Βρε μην κανεις ετσι :) Ενταξει, ερωτας μεγαλος προσωπικα με τον Edward Rochester από Jane Eyre, και αξεπεραστος. Χιχι, μου θυμισεις οτι καθισαμε με μια φιλη μου και γραψαμε ολοκληρη ταινια παντως για κατι αντιστοιχο. Αυτο που με προβληματιζει ειναι η μυστικοπαθεια. Ξερεις, ειναι ομορφο να εχεις κατι μονο δικο σου, οπως οταν αρχιζει μια καινουρια ιστορια με ενα αισθημα που πετας στα συννεφα και δε θες να το ξερει κανενας, αλλα ειναι ακομα πιο ομορφο να το μοιραζεσαι με καποιον.
Εμένα πάλι, μου κάνει εντύπωση το πώς καταφέρνει και το κρύβει. Εννοώ σε βλέπουν οι άλλοι να γράφεις, το παιδί σου ενώ κάνει προπ και γυρνάει να σε κοιτάξει, ο άντρας σου πριν κοιμηθείτε, δηλ κανείς δεν ρωτάει ''τι κάνεις εκεί''; Τι απαντάει τότε; Επίσης, αναρωτιέμαι για το βιβλίο. Ποιος να' ναι; Λες ο Μίστερ Ντάρσυ; Θα σκάσω!
Ο Μίστερ Ντάσρσυ δεν πεθαίνει όμως στο τέλος. Εγώ λέω πως είναι ο Σνέιπ! Θα σκάσω που δε μας λέει ποιος είναι, άλλη "μυστηριώδης χώρα του εξωτερικού" μας βρήκε... Ανώνυμη είναι η φόρμα βρε κούκλα μου, πες μας! Άσε που μπορεί εδώ μέσα να βρεις και κανέναν άλλο που να μοιράζεται τον ίδιο ενθουσιασμό :)
Κι εμένα το ίδιο μου κάνει εντύπωση πώς στο καλό το κρύβει. Πρόσφατα έφαγα κόλλημα με βιβλίο στο reader στο κινητό και διάβαζα εμμονικά κάθε μέρα και ο δικός μου όλο "τι διαβάζεις τι διαβάζεις" και κατέληξα να διαβάζω κρυφά στο μπάνιο για να μη με πρήζει (με την καλή έννοια)
Αχ κι εγώ το είχα πάθει με τον Mr. Rochester και όταν πήρα έναν τεράστιο αρκούδο στην ανιψιά μου το ονόμασα Edward (ή Eddie, μην ζορίζεται το παιδί). Το μεγάλο μου πρόβλημα ήταν ότι τότε ήταν το Twilight στα high του και όλοι νόμιζαν ότι το όνομα οφειλόταν στο creepy vampire! #firstworldproblems
Θα πρέπει να δίνει εξηγήσεις Rosa Nera. Εξηγήσεις για τις οποίες δεν έχει ακόμα φορμουλάρει μια κοινωνικά αποδεκτή απάντηση που να μην την κάνει να φαίνεται φεγγαροκρουσμένη.
Ρε παιδιά,το αντιμετωπίζετε σαν να είναι κάτι απολύτως συνηθισμένο και cute,λες και το μόνο πρόβλημα είναι η μυστικοπάθεια και όλο το υπόλοιπο είναι νορμάλ.Μόνο σε μένα φαίνεται ανησυχητικό;Δεν είναι έφηβη,είναι ενήλικη γυναίκα και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που διάβασε το βιβλίο.Το να έχει τέτοια εμμονή με έναν φανταστικό ήρωα και να πλάθει ιστορίες με αυτόν όλη μέρα,κάθε μέρα,ε σαν θεματάκι μου ακούγεται.Ξέρω οτι το fanfiction είναι διαδεδομένο στο ίντερνετ,και αν και όλη αυτή η λατρεία για ανύπαρκτα πρόσωπα μου είναι κάτι ακατανόητο σαν κόνσεπτ,οκ από 15χρονα πες δικαιολογείται,φαντασιώσεις τέτοιου τύπου είναι ίδιον της εφηβείας.Αλλά σε περιπτώσεις όπως εδώ,που το άτομο νιώθει οτι πλέον κάνει σχεδόν διπλή ζωή(βλέπε'αγαπώ δύο άντρες')νομίζω οτι είναι σοβαρό το θέμα.
