“Δεν κάνω τίποτα, απλά σε χαϊδεύω λίγο!”

“Δεν κάνω τίποτα, απλά σε χαϊδεύω λίγο!” Facebook Twitter
52

Aπό το μπλογκ Καμένα Σουτιέν

“Δεν κάνω τίποτα, απλά σε χαϊδεύω λίγο!” Facebook Twitter

Σεξουαλική παρενόχληση: “Δεν κάνω τίποτα! Απλά σε χαϊδεύω λίγο”

**Trigger Warning για περιγραφές σεξουαλικής επίθεσης.**

Το παρακάτω κείμενο το μοιράστηκε μαζί μας η I, φίλη των Καμένων Σουτιέν. Τα ονόματα ανθρώπων, σημείων, μαγαζιών, έχουν αφαιρεθεί για την ασφάλεια της. Είμαστε εδώ για να τη στηρίξουμε και να της συμπαρασταθούμε.

______________________________________________________________

Αγαπητά Καμένα Σουτιέν,

Σας γράφω σήμερα, όχι για να μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που βρήκα, ή ένα λινκ, ή μια σκέψη που έκανα με αφορμή ένα δικό σας ποστ στο blog ή τη σελίδα σας στο Facebook, αλλά αυτή τη φορά για να σας διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη πρόσφατα.

Είχα πάει πριν λίγες μέρες σε μαγαζί στα Εξάρχεια, για να συναντήσω μερικούς καλούς φίλους αλλά και να παρακολουθήσω μια ημερίδα. Είχα πάει ξανά μερικές φορές ακόμα στο μέρος αυτό αλλά γενικά δεν μπορώ να πω ότι είναι στέκι μου, ούτε συχνάζω εκεί.

Μόλις τελείωσε το event, κατά τις 10 το βράδυ, σηκώθηκα από το τραπέζι που καθόμουν με την ευρύτερη παρέα και πήγα και κάθισα για λίγο στο μπαρ, μέχρι τουλάχιστον να κανονίζονταν λίγο οι υπόλοιποι και μετά θα έβλεπα αν θα ακολουθούσα μαζί τους ή όχι. Μόλις έκατσα εκεί με πλησίασε με πολύ φιλική διάθεση ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, που είχα ξαναδεί στα πεταχτά άλλες δύο φορές που είχα βρεθεί εκεί, και που με είχε προσέξει και χαιρετήσει στο παρελθόν, να με ρωτήσει τι κάνω με ιδιαίτερα ζεστό τρόπο, όπου επίσης φιλικά και ζεστά του απάντησα ότι “είμαι μια χαρά, εσύ”.

“Τι κάνεις εδώ; Είσαι μόνη σου;” με ρωτάει.
“Όχι” του απαντώ, “ήρθα για το event και για να συναντήσω και φίλους”.
“Α, πολύ ωραία” μου λέει και μετά, σκεπάζοντας το χέρι μου με τη παλάμη του μου λέει: “Είσαι εντάξει; Να κεράσω κάτι;”
“Όχι, σε ευχαριστώ” του απαντώ ξανά, “είμαι καλά προς το παρόν” και δείχνω το ποτήρι της μπύρας μου που ήταν μισογεμάτο. Συστηνόμαστε. Με λένε Ι, τον λένε (-). “Τι κάνεις στη ζωή σου;” με ρωτάει.

“Βασικά ζωγραφίζω” του απαντώ, “και μάλιστα σκόπευα κάποια στιγμή να σου μιλήσω καθώς ξέρω ότι πολλές φορές οργανώνεις εκθέσεις και φιλοξενείς καλλιτέχνες στο μαγαζί σου” (κάτι που πράγματι, το είχα μέχρι χτες για αρκετό καιρό στο νου μου). “Ναι αμέ, έλα!” μου λέει “Θα σου κάνω ατομική”. Κι αρχίζει να μου λέει για το άτομο του οποίου η δουλειά φιλοξενείται εκεί.

“Και που να δεις κάτι καταπληκτικά έργα που έχω στο γραφείο πάνω! Έχεις ανέβει πάνω; Έχεις δει τον χώρο; Έλα να σου δείξω” μου λέει και εγώ γεμάτη ενθουσιασμό σπεύδω να ακολουθήσω στο πατάρι του μαγαζιού, που δεν είχα επισκεφτεί μέχρι τότε.
“Ωραίο, δεν είναι;” μου λέει, δείχνοντας μου το πατάρι. “Έλα τώρα να σου δείξω κι εδώ” και ξεκλειδώνει μια πόρτα όπου είναι το γραφείο του και μου κάνει νόημα να περάσω μέσα.

Μου δείχνει δύο φωτογραφίες που υπήρχαν πρόχειρα εκεί γύρω και απνευστί αμέσως μετά “κάτσε” μου λέει και μου δείχνει ένα σκαμπώ με μια ντάνα πράγματα πάνω του που δεν μου ήρθε αυθόρμητο να τα μετακινήσω για να καθίσω, ενώ εκείνος είναι έτοιμος να θρονιαστεί στη μεγάλη πολυθρόνα του γραφείου του. “Για πες εσύ, τι κάνεις;” μου λέει και απλώνει το χέρι του στον ώμο μου μαλάζοντας τον απαλά, και κατεβαίνοντας με τον ίδιο τρόπο κατά μήκος του μπράτσου μου.

“Μίλα μου για τη δουλειά σου”. “Ναι” λέω η αγαθιάρα εγώ, “καλύτερα να σου δείξω αν θες. Έχεις λάπτοπ;” ρωτάω. “Όχι” μου λέει, “αλλά έχω αυτό” και μου δείχνει το iphone του, “το ίδιο κάνει, για πες” λέει και πληκτρολογεί νευρικά το όνομα μου, όπως του το κάνω spelling και πατάει το search το οποίο όμως δεν φορτώνει τη σελίδα, και ίσως καλύτερα από μια άποψη, γιατί ο (-) συνεχίζει το μασαζάκι στον ώμο μου και ακολούθως κατεβαίνει και στο μπράτσο και μετά στο χέρι και μου πιάνει και το μπούτι παρά τις αδύναμες προσπάθειές μου να βολιδοσκοπήσω τα όρια μεταξύ ζεστού/φιλικού – ερωτικού/σεξουαλικού και παράλληλα να οριοθετήσω κάποιον προσωπικό χώρο σε ένα διάστημα περίπου 45 τετραγωνικών εκατοστών, χωρίς να γίνω άθελα μου και αγενής.

Και καθώς η σελίδα εξακολουθεί να μη φορτώνει και ο (-) ελαφρά λαχανιασμένος μετακινεί το χέρι του από το μπούτι μου κλιμακώνοντας λίγο λίγο τη πεσιματική και το περνάει στα πεταχτά από το αριστερό μου βυζί, εκεί τολμάω να του πω, πολύ αμήχανα ομολογουμένως:

“Ξέρεις, καταλαβαίνω ότι μάλλον είσαι πολύ σωματικός, αλλά δεν νιώθω και πολύ βολικά να με ακουμπά ο άλλος με το που με πρωτογνωρίζει” (νιώθω ηλίθια ήδη με το που ξεστομίζω αυτή τη φράση, αλλά είναι πιο σοβαρό από το να είμαι απλά ηλίθια)
“Γιατί; Κακό είναι;” μου απαντά “”.

“Ναι” κάνω το ίδιο αδύναμα, “αλλά να, δεν συνηθίζω να αναπτύσσω τέτοια οικειότητα με ανθρώπους που δεν ξέρω και (ακόμα πιο βλακωδώς, μα δεν είναι από απλή βλακεία, συμπληρώνω) θα ήθελα να σε γνωρίζω κάπως για να μπω σε μια τέτοια διαδικασία μαζί σου”.

“Ε, μα να, τώρα γνωριζόμαστε, πως θα με γνωρίσεις αν με σπρώχνεις” μου λέει και συνεχίζει τη προσπάθεια να με ακουμπήσει κι άλλο, ή να με αγκαλιάσει, ενώ εγώ έχω αρχίσει ήδη να ψιλοτραβιέμαι ανήσυχα.

