Θα το πω κι ας με κράξετε.Στο εξωτερικό στις χώρες που είναι υποχρεωτικά τα τιπς, ο μισθός του σερβιτόρου είναι ελάχιστος κι το εισόδημά του συμπληρώνεται από τα τιπς.Κινδυνεύοντας να γενικολογήσω ως σερβιτόρα με μηδενική εμπειρία πληρωνόμουν όσα ως επαγγελματίας με 6 χρόνια προϋπηρεσία και μεταπτυχιακό. Με τα δε φιλοδωρήματα, οι απολαβές μου έφταναν πολύ παραπάνω.Δουλειά του σερβιτόρου είναι να με εξυπηρετεί, όπως δουλειά του μανάβη να μου πουλάει φρέσκα φρούτα, του γιατρού να με θεραπεύει και του δασκάλου να διδάσκει τα παιδιά μου. Αν και εφόσον νιώσω ότι ήταν πολύ εξυπερετικός, πρόσχαρος, βοηθητικός, ευχαρίστως να αφήσω κάτι. Ειδάλλως, δεν καταλαβαίνω το λόγο.ΥΓ επειδή έχω δουλέψει σε καλό, ακριβό εστιατόριο που μάλιστα οι πελάτες άφηναν μεγάλο φιλοδώρημα, το βρισίδι πίσω από την πλάτη των πελατών έπεφτε σύννεφο. Και μιλάμε τώρα για τύπου "τι θέλει ο μαλάκας κι έρχεται τέτοια ώρα (ώρα που ήταν ανοιχτή η κουζίνα), ή "τον ηλίθιο με πηγαινοφέρνει να του φέρω μπίρες". Αυτή τη συμπεριφορά γιατί να την επιβραδεύσω;Φυσικά δεν λέω ότι ισχύει παντού, απλά να μην παρουσιάζουμε τον σερβιτόρο τον φτωχό πλην τίμιο που τσακίζεται να μας εξυπηρετήσει. Τη δουλειά του κάνει κι αυτός όπως και τόσοι άλλοι και πληρώνεται γι' αυτό.