Αυτό μπήκα να γράψω κι εγώ...ότι είναι άδικο να κρίνεται ένα έργο οκτώ τόμων,από ένα μικρό απόσπασμα,όσο διεστραμμένο κι αν είναι αυτό...Μπορώ να φέρω στο μυαλό μου πολλά παραδείγματα αποτρόπαιων πράξεων που διάβασα σε βιβλία(και μόνο η αγάπη μου για την λογοτεχνία του τρόμου αρκεί...).Δεν θέλω να αναλύσω τι είναι και τι δεν είναι τέχνη...Απλά θέλω να διαφωνήσω με τον Μακεδόνα,στο ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να γράφει σκεπτόμενος τα όρια του αναγνωστικού κοινού του...κανένας γνήσιος συγγραφέας δεν το κάνει αυτό-μόνο κάτι best sellers γραφιάδες μπαίνουν σε αυτήν την κατηγορία...σκοπός της τέχνης δεν είναι να διαμορφώνει ήθη,αλλά για να προκαλεί συναισθήματα...και τα συναισθήματα δεν έχουν πάντα θετικό πρόσημο...