Με αφήνει απότομα ξενερωμένος και κάθεται στη καρέκλα του σαν να χάνει τη υπομονή του και μου λέει “και τι θέλεις να κάνω δηλαδή; Άντρας είμαι, Ι μου! Είμαι κουρασμένος, όλη μέρα στο πόδι, να καυλαντίσω είπα και λίγο! Όλη μέρα καυλαντίζ,,… εεε, όλη μέρα δουλεύω, να μη καυλαντίσω κι εγώ λίγο, έτσι ανάλαφρα;”

Και ενώ ψέλλιζα δικαιολογητικές συλλαβές που πνίγονταν από τα δικά του λόγια, “ε και, τι έγινε; Δεν έγινε τίποτα σοβαρό! Δεν ήθελα να σε πειράξω, απλά σε άγγιξα μωρέ λίγο”, κατάλαβα ότι η κουβέντα δεν είχε νόημα και απλά έπρεπε να φύγω από το γραφείο του οποίου την πόρτα στο μεταξύ, ο τύπος είχε κλείσει προσεκτικά νωρίτερα και ίσως και να ένιωσα έναν αδιόρατο φόβο, ότι κάτι κακό θα συμβεί και γύρισα τη πετούγια και βγήκα ενώ εκείνος συνέχιζε “ναι, φύγε τώρα λες και έκανα κάτι, άντε μωρέ…” δεν με έβρισε ευτυχώς, ούτε προσπάθησε να με εμποδίσει να φύγω και εγώ κατέβηκα και βγήκα έξω μάλλον σαστισμένη και νιώθοντας εντελώς ηλίθια αλλά εξακολουθώ να επιμένω ότι το να νιώθεις έτσι, είναι πιο σοβαρό από απλή ηλιθιότητα.

Πήγα καρφί στον φίλο μου τον Σ. και σχεδόν απορημένη; Σοκαρισμένη; Του διηγήθηκα το συμβάν. Κι εκείνος θύμωσε πολύ και με ρώτησε γιατί ο τύπος δεν βγήκε έξω από το μαγαζί του κρατώντας τα αρχίδια του από τις κλωτσιές, κάνοντας με αρχικά να σκεφτώ ότι είναι υπερβολικός και εγώ ακόμα πιο ηλίθια, αλλά μετά βεβαιότητας μπορώ να πω ότι είναι αρκετά πιο σοβαρό.

Και καθώς ο Σ. βρίζει τον τύπο τα χειρότερα και μεταβιβάζει το περιστατικό σε μια άλλη κοινή φίλη τηλεφωνικώς που επίσης έφριξε και που θεωρεί ότι είναι δίκαιο να του γίνει τουλάχιστον καταγγελία, αρχίζω να αισθάνομαί όλο και πιο δυσάρεστα.

Όχι με τον Σ, ούτε με τον (-) που θεώρησε ότι ήταν φυσικό δικαίωμα του να με ξεμοναχιάσει στο γραφείο του με το “καλησπέρα” σας μια άγνωστη του για να τη χουφτώσει μετά από μια κουραστική μέρα, αλλά με τον εαυτό μου τον ίδιο.

Συνειδητοποιώ σιγά σιγά ότι αυτό που μόλις μου συνέβη λέγεται “σεξουαλική παρενόχληση”. Συνειδητοποιώ ότι ήμουν εντελώς ανέτοιμη να αντιδράσω όπως όφειλα απέναντι σε αυτό το περιστατικό. Συνειδητοποιώ ότι τα αντανακλαστικά που λογικά θα έπρεπε να μου επιτρέψουν να αξιολογήσω άμεσα αυτό που συνέβη και να αντιδράσω όπως έπρεπε, αντί να έχω όλη αυτή την άνευρη στάση, μου λείπουν.

Συνειδητοποιώ ότι η σαστιμάρα και το μούδιασμα μου είναι στα όρια της συνθηκολόγησης μέσα μου να θεωρήσω αυτό το περιστατικό μάλλον… φυσιολογικό. Μάλλον ασήμαντο. Μάλλον καθημερινό, φυσικό και αναμενόμενο.

Ακόμα περισσότερο εξακολουθώ να συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι ηλίθια. Είναι πράγματι πολύ πιο σοβαρό.Είναι σοβαρό γιατί έχω εκπαιδευτεί να πιστεύω ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν. Είναι σοβαρό γιατί έχοντας υποστεί ένα βιασμό στα 15 μου χρόνια από 2 συμμαθητές στο λύκειο, όπου όταν τον ομολόγησα στη μητέρα μου ένα 6μηνο μετά, η πρώτη της αντίδραση ήταν να μου πει ότι σίγουρα τους προκάλεσα, και πολύ πιο προσφάτως έναν ξυλοδαρμό από έναν “μέλλοντα σύζυγο” και τότε τρελό έρωτα, επειδή πίστευε ότι παραέχω έντονο παρελθόν για τα δικά του δεδομένα, είναι σοβαρό γιατί έχοντας υποστεί λογής κακοποιητικές συμπεριφορές αλλά και σεξουαλικές παρενοχλήσεις κατ’ εξακολούθηση από πρώην εργοδότες, ή γιατρούς, ή άλλους άσχετους άνδρες, είναι σοβαρό γιατί όταν έχω αντιμετωπιστεί πολλάκις με αντίστοιχα υποτιμητικούς τρόπους και ενίοτε ξεκάθαρα κακοποιητικούς τρόπους από γκόμενους, ξαδέλφους και “οικογενειακούς φίλους”, έχω μάθει, έχω εσωτερικεύσει, έχω αφομοιώσει να είμαι ήπια και υποταγμένη και να θεωρώ φυσικό ότι κάθε άνδρας που πάει να παραβιάσει τα προσωπικά μου όρια, δεν κάνει πραγματικά κάτι μη αναμενόμενο, ή κάτι μη θεμιτό, δεν “κάνει κάτι κακό”, δεν κάνει τίποτα που να δικαιολογεί εκ μέρους μου μια έντονη αντίδραση χωρίς τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ τουλάχιστον ως υστέρω, νευρωτική σκύλα αν όχι να φοβάμαι πραγματικά τα χειρότερα!

Μπορώ να εικάσω τι έκανε αυτόν τον τύπο να μου τη πέσει με τόση ευκολία ενώ δεν έχει δείξει ανάλογους τρόπους συμπεριφοράς σε άλλες – κι επίσης πολύ πιο όμορφες και πολύ πιο νέες, φίλες μου. Πέρα από το γεγονός ότι ήμουν “ασυνόδευτη”, μια γυναίκα μόνη που πήγε ένα βράδυ να συναντήσει “φίλους” στα Εξάρχεια, σίγουρα βοήθησε αρκετά και το γεγονός ότι δεν είμαι και στη πρώτη νιότη μου. Για την ακρίβεια βιώνω τους επιθανάτιους ρόγχους της νιότης μου πλέον στα 41, ασχέτως αν θεωρητικά είμαι καλοστεκούμενη και “δεν μου φαίνεται” η ηλικία. Όμως μια γυναίκα σε αυτή την ηλικία και μόνη, χωρίς έναν σύντροφο ολόγυρα, ή χωρίς σύζυγο ή έστω πρώην σύζυγο, ούτε και παιδιά, είναι πιθανώς μια γυναίκα που έχει τρέξει χιλιόμετρα ήδη αρκετά στη ζωή της. Έχει αρκετές ανοχές μάλλον. Έχει λίγες ενδεχομένως απαιτήσεις. Νιώθει πείνα ίσως για να εκμεταλλευθεί το λίγο που της απομένει προτού περάσει εντελώς η μπογιά της. Νιώθει ευάλωτη. Όλα αυτά την κάνουν μια χαρά περίπτωση για μια ανώδυνη πεσιματική στα ίσα, που θα μπορούσε -ποιος ξέρει;- να οδηγήσει σε κανένα απελπισμένο όλο πάθος κρεβάτι…

Όμως δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι αν είναι μόνο αυτά και όχι το γεγονός ότι αναδύω άθελα μου τη μυρωδιά της υποταγής που κάποιος ultra τεστοστερονούχος αρσενικός μπορεί να λοκάρει από μακριά… Ότι τόσα χρόνια έχω γίνει μέρος του πολιτισμού της βίας απέναντι στις γυναίκες και με την ανοχή και σιωπή μου έχω γίνει και συνένοχος.

Πρέπει ωστόσο να ξεκαθαρίσω ότι σίγουρα δεν έκανα τίποτα να τον αποτρέψω από το να με πλησιάσει τόσο πολύ, μιλώντας του φιλικά, καλόπιστα και με κάθε καλή πρόθεση να τον γνωρίσω σε ανθρώπινο επίπεδο και ενδεχομένως να συνεργαστώ μαζί του. Δεν είμαι σεμνότυφη, δεν είμαι ιδιαιτέρα “τυπική” στους τρόπους μου, είμαι μάλλον πολύ άμεση, μάλλον αρκετά ζεστή, μάλλον αρκετά φιλική με ανθρώπους που δεν μου είναι ακριβώς γνωστοί ακόμα. Ωστόσο νιώθω ότι αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη στάση αυτού του άνδρα (και πάρα πολλών ακόμα νομίζω) και έχω την αφέλεια να πιστεύω ότι δικαιούμαι να ονειρεύομαι ότι είναι δυνατόν ένας άνδρας να μου συμπεριφερθεί όπως αξίζει κάθε νοήμων ανθρώπινο ον και να μη κλειδώσει στο γεγονός ότι έχω προσαρτημένα πάνω μου δύο στρογγυλά βυζιά και έναν στρογγυλό κώλο.

