O βιασμός είναι έγκλημα θυμού, μίσους, απαξίωσης και όχι πάθους. Δεν βιάζει κάποιος επειδή αμάν τρέχει η τεστοστερόνη από τα μπατζάκια του και δεν μπορεί να την συγκρατήσει επειδή ερεθίστηκε με το θέαμα του "προσφέρθηκε"! Συχνά οι βιαστές έχουν σεξουαλικά κολλήματα και ανεπάρκειες τις οποίες ακριβώς υπερκαλύπτουν με μια πράξη που -στο μυαλό τους- τους ξαναδίνει τον έλεγχο που θεωρούν ότι δεν έχουν.Αυτά λέει η ψυχολογία αλλά και η στατιστική, μιας και το προφίλ των βιαστών (ιδιαίτερα των κατα συρροή και των αιμομικτών βιαστών) έχει μελετηθεί. Άλλωστε αυτό το νόημα έχουν κι οι βιασμοί σε περιόδους πολέμων, σε αιχμαλώτους, σε βασανιστήρια, φυλακές, από άντρες σε άντρες κλπ. Είναι επιβολή αναξιοπρέπειας στο θύμα, χειραγώγηση. Τώρα γιατί πολλές γυναίκες ντύνονται προκλητικά και πώς αντιδρούν οι άντρες σ'αυτό, νομίζω απαντήθηκε ήδη από την πρώτη παράγραφο του άρθρου του Άρη. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι έχουμε "μάθει" (=συνηθίσει) το λεκτικό μας να εκφράζει μια τεράστια βία σε σχέση με την γεννετήσια πράξη. Το "θα σε γ@@@σω" λέγεται ως απειλή αντί ως προκαταρκτικό. Σκεφτείτε απλά τα συνθήματα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα από άντρες που κατά τ'άλλα κομπάζουν για την ετεροφυλία τους και την νορμαλοσύνη τους.(Ότ)αν θα αποκοπεί αυτός ο συσχετισμός λέξης-απειλής, τα πράγματα μπορεί να γίνουν πιο απλά και πιο σαφή κι οι βιαστές να στιγματίζονται με το σίχαμα με τους αξίζει απ'ολες τις μερίδες της κοινωνίας και κανείς να μην διανοείται να σκεφτεί καν "πήγαινε γυρεύοντας".
