Είναι όντως βαρύ το φορτίο..Αλλά αναγκαστική ήταν η επιλογή, ο μόνος κλάδος με απορρόφηση. Δώστε μου μόνιμη δουλειά στη Δ.Ε.Η και κάθε Δ.Ε.Η όπου το αντικείμενο θα είναι η διεκπαιρέωση εγγράφων και ευχαρίστως να αδειάσω τη γωνιά για όποια άξια αποφασίσει να αναλάβει την ευθύνη για ένα τμήμα με 25 "αγγελούδια", να μάθουν, να μη χτυπήσουν, να τα κάνει να τους αρέσει το σχολείο, αν τσακωθούν να τα ηρεμήσει και μετά να δικαιολογήσει τις ενέργειες στους αγανακτισμένους γονείς τους-γιατί δεν έφταιγε το δικό τους παιδί που αντέγραψε, αλλά τα άλλα που το παρέσυραν και πολύ περισσότερο αυτό που τα "κάρφωσε" (!), να τρέχει σε σεμινάρια τα σκ που υποτίθεται δεν δουλεύει, να επιμορφώνεται χριστουγεννιάτικα, πασχαλιάτικα, καλοκαιριάτικα που πάλι υποτίθεται ότι δεν δουλεύει, να μένει 12ωρα όταν πρέπει να ενημερώσει τους γονείς, στους ελέγχους κ.λ.π, να αναλαμβάνει τη διοργάνωση των γιορτών για να δείξει στον διευθυντή ότι δουλεύει και να εργάζεται +2 ώρες μίνιμουμ ημερησίως για την προετοιμασία της επόμενης μέρας + τα σκ για την "αξιολόγηση". Να δούμε ποια άξια με μεράκι έχοντας δουλέψει στη μεν και τη δε δουλειά για 2-3 μήνες θα επέλεγε το σχολείο. Γιατί κακά τα ψέμματα, χρόνος για ουσιαστική μάθηση δεν υπάρχει. Ο ρόλος του σχολείου είναι καθαρά αναπαραγωγικός της εκάστοτε κοινωνίας. Οί δάσκαλοι είναι εγκλωβισμένοι των εγκυκλίων του υπουργείου και του ασφυκτικού αναλυτικού προγράμματος χωρίς περιθώρια για ενασχόληση με το κάθε παιδί ξεχωριστά. Οπότε τα παιδιά το μόνο που παίρνουν είναι παπαγαλία(στην καλύτερη). Η εκπαίδευση στην Ελλάδα, έτσι όπως την έκαναν, μόνο για να δημιουργήσουν και να μεγαλουργήσουν δε βοηθάει τα παιδιά. Παπαγάλους του συστήματος τα κάνει. Και το μόνο που τα βοηθάει ορισμένα τυχερά, να ζήσουν αξιοπρεπώς-ίσως και πλουσιοπάροχα- ως ενήλικες, δεν είναι η μόρφωση από το σχολείο που τους εξασφάλισε δουλειά, αλλά τα λεφτά των γονιών τους. Τα άλλα έπαιξαν και έχασαν.
