Έχω βαρεθεί να διαβάζω δημοσιεύσεις σαν και αυτές.Τα κατοικίδια που έχουν υπεύθυνους ιδιοκτήτες συνυπάρχουν και ευτυχούν μαζί τους. Πριν λίγο καιρό χάσαμε το σκύλο μας 9 χρόνων καθώς τον είχαμε πάει βόλτα στο βουνό. Μάντεψε. Δεν βρήκε ευκαιρία για να ελευθερωθεί αλλά μετά από 4 μέρες που ήταν άφαντος και εμείς δεν καταφέραμε να τον βρούμε επέστρεψε μόνος του πίσω στο σπίτι. Αν δεν του άρεσε δεν θα ερχόταν πίσω. Τα σκυλιά νιώθουν επίσης καλύτερα όταν ζουν με κανόνες μέσα στο σπίτι, τα βοηθάει στο αγχος τους και είναι πιο ήρεμα. Δεν μεταφράσουν τα έπιπλα και επιλέγουν. Τους αρκεί να έχουν ένα βολικό μέρος μέσα στο σπίτι και αυτό επιθυμούν περισσότερο από οτιδήποτε. Άλλωστε στον δρόμο δεν έχει μαξιλάρια και πολυτέλειες. Ταυτόχρονα ποιος σου είπε ότι οι υπεύθυνοι ιδιοκτήτες δεν κάνουν θυσίες για τα ζώα τους; ποιος σου είπε ότι δεν αφιερώνουμε ώρες να τα πηγαίνουμε συχνότερα και από τα παιδιά σε πάρκα για να παίζουν όλα μαζί; να τα φροντίζουμε. Να τα θεραπευουμε. Ξέρεις ποιος είναι ο μέσος όρος ζωής ενός ζώου στον δρόμο; συνήθως ούτε τα μισά πραγματικά του χρόνια. Και μην πεις πως ζει 5 αλλά είναι ιδανικά. Αρρώστιες, φόβος, χτυπήματα από αμάξια η ξένους, κρύο. Αν ήταν όλα ιδανικά δεν θα υπήρχαν ζώα που ζηταν βοήθεια ή προσοχή με τον τρόπο τους. Που είναι χτυπημένα και πεθαίνουν. Ο σκύλος δένεται με τον άνθρωπο όσο και ο άνθρωπος μαζί του. Και μάντεψε αν υπάρχει το ενδιαφέρον και 9 σεβασμός γίνονται αχώριστοι και ευτυχισμένοι μαζί.