έχεις κάνει μεσανατολικό ζήτημα και συζητάς επι 20 ώρες το ότι σε χαρακτηρίζουν/ζουμε κάποιοι τσιγγούνα.Έχει μεγάλη διαφορά το να είναι κάποιος οικονόμος και προσεκτικός, το να είναι τσιγγούνης και το να πετάει τα λεφτά του χωρίς να το σκέφτεται.Έγραψες πολλά σχόλια και εγώ επιμένω στην αρχική μου άποψη.Είσαι τσιγγούνα, έχεις τα χαρακτξριστικά ενός τσιγγούν και αυτά τα εντόπισα (φαντάσου) απο το γραπτό λόγο.Θέλω να πώ δεν μπορείς να κρυφτείς.Είναι ελάττωμα και για το δικό σου καλό φρόντισε να το ελαττώσεις όσο γίνεται γιατί οι τσιγγούνηδες δεν είναι ούτε καλοί για παρέα ούτε για σύντροφοι φυσικά.Αναφέρεις χαρακτηριστικά όπως σου είπα χθες οτι δεν κέρασες (μέχρι να το γράψεις κανε΄ςι δεν αναρωτήθηκε οπότε ήταν άχρηστη πληροφορία που θέλουν να είναι ξεκάθαροι οι τσιγγούνηδες) αναφέρεις πως έδωσες μια φορά πατάτες σε ένα άστεγο (ο μέσος άνθρωπος έχει δώσει κάτι σε έναν άστεγο) και κάνεις αχταρμά όλα τα επαγγέλματα γιατίδεν σε συμφέρει.Αν ήσουν εναντίον του φιλοδωρήματος και αν ήσουν τίμια ως προς αυτό, όταν σου προσέφεραν στο παρελθόν θα το αρνιόσουν και δεν θα το έβαζες στην τσέπη σου.Προσωπικά έχω μάθει να εκτιμώ τη δουλεία του άλλου.Έτσι έμαθα απο την οικογένειά μου, από τότε που πηγαίναμε διακοπές στο χωρίο και πηγαίναμε σε ταβέρνες που δούλευαν συνομήλικοι μου συγχωριανοί και ο πατρέρας μου όταν ήθελε κάτι έστελνε εμάς να το πούμε αντί να φωνάζουμε 18 φορές το γκαρσονι.Τώρα σου είπα ένα απλό παράδειγμα βέβαια.Μπουρμπουάρ δίνω όταν είμαι ικανοποημένη απο το σέρβις, όταν το γκαρσόν είναι ευγενικό και βέβαια όταν πηγαίνω κάπου συχνά.Επίσης Δίνω στο κομμωτήριο, στο μανικιούρ,στο φούρνο και στο σ/μ όταν τα ψιλά είναι λίγα γιατί καταλαβαίνω την άλλι που ψάχνει ένα 10λεπτο και δεν έχει.Αν μια πωλήτρια ασχοληθεί για μια ώρα μαζί μου αποκλειστικά μπορεί και να δώσω, αν πχ κοστίζει κάτι 78 ευρώ θα δώσω 80.Ούτε πλούσια είμαι όυτε μίζερη όμως.