Μα κάνει διπλή ζωή όμως plankton; (Να είδες... Γι'αυτό δεν μιλάει η καψερή. Επειδή ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει τέτοια σχόλια.)Υπάρχει χαλινάρι στην φαντασία; Και ποιός μου λέει ότι η κυρία από το πρώτο δεξιά γκισέ στην τράπεζα δεν φαντασιώνεται περιπτύξεις και έντονα feels με τον συνάδελφό της στον πρώτο όροφο ενώ εκείνος δεν έχει ιδέα; Eπειδή δεν το γράφει σε pamphlet να το μοιράσει στην γειτονιά; Επειδή δεν έχει αποθηκεύσει το σενάριο στο κινητό;To fanfiction στον βαθμό που εκτονώνει τις σκέψεις ή τους προβληματισμούς και την προβολή φαντασιακών συγκρούσεων που επιλύονται με ιδανικό -για τους εκάστοτε συγγραφείς και αναγνώστες- τρόπο μου φαίνεται απείρως υγιέστερο από το παράδειγμα με την τραπεζικό που έδωσα. Ισως η συγκεκριμένη κυρία thw #1 να είναι λίγο περισσότερο εμμονική με τον συγκεκριμένο ήρωα από το σύνηθες (φάσεις έχουμε όλοι και περνάνε όταν κάνουν τον κύκλο τους) αλλά και πάλι καρπώνεται θετικά αποτελέσματα. Επιπλέον δεν μπορεί να είναι "χαρακτηριστικό της εφηβείας" όταν τόσες χιλιάδες -μην πώ εκατομμύρια- ενήλικες γυναίκες γράφουν και διαβάζουν fanfiction και πηγαίνουν και σε συναντήσεις ομοίων ενδιαφέροντων όπου τα δημογραφικά στοιχεία ακυρώνουν κάθετα αυτό το στερεότυπο που αναφέρεις! Τα στερεότυπα είναι ανακουφιστικά: "Για να φαντάζεσαι άλλους έχεις πρόβλημα με την σχέση σου". "Οι άνθρωποι ταιριάζουν με ένα μαγικό τρόπο που λέγεται χημεία". "Οι όμορφοι είναι ρηχοί και αμόρφωτοι. Το εσωτερικό σε κάνει ανώτερο". Και μετά πέφτουμε στην περίπτωση της ερώτησης #4 και αναρωτιόμαστε τι διάολο λάθη πιστεύαμε μια ολόκληρη ζωή...Ας μην ανακυκλώνουμε κλισέ. Ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζουμε το θέμα για το οποίο συζητάμε.
Το γνωρίζω βρε Καραβαν,αλλά την ρωτάω κάτι ΠΕΡΑΝ της πρώτης λογικοφανούς εξήγησης.Τι θα της συμβεί ;Τι έχει επενδυθεί σε όλο αυτό και διαφυλάττεται ως κόρη οφθαλμού και πρέπει να προστατευτεί από τους πάντες πάση θυσία;Αυτό την ρωτάω.
Αχ plangton,τι σημασία έχει πώς μου φαίνεται ΕΜΕΝΑ;Σημασία έχουν άλλα.Τι είναι αυτό που έχει επενδυθεί σε όλο τούτο και διαφυλάσσεται ως κόρην οφθαλμού από τους πάντες παντί τω τρόπω;Κάτι προφανώς εξαιρετικά πολύτιμο και εύθραυστο. Μόνο εκείνη μπορεί ν απαντήσει.
Εγώ πάντως τέτοιον έρωτα μόνο με τον Ρόμπι από την Εξιλέωση έπαθα. Τόσον τον λογοτεχνικό όσο και τον κινηματογραφικό. Όσες φορές κι αν δω τον Τζέιμς στο Σπλιτ και τον Φιλθ, δεν ξεχνώ ποτέ το αγόρι εκείνο με τα μπλε μάτια και το γλυκό χαμόγελο που αγάπησα :P