Η εμπειρία μου από την αστυνομία όταν μου συνέβη ο ξυλοδαρμός από τον κακοποιητικό πρώην, ήταν να με ρωτήσουν αν θέλω να ασκήσω μήνυση – δεν ήθελα, και μετά από παράκληση μου να παραμείνουν στον χώρο όσο χρόνο χρειαζόμουν για να μαζέψω πρόχειρα λίγα υπάρχοντα μου (επειδή ετοιμαζόμασταν να συμβιώσουμε) για να φύγω από το σπίτι του. Μολονότι παρέμειναν την ώρα που μάζευα όσο γρηγορότερα μπορούσα σακ βουαγιάζ, τσάντες και σακούλες, με πίεζαν κάθε τόσο να κάνω γρηγορότερα επειδή είχαν και δουλειές – δεν νομίζω ότι μου πήρε παραπάνω από 30 λεπτά η όλη διαδικασία…

Αργότερα έμαθα ότι επισήμως σε τέτοια περιστατικά η αστυνομία υποτίθεται οτι υποχρεούται να πηγαίνει στο αυτόφωρο τον δράστη, αλλά προφανώς επειδή αν συνέβαινε, θα ήταν κάθε μέρα τα κελιά γεμάτα καθάρματα που δέρνουν τις και τους συντρόφους τους, δεν κάνουν τίποτα.

Επίσης όταν μια γυναίκα ασκεί μήνυση σε κάποιον άνδρα, είτε για σεξουαλική παρενόχληση, είτε για βιασμό, πρέπει να μπει στην εξαιρετικά τραυματική διαδικασία να αποδείξει ότι δεν ψεύδεται για την κατηγορία που αποδίδει στον άλλον. Εάν το επεισόδιο έχει κλιμακωθεί, εάν την έχει χτυπήσει, ή φέρει σημάδια, είναι κάπως πιο εύκολο να σχηματίσει υπόθεση εναντίον του, σε άλλες περιπτώσεις όμως, ειδικά σαν τη δική μου όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένας απολύτως μάρτυρας που να είδε το περιστατικό, ούτε κανένα ορατό σημάδι και που επίσης αυτή που κάνει τη καταγγελία ακολούθησε τον δράστη οικειοθελώς στον δικό του χώρο, οποιαδήποτε υπόθεση νομικά, μοιάζει να είναι στον αέρα και το σύνηθες είναι κιόλας να κατηγορηθείς για συκοφαντική δυσφήμιση, ή τουλάχιστον να σε πουν τρελή.

Δεν εμπιστεύομαι καθόλου λοιπόν και δικαίως το σύστημα της δικαιοσύνης και πιθανώς σε μεγάλο ποσοστό φέρω ακόμα τα τραύματα της ιστορίας μου, ώστε να μη ξέρω πως να αντιδράσω, ή πως να διαχειριστώ τον φόβο και τη ντροπή και σε πολλές περιπτώσεις την αμφιβολία και την απαξίωση από το δικό μου περιβάλλον – το ίδιο το περιβάλλον που θα έπρεπε να με υποστηρίξει, και γι’ αυτό άλλωστε και ως τώρα, ενώ βίωσα πολύ πιο δραματικές εμπειρίες, δεν έβγαλα τσιμουδιά. Κι επίσης για το αρχείο, όταν αυτό το ίδιο το περιστατικό το αφηγήθηκα σε άλλη φίλη που ήταν επίσης παρούσα στον χώρο, όταν συνέβη, η δική της αντίδραση ήταν να το απαξιώσει, να το θεωρήσει ασήμαντο, σαν κάτι που δεν έγινε, ή αν έγινε, δεν αποτελεί τίποτα το σοβαρό. Γιατί επί τη ευκαιρία, άλλο ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, είναι το πόσο συχνό είναι το φαινόμενο του εσωτερικευμένου μισογυνισμού στις γυναίκες.

Δεν ξέρω τι μπορείτε να κάνετε με αυτή τη μαρτυρία μου σήμερα. Δεν ξέρω τι είναι δόκιμο για να αντιμετωπιστεί ένας άνθρωπος που θεωρεί φυσικό “επειδή είναι άντρας” να με χουφτώσει μετά από μια κουραστική μέρα όπου ήταν συνεχώς στο πόδι, επειδή με βρήκε μόνη, “ώριμη” κι ενδεχομένως εύκολη λεία.

Αλλά θα ήθελα να ακουστεί. Θα ήθελα να συζητηθεί. Θα ήθελα κάπως να έχει κάποιο νόημα που μίλησα. Το κίνητρο μου είναι να γίνει γνωστό ότι δεν είναι πλέον δεδομένο ότι μπορείς να με χουφτώνεις επειδή είμαι γυναίκα. Ότι είναι καταχρηστικό. Ότι είναι απαγορευτικό. Κι ότι εν έτει 2013 όπου όλος ο ντουνιάς θα ορκιζόταν ότι “σήμερα η γυναίκα, ισότητα, δικαιώματα, μπλα μπλα μπλα…” στη πραγματικότητα υπάρχει πάντα ένας βαθύς διάχυτος μισογυνισμός, ότι στη πραγματικότητα ακόμα δεν έχουμε κατακτήσει τα αυτονόητα, για να μη πω ότι τα ως τώρα δικαιώματα που κατακτήσαμε χρησιμοποιούνται για τη σίγαση των γυναικών, γιατί πια μπορεί ο άλλος να πει “μα τι άλλο θέλει η σκύλα επιτέλους!”.

Δεν νιώθω ότι είμαι απλά μια γυναίκα που αντιπαρατίθεται σε έναν άνδρα, αλλά νιώθω ότι αντιπαρατίθεμαι και με έναν ολόκληρο μηχανισμό εξουσίας που εξ’ορισμού κάνει αυτόν τον τύπο δυνατότερο κατ’ αρχάς λόγω φύλου. Και ότι παρόλο που το επίσημο νομικό σύστημα εξακολουθεί να έχει μια εξαιρετικά νωχελική και χαλαρή στάση απέναντι σε τέτοια ζητήματα – τουλάχιστον στη χωρα μας, μπορεί μια γυναίκα ακόμα, να βρει διαφορετικούς τρόπους δικαίωσης, έστω έχοντας φωνή και ένα βήμα για να μιλήσει, ενώ πριν δεν τολμούσε καν.

Σας ευχαριστώ και σας χαιρετώ,
Ι.

Υ.Γ. Μαθαίνω πάντως, καθώς αυτή η ιστορία έχει συζητηθεί μεταξύ αρκετών φίλων και γνωστών, ότι ο συγκεκριμένος τύπος είναι σεσημασμένος για αντίστοιχα περιστατικά σε αρκετές φίλες στο παρελθόν και ενίοτε επιδεικνύοντας κι ακόμα πιο χαμερπή συμπεριφορά…

