Μου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο... όταν ήμουν φοιτήτρια αποφάσισα να κάνω εθελοντισμό σε νοσοκομείο κυρίως για εμπειρία περισσότερο αλλά κι επειδή είχε προηγηθεί η κλινική μου άσκηση οπότε με ξέρανε ήδη στο τμήμα, Πήγαινα κανονικά για 4 μήνες καθημερινά απο τις 7 το πρωί μέχρι τις 3 (κανονική εργασία δηλαδή απλά δωρεάν) και μετά καπάκι σχολή να παρακολουθώ τα μαθήματα. Ήμουν τόσο κουρασμένη συνεχώς γιατί στο νοσοκομείο δεν καθόμουν λεπτό ήμουν συνέχεια στο πόδι να εξυπηρετώ τους ασθενείς (όντας κι ευαίσθητη δεν μπορούσα να κάθομαι όταν μου ζητάγανε κάποιο παυσίπονο πχ να τους το πάω με το πάσο μου όπως κάνανε οι εργαζόμενοι κι έτρεχα συνέχεια να εξυπηρετήσω). Με είχαν μάθει όλοι οι ασθενείς με το μικρό μου και με φωνάζανε από τον έναν θάλαμο στον άλλο, δεν καταλάβαινα πως πέρναγε η ώρα, το βράδυ όμως έπεφτα πτώμα από τη κούραση να κοιμηθώ. Σε κάποια φάση που είχα πάθει ένα τράβηγμα στη μέση μου και με το ζόρι σηκωνόμουν αποφάσισα τη μια μέρα να κάτσω στο γραφείο των γιατρών και να κάνω καθιστική δουλειά για μια μέρα: πέρναγα ιστορικά και διαγνώσεις στον υπολογιστή που κι αυτό είχε πολύ δουλειά γιατί κανείς δεν φιλοτιμούσε να τη κάνει (καθώς το νοσοκομείο ήταν δημόσιο... όποιος καταλαβαίνει, κατάλαβε...). Εκεί που κάθομαι λοιπόν έρχεται η μια απο τις νοσηλεύτριες (που εκτελούσε χρέη προϊσταμένης εκείνη τη μέρα γιατί η κανονική έλειπε) και μου κάνει παρατήρηση! Αν έχει τον θεό της δηλαδή! Στην αρχή έμεινα άναυδη από το θράσος της... που έκανα εγώ όλη τη δουλειά τη δική της όσο εκείνη κάπνιζε κι έβλεπε τούρκικες σειρές στην τηλεόραση (ναι ναι όπως ακούτε)και μια φορά έτυχε να μην είμαι καλά και μου κάνει παρατήρηση; Και ποια είναι δηλαδή αυτή που θα μου πει τί θα κάνω σε έναν χώρο που δεν πληρώνομαι αλλά ακόμα και να πληρωνόμουν δεν θα ήμουν στη δική της δικαιοδοσία; Έλεος δηλαδή με τις ψωνισμένες που το έχουν δει κάπως. Εννοείται ότι της την είπα (με ευγενικό πάντα τρόπο αν και τα είχα πάρει άσχημα) και δεν μου ξαναμίλησε έκτοτε... σκασίλα μου κι εμένα! Μετά από κανένα μήνα διέκοψα τελείως γιατί είχα κι εξεταστική και δεν προλάβαινα με τίποτα... δεν θα ξαναέκανα τέτοια εργασία εθελοντικά ούτε για όλη την εμπειρία του κόσμου! Είναι σκέτη εκμετάλευση... η μόνη εθελοντική εργασία που θα ήθελα να κάνω πια είναι στους γιατρούς χωρίς σύνορα ή κάπου που θα δουλεύουν όλοι εξίσου το ίδιο... κορόιδο δεν θα με πιάσουν ξανά! Κατά την άποψή μου να φύγεις απο εκεί αν έχεις τέτοια αντιμετώπιση, αυτοί θα χάσουν! Εσύ εθελοντική εργασία μπορείς να κάνεις όπου θέλεις... το μόνο εύκολο πια!
