Θα σου απαντήσω, Συννεφιά, αφού ξεκινάς από ένα καλό point. Τα "τέρατα", τα "καθάρματα" (εντός ή εκτός εισαγωγικών), απέναντι στην κοπέλα τους έστω, δεν είναι δαίμονες. Για την ακρίβεια, εμείς τους δαιμονοποιούμε, if you know what I mean. Η μεγέθυνση των αρετών τους στην οποία προβαίνουμε για να δικαιολογήσουμε αρχικά την απαράδεκτη συμπεριφορά τους αντιστρέφεται ολοσχερώς μόλις συνειδητοποιήσουμε την τοξικότητά της... Και γενικώς εθιζόμαστε να κοιτάμε πάντα τη μία πλευρά του νομίσματος. Ποτέ και τις δύο. Οι βεβιασμένες ταμπέλες του "καλού" ή του "κακού" είναι πάντα πιο εύκολες από την πρόσληψη της συνολικής εικόνας που όσο να πεις απαιτεί μεγαλύτερο εύρος πνευματικών εργαλείων και βεβαίως τη διατήρηση της ψυχραιμίας. Διαφορετικά, και στη μία περίπτωση και στην άλλη ουσιαστικά δεν κάνεις άλλο από το να τους αποδίδεις δυνάμεις που πιθανότατα δεν έχουν και επειδή τους τις αποδίδεις είναι πιο εύκολο και να τις αποκτήσουν στ' αλήθεια ακόμα κι αν αρχικά δεν τις έχουν, ξέρεις. Λειτουργείς ενεργοποιητικά ως καταλύτης - και δεν εννοώ μόνο τον αναμφίβολα παραγωγικό μηχανισμό της αυθυποβολής.Εχοντας πει αυτά, εγώ λοιπόν προτιμώ να προτάξω την εξής αυτονόητη πρόταση. Δεν χρειάζεται να είναι ο άλλος δαίμονας για να τον απορρίψεις/εγκαταλείψεις. Το νόημα είναι να καταλάβεις ότι πρέπει να τον απορρίψεις επειδή δεν σου ταιριάζει ως δικός σου άνθρωπος. Όχι ως θαύμα ή ως τέρας. Κακός, στραβός, ανάποδος ή οτιδήποτε, άνθρωπος είναι έτσι κι αλλιώς. Για σύντροφο τον επέλεξες. Ως σύντροφο θα τον κρίνεις. Και για να γίνει αυτό - μάλιστα και αυστηρά και απαιτητικά, καμία αντίρρηση - δεν είναι καμία ανάγκη να τον ισοπεδώσεις στο μυαλό σου ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟ (ως σύντροφος μπορεί να είναι πράγματι ελεεινός στο ρόλο του ή στο μεγαλύτερο φάσμα του ρόλου του, στο πιο σημαντικό ίσως, κλπ.). Εκτός αν μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει το μυαλό κάποιων..., μόνο που τότε αυτό είναι το πραγματικά τοξικό στη ζωή τους θεωρώ και οι τοξικότητες του άλλου έρχονται μόνο να προστεθούν. Άσε που έτσι πάντα θα τις έλκεις, για να καταλήγεις μόνο να τις δαιμονοποιείς μετά και ακολούθως να αυτο-οικτίρεσαι και να αναρωτιέσαι γιατί εσύ έχεις το μαλακομαγνήτη. Και, επιτέλους, πού ακριβώς είπαμε βρίσκεται ο αυτοσεβασμός σου μπροστά στην πλήρη και παντελή ακύρωση των λόγων των επιλογών σου;Για να κακοποιείται κάποια κοπέλα συστηματικά, σημαίνει ότι κάτι περιμένει και το υφίσταται. Θεωρεί ότι η θυματοποίησή της αποσκοπεί κάπου. Κάτι θα πετύχει με αυτό, κάτι που πιθανόν έως τώρα δεν έχει επιτύχει στην σχέση τους ή κάτι που θέλει να επαναφέρει σε αυτήν. Έχει σημασία να μάθει ότι αυτό που περιμένει δεν είναι λάθος. Λάθος είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίον το αναζητάει. Λάθος μεγαλύτερο και απάνθρωπο κάνει εκείνος που της συμπεριφέρεται έτσι. Λάθος είναι ο άνθρωπος από τον οποίον το περιμένει. Και ότι αν έκανε λάθος επιλογή συντρόφου, απλά πρέπει να την αλλάξει. Και ο ένας και ο άλλος. Ούτε να κακοποιεί ούτε να κακοποιείται. Ούτε να υποφέρει ούτε να ταλαιπωρεί. Αφού πρώτα βέβαια πάψει να κατηγορεί τον εαυτό της. Δεν ακυρώνεται η ίδια και οι ενδεχόμενοι λόγοι για τους οποίους τον επέλεξε. Ούτε τα τυχόν λάθη μας πρέπει να τα πληρώνουμε τόσο ακριβά.