Αρχείο
52

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Διάβασα προσεκτικά το κείμενο. Πιστεύω πως κακός ακολούθησε στο γραφείο του έναν σχεδόν άγνωστο. Φυσικά αυτό δεν του έδινε το δικαίωμα να την ακουμπήσει χωρίς την συγκατάθεσή της. Αλλά προφανώς διάβασε διαφορετικά τα σημάδια που του έστειλε. Βρίσκω όμως ενδιαφέρον το γεγονός ότι η κοπέλα δεν ασχολείται με τον βιασμό (που για μένα είναι πολύ πιο σοβαρό) αλλά ασχολείται με αυτό το γεγονός που κατά την γνώμη μου δεν είναι και τόσο σοβαρό, δεδομένου ότι ο κύριος σταμάτησε όταν κατάλαβε ότι η κοπέλα δεν ενδιαφέρεται.
Sorry αλλά φταίει και η κοπέλα. Δεν πας να ξεμοναχιαστείς με έναν άγνωστο που ήδη σου χτυπάει το κουδουνάκι και φαίνεται γλοιώδης, λες "Όχι, ευχαριστώ" και στην τελική φεύγεις. Δεν έχει "αχ μωρέ, μπορεί να τον προσβάλω, ας μην αντιδράσω", πόσο χαζό ακούγεται αυτό; Είναι το σώμα σου, you're in charge.Απλά το λάθος είναι ότι ανέχτηκε έστω και το παραμικρό πείραγμα. Αν σε ενοχλεί, απλά του λες "κάτω τα ξερά σου" και τελειώνει το θέμα, δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα κακό μπροστά σε άλλους anyway. Αν γουστάρεις τον αφήνεις να πιάνει. Ναι υπάρχει θέμα μισογύνιας στην Ελλάδα ακόμα αλλά το παραπάνω θέμα είναι unrelated, απλά ο τύπος ήταν λιγούρης και η κοπέλα αφελής.
Η κοπέλα περιέγραψε ξεκάθαρα την περίπτωσή της. Το θέμα δεν έγκειται στο γεγονός αν πρόκειται για ολοφάνερο 'πέσιμο' ή για κεκαλυμμένη σεξουαλική παρενόχληση. Το θέμα είναι ότι πρόκειται για μια γυναίκα που έχει υποστεί από την εφηβική ηλικία μέχρι και την ενήλικη ζωή της την κακοποίηση, χωρίς να αναπτύξει μηχανισμούς άμυνας και η υποταγή και η αδράνεια, ακόμα και σε στην απλή εκδήλωση ενδιαφέροντος,ξεκάθαρα σεξουαλικού ή όχι(χωρίς να γίνεται καν λόγος για παρενόχληση),έχουν γίνει κομμάτι της συμπεριφοράς της ως Ενστικτώδης Αντίδραση. Αυτό που καταγγέλλει είναι η αποδοχή ως επιτρεπτών τέτοιων συμπεριφορών προερχομένων από μέρους μια μερίδας, έστω μικρής, των αντρών. Το γεγονός πως πολλές γυναίκες έχουν μάθει ακόμα και στο ανεπιθύμητα ενοχλητικό φλερτ να μην αντιδρούν δυναμικά, αλλά παθητικά, όπως εκείνη. Τα όρια παραβίασης του προσωπικού χώρου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υποκειμενικά, για αυτό και ο καθένας μπορεί να αντιδράσει διαφορετικά. Αυτό που το κείμενο κατακρίνει είναι η αδυναμία από πλευράς κάποιων γυναικών να αντιληφθεί τέτοια παραβίαση των δικών τους προσωπικών όρίων, γιατί θεωρούν πώς έτσι κάνουν οι άντρες, έτσι είναι το σύθνηθες σε αυτές τια περιστάσεις κλπ και έπειτα όταν πια το αντιληφθούν να διστάζουν να αντιδράσουν σθεναρά για τους παραπάνω λόγους διαιωνίζοντας τέτοιες συμπεριφορές
Ειμαι μια κοπελα 23 χρονων και εχω μαθει να σεβομαι τον εαυτο μου και να σεβονται και οι αλλοι εμενα.Αν δεν ενδιαφερομαι αποτραβιεμαι διακριτικα και δειχνω στον αλλον οτι απλα δεν γουσταρω.εδω βλεπουμε μια γυναικα να την καυλαντιζει ενας τυπος απτην αρχη και η ιδια με τα λεγομενα της αλλα και με την σταση της να δειχνει οτι δεν εχει θεμα.τον ακολουθει στο γραφειο και ο τυπος επειδη ειναι μαλακας το παρατραβαει και την χουφτωνει.και ναι φταιει αυτος επειδη ειναι αμορφωτος και δν ξερει να φερθει αλλα κ η κοπελα επειδη εδωσε λαθος μηνυματα στον τυπο.41 ετων και θελει να μας πει οτι δεν καταλαβε πως ο τυπος το πηγαινε πονηρα;και μιλαει για την δικαιοσυνη και μπουρδες..και η καθε πικραμενη καθεται και σχολιαζει περι παρενοχλησεις και αηδιες..δεν πιστευουν οι αντρες οτι ειναι πανω απο εμας εμεις τους κανουμε να το πιατευουν με την δηθε ελευθερια που πουλαμε.πηραμε τις καταστασεις και τις φεραμε στα μετρα μας!!
Ρε κοπελια...επρεπε να φτασει μπουτι για να καταλαβεις οτι ΔΕΝ εχει αγνες κ επαγγελματικες προθεσεις?? Επισης, δεν καταλαβα γιατι το να του πεις "οπα , φιλε, γιατί πιανόμαστε?!" θα σε εκανε να φανεις ηλιθια? Εμενα αυτες ειναι οι αποριες μου!
Ποτέ μη διανοηθείς ότι έφταιξες εσύ γλυκιά μου, και μην ξαναπείς ότι νιώθεις ηλίθια,απλά είναι αυτό είναι η άρνηση του μυαλού να αντιληφθεί ότι μπορεί να συμβαίνει σε μας αυτό.Δεν καταλαβαίνω γιατί σε ορισμένους είναι τόσο δύσκολο να κρατάν τα ξερά τους μακρυά. Ψόφος τέλως πάντων!
Είναι απαίσιο αυτό που συνέβη, αλλά, κοπελιά, μια χαρά φέρθηκες, κατά την άποψή μου, ούτε μειωμένα αντανακλαστικά έχεις, ούτε αφελής είσαι. Είναι μύθος οι "δυναμικές" γυναίκες που ουρλιάζουν, μηνύουν, τραβάνε καρατιές και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο. Σε όλες μας έχει συμβεί παρόμοιο περιστατικό - που σαφώς πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση, απαντώ σε μερικούς από δω που δίνουν ορισμούς - κι έχουμε πολλά να συνυπολογίσουμε: αμηχανία, ντροπή, αμφιβολίες "ρε μπας και παρεξήγησα;" και φόβο, να δούμε πόσο πιο αναίμακτα μπορούμε να τη σκαπουλάρουμε. Αυτό που αποκαλείς "άνευρη αντίδραση" είναι η αντίδραση σκεπτόμενου ανθρώπου που ζυγίζει και συνυπολογίζει.Όσο για αυτά που εκπέμπεις, υποτίθεται, αυτά είναι δικοί σου ιδεασμοί. Γυναίκες κάθε ηλικίας και προσωπικής κατάστασης εκπέμπουν κάτι διαφορετικό: νιάτα, αθωότητα ή "καπατσοσύνη", πλήξη, τελμάτωση...κάτι που τραβάει τον εκάστοτε δράστη. Δε φταίει ότι είσαι 41 και χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις. Εκτός αν η κοινωνία σου δημιουργεί τύψεις γι αυτό.Μια χαρά αντίδραση είχες, πολιτισμένη, καίρια και καλύτερα κανείς να εμπιστεύεται τους ανθρώπους και να τους δίνει ένα περιθώριο να δει μέχρι που μπορούν να το τραβήξουν, παρά να αντιδρά σαν σπαστικός.Όσο για τους φίλους που διατείνονται ότι αυτό ήταν πέσιμο κι όχι παρενόχληση, ας φανταστούν την κόρη τους ή την γυναίκα τους στη θέση σου. Στο υγιές πέσιμο, ο άλλος κάνει σαφείς τους σκοπούς του και σου αφήνει το περιθώριο για αποδοχή ή άρνηση, δε σε παρασέρνει κάπου με άσχετες προφάσεις, ούτε αρχίζει να σε χουφτώνει με ηλίθιες αιτιολογήσεις.
αφου στάθηκε τυχερή και έπεσε σε γλοιώδη πεφτουλα συμφωνώ οτι ειχε πολιτισμένη αντίδραση αλλα ΟΧΙ να μην εμπιστεύεται τους αν8ρωπους και να περιμένει να δει ως που μπορουν να το τραβήξουν. Αν ειναι δυνατόν που ζείτε ρε κορίτσια?
Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβει ο καράβλαχος τι θα πει ΣΤΟΠ η ΟΧΙ? Ποιό γράμμα από όλα δε κατάλαβε? Που έχετε φτάσει ρε φουκαράδες? Ακόμα δεν έχετε καταλάβει πως δουλεύει το παιγνίδι? Ακόμα στην εποχή του '50 ζείτε?
@ArabamΟι κοινωνίες δεν εξελίχθηκαν μόνες τους. Και το αν εμείς σαν άνθρωποι εξελισσόμαστε δεν έχει να κάνει με χημικές διεργασίες του εγκεφάλου, έχει να κάνει με τις πληροφορίες και τις γνώσεις που μας παρέχονται. Αν μεγαλώσει κάποιος σε μια ζούγκλα μόνος, θα δεχτώ τα ένστικτα, για οποιονδήποτε άλλον που θέλει να λέγεται πολιτισμένος, όχι. Επίσης, ένστικτο, εγώ θεωρώ την έλξη του από το αντίθετο φύλο και την τάση να το προσεγγίσει, αυτό δεν είναι λάθος. Το πως θα το κάνει αυτό όμως, έχει να κάνει με την ποιότητα του ανθρώπου.
Αμα δεν προστατευεις εσυ τον εαυτο σου μην περιμένεις να το κανουν οι αλλοι για σένα και να σε σεβαστούν. Καλή και άγια η ευγένεια αλλα δεν θα κατσουμε να μας πηδηξουν κιόλας .
Είναι πασιφανές ότι η ιστορία είναι φανταστική και αποσκοπεί στο να καταθέσει τις απόψεις της πάνω στο ζήτημα η συγγραφέας. Θεμιτό είναι αυτό και δε το αναφέρω ως κάτι μεμπτό, αλλά καλό θα ήταν να αντιμετωπίζουμε το άρθρο ως... κατάθεση σκέψεων κι όχι ως ένα επιβεβαιωμένο γεγονός.Εν πάσει περιπτώσει, όπως ήδη αναφέρθηκε, η "γραμμή" ανάμεσα στο πέσιμο και στην παρενόχληση είναι απίστευτα λεπτή.Δε ζούμε φυσικά στο -60.000 χρονολογικά, όπου το "πέσιμο" θα ήταν απλά ένα κοπάνημα στο κεφάλι με πέτρα, σύρσιμο απ' το πόδι, ενώ το θηλυκό θα ξύπναγε στη σπηλιά την επόμενη με καρούμπαλο... και έγκυος. Όμως το ότι πλέον είμαστε μέλη κοινωνιών με νόμους δε πάει να πει ότι ο εγκέφαλος ενός ανθρώπου λειτουργεί διαφορετικά σε σχέση με όταν επικοινωνούσαμε με κραυγές. Τα ένστικτα παραμένουν, και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η συμπεριφορά ενός αρσενικού όταν κινείται προς την κατάκτηση ενός θηλυκού, είναι ιδιαίτερα επιθετική (ή μάλλον χειμαρρώδης) καθώς αυτός είναι ο ρόλος του.Και σκεφτείτε κάτι απλό: εάν θεωρήσουμε ότι η ιστορία ισχύει, αλλά πειράξουμε λίγο το σενάριο, και τελικά της κοπέλας της άρεσε ο άλλος... θα μιλούσαμε εμείς εδώ για σεξουαλική επίθεση, ή θα μιλούσε αυτή στις φίλες της για το πέσιμο της ζωής της, που ήταν ξαφνικό και απρόσμενο, και πως εξελίχθηκε (με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια) και, και, και;Η ίδια ιστορία, με μία αλλαγή, μετατρέπει μια ποινικά κολάσιμη πράξη σε μια βραδιά πάθους την οποία θα θυμάται για καιρό και για την οποία θα χαίρεται. Άρα λοιπόν, κάπου "μπάζει" η λογική, ε;Το συμπέρασμα είναι ότι το 'χουμε χάσει λίγο. :-)
Eξυπνο το σχολιο σου και καταλαβαινω οτι ολα ισσοροπουν σε μια λεπτη γραμμη αλλα το οτι με μια μικρη αλλαγη μπορει να μιλαγαμε για κατι διαφορετικο ισχυει οχι μονο στα ερωτικα αλλα παντουοπου οι ισσοροπιες ειναι ευθρστες. Για παραδειγμα με το να προσθεσεις μια λεξη σε ενα νομοθετημα μπορει να αλλαξει ολο το νοημα του νομου. Ωποτε και στην περιπτωση της σεξουαλικης παρενοχλησης το θεμα δεν ειναι στο αν θα μπορουσε να εξελιχθει αλλιως. Απο την στιγμη που η αλλη δειχνει οτι δεν θελει και ο αλλος συνεχιζει τοτε υπαρχει σ.παρενοχληση.
Σαφέστατα έτσι είναι! Στην ιστορία όμως, η κοπέλα ΔΕΝ έδειξε ότι δεν ενδιαφέρεται (το αντίθετο) παρά μόνο στο τέλος. Όπου τότε, πράγματι, ο άλλος 'αποσύρθηκε'.Αυτό που δε μου άρεσε εμένα προσωπικά στο άθρο, είναι ότι γίνεται προσπάθεια να ταυτιστεί το άκομψο πέσιμο (άκομψο για τα γούστα ενός συγκεκριμένου ανθρώπου) με την παρενόχληση, ενώ φυσικά δεν έχουν καμία σχέση. Μακάρι όσοι άνθρωποι (γυναίκες ή άντρες) έχουν πέσει θύμα παρενόχλησης (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ) να αφηγούνταν ιστορίες όπως αυτή εδώ.
Τα όσα λες, είναι εξοργιστικά!!! Οι άνθρωποι εξελίσσονται, δεν γίνεται να καμαρώνουμε ότι είμαστε όντα με νοημοσύνη και συνείδηση, κι από την άλλη να λέμε ότι είναι τα ένστικτα. Αν δεν μιλάμε για επιβίωση, το χαρτί "ένστικτα" είναι πολύ φθηνή δικαιολογία.Και η αλλαγή στην ιστορία από το "δεν ήθελε" στο "ήθελε" σαν να είναι μικρή, τι να πω... Αν δεν είναι αυτονόητο ότι αυτό το ΔΕΝ είναι που αλλάζει τα πάντα, έχεις πρόβλημα!
Λυπάμαι, αλλά είσαι λάθος. Το ότι έχουμε εξελίξει τις κοινωνίες μας δε συνεπάγεται αυτομάτως ότι έχουμε εξελιχθεί και σαν είδος.Παραμένουμε το ίδιο ΖΩΟ που είμασταν και πριν δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο και ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο. Ανεξαρτήτως αν μιλάμε για επιβίωση ή όχι, το μυαλό σου λειτουργεί με τις ίδιες χημικές αντιδράσεις που λειτουργούσε και πριν 40.000 χρόνια. Τώρα αν λόγω social conditioning είμαστε πιο «μαζεμένοι» από ότι κάποτε, δεν έχει να κάνει. Δεν υπάρχει μόνο το λογικό (rational) κομμάτι στον εγκέφαλό σου.Εξοργιστικό για μένα είναι είναι το σκεπτικό πως επειδή δημιουργήσαμε τα μαθηματικά, την αρχιτεκτονική και τη νομική, αυτομάτως έχει "αναβαθμιστεί" και το είδος μας και είμαστε λιγότερο ζώα από ότι κάποτε.
Καταρχάς, το γεγονός το ότι νίωθεις οτι περναει η μπογια σου σε εκανε να πας μαζι του απο εναν δημοσιο χωρο σε εναν ιδιωτικο. Ειδικα αμα κρινω απο την ηληκια σου, ηξερες οτι το πραγμα περναει στο ερωτικο, ειδικα απο την στιγμη που σου εδειξε πολλα ερωτικα σημαδια. Απλα τωρα μεγενθυνεις τα πραγματα λογω προηγουμενων ασχημων βιωματων.Τωρα το οτι το μεγενθυνεις τωρα και στεκεσαι στο θεμα της παρενοχλησης, ειναι πολυ πιθανο να εχει τη βαση του στο οτι θες να ξαναζησεις οτι εισαι θυμα, με λιγα λογια μαζοχισμος. Και ισως να κυνηγας και τετοιες καταστασεις για να ξαναεπιβεβαιωνεις την ταυτοτητα του θυματος.
είναι σοκαριστικό πως στα σχόλια απο κατω μόνο οι γυναικες κατανοουν την περιπτωση, ενω οι αντρες φαίνεται να είναι στην [πατερναλιστικη] κοσμάρα τους.. ως κάτοχος ενος διαβατηριου που γράφει "αρρεν" δηλώνω ντροπιασμένος και ζητω αληθινα και προσωπικα συγνώμη για τα εγκληματα που έχει κάνει η πατριαρχία αιώνες τώρα.
"ενω οι αντρες φαίνεται να είναι στην [πατερναλιστικη] κοσμάρα τους."Κάτι που -ως δια μαγείας- μεταβάλλεται όταν είμαστε ας πούμε, str8 άντρες και μάς την πέσει ένας gay (OXI παρενοχλήσει, απλά μας την πέσει: δηλαδή να μας στριμώξει και να μας πιάσει το κωλαράκι, σ’ ένα δωματιάκι με κλειστή πόρτα και από κάτω στην διαπασών μουσικές, να μην ακούει και κανείς). Εκεί ως str8 άνδρες αισθανόμαστε φόβο, τρόμο, απειλή, μας ζώνουν φίδια, φρικιά και δαίμονες. Α! Ο φόβος του βιασμού. Welcome to the club.Βέβαια, αν περιμένουμε από όλους τους άντρες, γυναίκες, στρουθοκαμήλους, str8, gay (...ναι, ναι και εσείς) και επί τα αυτά, να καταλάβουν ότι ο σεξισμός αφορά τους ΠΑΝΤΕΣ, θα έχουμε αποδημήσει όλ@ προς τ@ν μεγάλ@ Μανιτού και θα έχουν γίνει ακόμη και τα κοκαλάκια μας σκονίτσα nom, nom, nom, για τα μικροοργανισμούς που τα τρώνε.
Δέν είναι απλά τα "προσωπικά σου όρια", είναι η ιερή σου περιοχή, με την έννοια κάποιου απαραβίαστου, εντελώς προσωπικού σου χώρου που τον κρατάς πάντα πέρα απ'τα βλέμματα και τα αγγίγματα και την περιέργεια όλων, εκτός απο τα δικά σου. Όταν απειλείται, το αποτέλεσμα είναι ένας βαθύς φόβος, ένα ρίγος, αίσθημα αηδίας, απέχθειας. Το ίδιο και στην περίπτωση του βιασμού. Δέν είναι μόνο η βία της πράξης που κάνει τον άνθρωπο ράκος για όλη την υπόλοιπη ζωή του - μπορεί να φάς δεκαπλάσιο ξύλο και να σου μείνει σάν συναίσθημα μόνο η οργή. Εδώ δέν θέλεις απλά να εκδικηθείς, να τιμωρήσεις, να αντιδράσεις βίαια κι εσύ, θέλεις να αποτραβηχτείς, να μείνεις μόνος, σιωπηλός, σάν νάγινε κάτι τρομερό, σκοτεινό, μιά παραβίαση κάποιου άβατου πυρήνα της ύπαρξής σου, μιάς ιερής και ακριβής και αμόλυντης (μήν παρεξηγείτε παρακαλώ τον όρο !) γωνιάς του εαυτού σου που είναι ακριβώς και ο στόχος του βιαστή, ο οποίος ικανοποιείται παραβιάζοντας, καταργώντας, μολύνοντας με την πράξη του αυτόν τον αϋλο χώρο.
Ολα ισχυουν. Αλλα σε αυτη την περιπτωση ειναι απλα πολυ δραμα, πολλα λογια και λιγη ουσια, θα μπορουσε απλα να πει οτι πηγα σε ενα μπαρ, μου την επεσε καποιος και δεν τον γουσταρα. Ας του εχωνε και μια σφαλιαρα να βαλει μυαλο το κτηνος που τολμησε να του αρεσει και της το εδειξε.
Αηδιάζω με περιπτώσεις επιθέσεων σε γυναίκες. Πώς μπορεί κάποιος να εκμεταλλεύεται τη σωματική του δύναμη απέναντι σε κάποιον ανυπεράσπιστο. Είναι πραγματικά μια κατάσταση άσπρο-μαύρο.Η δικιά σου όμως περίπτωση είναι γκρι. Όταν διάβαζα την ιστορία σου μου φαινόταν σα να εξελισσόταν ομαλά σε πέσιμο. Για ποιο λόγο δέχτηκες την ατομική ξενάγηση, να ανέβεις στο πατάρι, να πας στο γραφείο του κλπ κλπ. Λυπάμαι αλλά για πολυ κόσμο αυτά είναι hints ότι ενδιαφέρεσαι. Πήγαινε ρώτα μια φίλη σου, θα τα έκανε αυτά με έναν άγνωστο αν δεν της είχε γυαλίσει; Και να το πάρω ανάποδα, αν όντως ενδιαφερόσουν, τι παραπάνω θα έκανες; Να πω και μια προσωπική εμπειρία. Εγώ δεν είμαι σαν αυτό τον τύπο. Δε θα στην έπεφτα έτσι. Αλλά σε σχετικα παρόμοια κατάσταση η κοπέλα ηθελε, δεν έκανα τίποτα και έμαθα ότι μετά με θεώρησε ολίγον μαλάκα που δεν έκανα τίποτα. Just saying...
Υπάρχει ένας ωκεανός ανάμεσα στο "δεν έκανα τίποτα" και στο "απλώνω τη χερούκλα μου κι ό,τι πιάσω". Υπάρχει πέσιμο σαφές και ειλικρινές, κομψό και ξεκάθαρο, και κυρίως ΠΡΟΦΟΡΙΚΟ. Αν εσύ ως άνδρας είχες πάει να συζητήσεις το ενδεχόμενο έκθεσης έργων σου εκεί, και σου έλεγε "έλα να σου δείξω και τον πάνω χώρο", θα το έπαιρνες ως σήμα ότι θέλει να σε γαμήσει; Αυτή γιατί έπρεπε;
Και τι σημαίνει τέλος πάντων αυτό το "Άντρας είμαι!"?? Γιατί αν εννοεί "Έχω σεξουαλικές ορμές", του έχω νέα! Έχουν κι οι γυναίκες! Εκτός κι αν εννοεί "οι σεξουαλικές ορμές μου είναι τέτοιες που τις εκτονώνω όπως βρω" οπότε πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να λέει: "Ζώο είμαι!".
Σιγά την παρενόχληση! Κοπελιά, με το που έβαλε την παλάμη του στο χέρι σου, όσο ήσασταν στο μπαρ, έπρεπε να το τραβήξεις αμέσως και να δείξεις ενοχλημένη. Εκεί θα τέλειωνε και το θέμα. Οι γυναίκες που δεν θέλουν, έτσι κάνουν.Εσύ όμως το επέτρεψες, όπως επέτρεψες να σου χαϊδέψει τον ώμο και μετά να σου τον μαλάζει κιόλας, για να μην αναφερθώ και στο μπούτι. Και αφού του έδωσες θάρρος, τώρα μιλάς για παρενόχληση. Αυτό δεν είναι παρενόχληση εκ μέρους του, αλλά εξαπάτηση εκ μέρους σου.
Ειναι πολυ λεπτη η γραμμη που χωριζει το φλερτ απο την παρενοχληση, επισης πολυ λεπτη η γραμμη που χωριζει την σθωωοτητα απο τη βλακεια. 3000 λεξεις για να πει οτι δεν γουσταρε τον κσταστηματαρχη. Γιατι δεν φωναζε την ι. Με το λοφιο;
Καταπληκτικό δλδ ή πρέπει μια γυναίκα, σαν και του λόγου της, να ‘ναι ψυχρή όπως το αγγούρι που μόλις βγήκε απ' το ψυγείο ή πρέπει ένα φιλικό και ανθρώπινο predisposition, στο κεφάλι του λυσσάρη να μετατραπεί οπωσδήποτε σε στρίμωγμα και γαμησάκι on the side. Σ’ωραίος. Για δουλειά πήγε η κοπέλα λέει. Της ακούμπησε τον ώμο και το χέρι πριν, ωραία ε και; Πρέπει να του χώσει μπουνιά; Για να τζιρίζει μετά ο μ@λάκας ότι είναι υστέρω;
Τι αθώο κορίτσι!Πήγε στο πατάρι του μαγαζιού χωρίς να φανταστεί τίποτα.Αυτό δεν είναι σεξουαλική παρενόχληση.Πέσιμο λέγεται. Άκομψο, αλλά πέσιμο. Η κοπέλα τον απέρριψε και τελείωσε.Δεν είναι παράλογο ούτε πρωτάκουστα να χαϊδέψει κάποιος άντρας μια κοπέλα που μόλις γνωρισε. Αν αυτή αρνηθεί και ο άντρας το αποδεχτεί, δεν υπάρχει πρόβλημα.Παρενόχληση είναι όταν εκμεταλλεύεται ο άλλος την θέση του και εκβιάζει τον άλλο για να κερδίσει σεξουαλικά.Υπάρχουν άπειρες πραγματικές περιπτώσει σεξουαλικής παρενόχλησης, αλλά αυτή δεν είναι μια από αυτές.
Τι λέτε κύριέ μου; Σοβαρά μιλάτε;Θα με "πιάσει" ο πανασχέτου που μόλις γνώρισα, θα τολμήσει να με χαϊδέψει και θα θεωρείται και νορμάλ; Τέτοιες πρακτικές χρησιμοποιείτε στη ζωή σας εσείς; Και έχετε την εντύπωση κύριε Μιχαλάκη, ότι στα πατάρια των διαφόρων μπαρ υπάρχουν κρεβατοκάμαρες; Τα τυχόν γραφεία, δηλαδή, των ιδιοκτητών πού είναι; Στις τουαλέτες; Η γράφουσα να κάνει "δουλειές" ήθελε στο χώρο. Τόσο άτοπο βρίσκετε που ακολούθησε τον εν λόγω στο πατάρι;Για τα πρακτικά να σας ενημερώσω, καθότι είστε εμφανώς ανίδεος ότι σεξουαλική παρενόχληση είναι οποιαδήποτε ανεπιθύμητη λεκτική, μη λεκτική ή σωματική συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα που αποσκοπεί ή έχει ως αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός προσώπου, Ι Δ Ι Ω Σ με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος (άρθρο 2 περ.δ του ν. 3896/2010). Τα περαστικά μου και καλή ανάρρωση.
Επειδή από νομικά πας καλά, αλλά από ζωή ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ φλερτάρεις με το 0, θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι έχει και τυροπιτάδικα που στα παρασκήνια έχουν κραβατοκάμαρες. Και να σε ρωτήσω κάτι: πού κρίνεις ότι υπάρχει εκφοβισμός, εξευτελισμός, ταπείνωση ή επίθεση στο παραπάνω; Αυτές τις μαλακίες έκατσαν και σκέφτηκαν για να υπερασπιστούν το δήθεν αδύνατο φύλο οι ανέραστοι βλακοδικηγορίσκοι και δεν τολμά άνθρωπος να γυρίσει να σας δει. Και μετά είναι όλοι οι άντρες "μουρόχαυλοι" και "γκέι" και οι γυναίκες διαμαρτύρονται ότι υποφέρουν από μοναξιά... και χτυπάει ταβάνι η πορνεία! Τι είπε ο παραπάνω σχολιαστής, κατάλαβες; Ότι ήταν ένα πέσιμο. Ε, πέσιμο ήταν τι να κάνουμε τώρα; Επειδή ήταν κακόγουστο και άκρως αποτυχημένο εξ αρχής δεν θα το ονομάσουμε και "επίθεση" για να ικανοποιήσουμε το βίτσιο του νομοθέτη. Άιντε! το έχουμε χέσει τελείως. "Ανεπιθύμητη λεκτική ή μή λεκτική συμπεριφορά"... δηλαδή αν εγώ προτείνω (ακόμη και με τη γλώσσα του σώματος...) σε μια κοπέλα που γουστάρω να πάμε για ποτό και αυτη αρνηθεί πρέπει να καταλήξουμε στα δικαστήρια... δεν είμαστε καλά! Έτσι θέλετε, μωρέ; Να περιστοιχίζετστε από άντρες που φοβούνται να εκφραστούν όταν σας γουστάρουν; και να μένετε αγαμέ...; ΟΚ! Περαστικά και καλή ανάρωση...
@ JorgusΑν διάβαζες λίγο πιο προσεκτικά θα καταλάβαινες ότι ο νόμος δε λέει ότι είναι παρενόχληση κάθε ανεπιθύμητη εκδήλωση ενδιαφέροντος, παρενόχληση είναι όταν αυτή προσβάλει. Άρα το παράδειγμα που έδωσες με το ποτό είναι άτοπο.
@ AggelikiΔεν χρειάζεται να κάνω καμιά πολυσέλιδη ανάλυση για να σου τονίσω ότι υπάρχουν γυναίκες που προσβάλλονται από μια απλή πρόταση, το καταλαβαίνεις από μόνη σου.Και δηλαδή, αν η εκδήλωση ενδιαφέροντος αφορά τη σύναψη σχέσης είναι ΟΚ, αλλά αν αφορά το ότι θέλω απλά να γαμήσω είναι επιλήψιμη πράξη. Αν σε δει κάποιος στο δρόμο και σου πει ότι είσαι μ...ρα, ο τύπος είναι απλά ηλίθιος, δεν είναι για να σέρνεστε στα δικαστήρια. Ξεκολήστε με αυτρή τη βλακεία επιτέλους!
Mixalaki εισαι λαθος αν και σε δικαιολογω διοτι σιγουρα δεν εχεις βρεθει στην θεση της για να ξερεις και να μπορεις να ξεχωρισεις την διαφορα ενος πεσιματος απο μια σεξουαλικη παρενοχληση. Εκτος αν θεωρεις οτι χουφτωνοντας μια κοπελα εκδηλωνεις το ενδιαφερον σου και οτι αυτο μπορει να θεωρηθει ως ενα απλο πεσιμο.Ο τυπος την παρενοχλησε εκμεταλευομενος την θεση του ως ενας ιδιοκτητης ενος χωρου που η κοπελα ενδιαφεροταν να κανει μια εκθεση. Ειναι πολυ απλο.
Κι εγώ δεν μπορώ να τα καταλάβω πως κάποιος δεν υποψιάζεται κάτι σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά επειδή τυχαίνει να ξέρω κάποια που είναι τόσο ανυποψίαστη και πιστεύει τόσο στις καλύτερες προθέσεις των άλλων, το πιστεύω. Επίσης, μπορεί να κατάλαβε ότι το πάει αλλού αλλά υποθέτοντας πως δεν θα ξεπεράσει τα όρια και θέλοντας να συζητήσει για την έκθεση, να πήγε στο πατάρι. Όπως και να'χει, δεν νομίζω πως είναι αυτό το θέμα μας.Δεν λέγεται πέσιμο αυτό που έγινε εκεί. Πέσιμο είναι να δείξεις ότι θες τον άλλον. Ίσως και να ήταν πέσιμο το τρίψιμο του ώμου, αν ήταν τόσο καλός στο τρίψιμο που θα μπορούσε να την "ρίξει" με αυτό. Όταν πιάνει το στήθος όμως το πράγμα αλλάζει, αυτό δεν το κάνει για να την ρίξει, αυτό είναι για την δική του ευχαρίστηση. Κι είναι το δικό της σώμα, αμα δε δώσει το οκ, είναι παρενόχληση. Πρέπει να γίνει κάτι πιο χοντρό για να μιλήσουμε για παρενόχληση; Οκ, αν θες, είναι από τις πιο ήπιες περιπτώσεις παρενόχλησης, αν και ακόμα κι αυτό, δε θα το κρίνω εγώ ή εσύ, αλλά αυτός που το βίωσε. Κάθε γεγονός έχει διαφορετικό αντίκτυπο στον καθένα μας.
Ώπα, κατσε ρε mixalakis. Υπάρχει πρόβλημα και μεγάλο.Μέχρι να θεωρείται φυσιολογικό να χαιδέψει κάποιος μια γυναίκα, πρέπει να παρεμβληθούν κάποια στάδια, ενα φλερτ, ενα παιχνίδι, μία γλώσσα του σώματος, κάτι!!! Τι, άιντε απλά του άρεσε η κοπέλα και γιούργια; Έτσι κάνεις εσύ;;Το ότι απλα τον ακολούθησε δεν συνιστά ούτε φλερτ ούτε παιχνίδι ώστε να δικαιολογεί το χούφτωμα.Τούτου λεχθέντος, οκ, μαλλον καθυστέρησε η κοπέλα να του κόψει τον αέρα και εμφανίζεται λίγο απονήρευτη για τα 41 της χρονια.......γεγονός που, μαζί με τη γλώσσα ("βίωνω τουσ επιθανάτιουσ ρόγχουσ τησ νιοτησ μου";;;;), την έκταση, τις πολλές επαναλήψεις και τη γενικότερη κοινωνική ανάλυση με κάνει να θεωρώ πιθανό το ενδεχόμενο η συγγραφέας να έθεσε ως αφορμή ένα φανταστικό περιστατικό για να εκθέσει τις απόψεις της επί του θέματος.
... κι επειδή πέσατε όλοι να φάτε τον Μιχαλάκη, μια ερώτηση να κάνω; σκεφτήκατε μήπως καθόλου το ενδεχόμενο, πριν από την κοπέλα που πέρασε αυτό το "μαρτύριο στα χέρια το ανώμαλου", να έχει περάσει καμιά πλειάδα από κοριτσόπουλα από το γραφείο του για μια απολαυστικότατη ξεπέτα και τώρα να διαβάζει την ιστορία και να κλαίει από τα γέλια. Όχι τίποτα άλλο, αλλά η πιθανότητα και μόνο δίνει ένα κάποιο ελαφρυντικό στο "αιμοσταγές αρπακτικό"... σου λέει, "ΟΚ, πιάνει". Βέβαια δεν πιάνει παντού και πάντα, υπάρχει και η χυλόπιτα, αλλά, λέω έγώ τώρα...
ΟΚ κυρίες μου, θα προσπαθήσω να απαντήσω στα θέματα που θέσατε. @Renella Για τις "δουλειές" που ήθελε να κάνει η κοπέλα υπάρχουν πολλές αναγνώσεις. Όταν κάποιος σε κερνάει ποτό στο μπαρ και σου πιάνει το χέρι, είναι προφανές ότι ενδιαφέρεται για εσένα. Αν εσύ παίζεις το παιχνιδάκι για να καταφέρεις να κάνεις την δουλειά σου, έχεις και εσύ τις ευθύνες σου. Η κοπέλα χαριεντίστηκε με τον ιδιοκτήτη, προφανώς για να τις κάνει την έκθεση, ακόμα και αν εκείνη δεν ενδιαφερόταν για αυτόν. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει, αλλά το να "παίζω" με κάποιον μέχρι να γίνει η δουλειά μου και μετά να κάνω την αθώα και να λέω "α με παρεξήγησες", δεν είναι το πιο ηθικό πράγμα. Αν είσαι δικηγόρος (έτσι φαίνεται) ο νόμος στον οποίο αναφέρεσαι, περιλαμβάνει υποκειμενικούς όρους όπως η έννοια αξιοπρέπεια, που επιδέχονται διαφορετικών ερμηνειών. Με την λογική αυτή, και ένα αστείο πείραγμα μπορεί να θωρηθεί παρενόχληση.Επιμένω ότι το πνεύμα του νόμου έχει να κάνει με την συμπεριφορά ανθρώπων που εκμεταλλεύονται την εξουσία που έχουν και ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ το θύμα να υπομείνει τις οχλήσεις (όπως λέει και νόμος για “εκφοβισμό”).Στην συγκεκριμένη περίπτωση η κοπέλα δεν ήταν υφιστάμενη, απλά έπαιξε και αυτή το παιχνίδι και έχασε. Με κάποιον άλλο ιδιοκτήτη, όχι τόσο επιθετικό και ανυπόμονο, θα τα είχε καταφέρει καλύτερα. Ξέρω πολλές γυναίκες (και άντρες αντίστοιχα) οι οποίες εκμεταλλευόμενες τον πόθο κάποιου για αυτές, κατόρθωσαν απίστευτα πράγματα, χωρίς μάλιστα να τις αγγίξουν ποτέ.Αυτό ήθελε να κάνει και η φίλη μας.Ο ιδιοκτήτης πιθανότατα ήθελε απλά να γαμήσει και φυσικά δεν θα έκανε καμία έκθεση στην κοπέλα. Ήταν ένας επίδοξος Ζαχόπουλος, με άλλα λόγια, αλλά και η αντίστοιχη Τζέκου δεν ήταν ακριβώς θύμα.@HannaΣε ενημερώνω ότι έχω δεχτεί σεξουαλική επίθεση (από άντρα), και ομολογώ ότι ήταν σοκαριστική εμπειρία. Δεν θεωρώ ότι είχε τα χαρακτηριστικά παρενόχλησης, πολύ απλά γιατί δεν εξαρτόμουν οικονομικά ή επαγγελματικά από το συγκεκριμένο άτομο. Αν και «νομικά» είχε τέτοια στοιχεία, έχω ξεκαθαρίσει ότι αυτές τις συμπεριφορές τις κατατάσσω στις ακραία χυδαίες, τουλάχιστον άκομψες και σίγουρα καταδικαστέες, αλλά δεν χρειάζεται να θυματοποιούμε τους πάντες.@Ageliki_D Δεν θα διαφωνήσω, σε γενικές γραμμές, μαζί σου.@αραβικά!Από την περιγραφή είναι ξεκάθαρο ότι προηγήθηκαν πολλά από τα στάδια του φλερτ.Εγώ δεν κάνω καθόλου έτσι. Όμως αν μιλάω σε ένα μπαρ με μια κοπέλα, την οπόια ήδη ξέρω από πριν, και τις δείχνω το ενδιαφέρον μου για εκείνη, και την κερνάω και της πιάνω το χέρι (σίγουρα θα έγιναν και άλλα χαριεντίσματα) κτλ και μετά από όλα αυτά της πω «έλα να σου δείξω την συλλογή μου με τα γραμματόσημα» και αυτή έρθει, τότε, ναι θα κάνω και κάποιες κινήσεις παραπάνω. Αν αυτό είναι παρενόχληση, τότε ναι μπορεί και εγώ να είμαι ένα τέρας. Ένας ανώμαλος σεξουαλικά πεινασμένος δράκος. Ένας σάτυρος που επιτίθεται σε ανυποψίαστες κοπέλες.@the WatsonΌπως έγραψα και παραπάνω εγώ νομίζω ότι δεν θα της έκανε την έκθεση, ακόμα και αν του καθόταν.Το ξαναγράφω:Το βασικό χαρακτηριστικό που κάνει την συγκεκριμένη υπόθεση να μην δικαιούται τον χαρακτηρισμό της παρενόχλησης είναι οι ευθύνες της κοπέλας.Αν π.χ. είχε δει την δουλειά της από πριν και είχαν συμφωνήσει να γίνει η έκθεση, χωρίς χεράκια, πατάρια κτλ, και την τελευταία στιγμή της έλεγε «κοίτα να δεις ή μου κάθεσαι ή δεν γίνεται έκθεση», τότε ναι έχουμε σαφέστατα σεξουαλική παρενόχληση.@LandsAwayΑναφέρθηκα και πριν στο ότι το “πράσινο” (πορτοκαλί ίσως) φάνηκε να υπήρχε.Κλείνω το σεντόνι δηλώνοντας ότι δεν είμαι μισογύνης. Τις γυναίκες τις λατρεύω και τις θαυμάζω. Σιχαίνομαι τους άντρες γουρούνια που συμπεριφέρονται στις γυναίκες ως σκουπίδια, αλλά για να υπάρχει αποτέλεσμα θα πρέπει να μην αντιδρούμε υστερικά και υπερβολικά.Δεν είναι όλα παρενοχλήσεις, όπως δεν είναι όλα ρατσισμός κτλ.Αναφέρθηκα και προηγουμένως στο γεγονός ότι υπάρχουν τόσες πολλές πιο σοβαρές περιπτώσεις αληθινών παρενοχλήσεων να ασχοληθούμε, αλλά δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμεστε με την συγκεκριμένη. Είναι πραγματικά στο σύνορο (στην καλύτερη περίπτωση).
Ενημερωτικά, ο νέος ποινικός κώδικας, που είναι προς ψήφιση, αναγνωρίζει «σεξουαλική παρενόχληση» πέραν της «σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία». ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΗΛΙΚΟΤΗΤΑΣΙΙ. Σεξουαλική ΠαρενόχλησηΑρθρο 258Σεξουαλική παρενόχλησηΌποιος με χειρονομίες σεξουαλικού χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν σεξουαλικές πράξεις, με σεξουαλικές πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την αξιοπρέπεια άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση ως δύο έτη ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση.Άρθρο 259Σεξουαλική παρενόχληση στην εργασίαΌποιος προβαίνει σε χειρονομίες σεξουαλικού χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση σεξουαλικών πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος την ανάγκη ενός προσώπου να εργαστεί, τιμωρείται με φυλάκιση ως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση.
αν άραγε την "έπεφτε" κάποιος στην κόρη ή τη γυναίκα σας (δεν το εύχομαι) θα ήσαστε άραγε το ίδιο αφοριστικός?Εν πάση περιπτώσει κύριε, η έννοια της σεξουαλικής παρενόχλησης είναι ευρύτατη,αλλά όχι και υποκειμενική-και ένα πρόστυχο βλέμμα μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοια.
Ομολογω οτι πολλες φορες πιανω τον εαυτο μου να μισει τις γυναικες...μισω τις γυναικες που σου λενε "ελα μωρε δεν εγινε και τιποτα πως κανεις ετσι..."τις γυναικες, που κανουν εσενα και οποια αλλη να θελεις να ντυνεσαι και να φερεσαι "καπως" (ας μην αναφερω καλυτερα) για να σε προσεξουν κι εσενα και τελικα να μαζευεις γυρω σου ολο αυτο το σιχαμα που αλλοι αποκαλουν αντρες και τελικα να μη σου κανει κι ολας...τις γυναικες της τηλεορασης και οχι μονο (γιατι ειναι κολλητικο και εξαπλωνεται) που περνανε το μηνυμα 24 ωρες το 24 ωρο ειμαι ηλιθια και...ευκολακι...μισω τις γυναικες που πιανουν το τιμονι και δεν αφηνουν να περασει ουτε αναπηρος με καροτσακι πριν απο εκεινες ή κανουν μλκια με το αυτοκινητο και βριζουν εσενα σαν μπετατζιδες....που νιαουριζουν ακαταπαυστα γιατι το εκαναν μικρες στο μπαμπα τους και ειδαν οτι "πιανει"... θα μπορουσα να γραφω ωρες...αλλα τελος παντων μισω τις γυναικες γιατι μισουν τον εαυτο τους!!!οσο για το σκηνικο ο φιλος "Σ" τα ειπε ολα... "γιατί ο τύπος δεν βγήκε έξω από το μαγαζί του κρατώντας τα αρχίδια του από τις κλωτσιές";;