Λοιπόν για τα γηρατειά. Ας μην ανησυχούμε και πολύ. Συνήθως έρχονται σιγά σιγά και μας χτυπάνε διακριτικά την πόρτα. Λίγο που αρχίζουν να μας ενοχλούν πού και πού οι κλειδώσεις, λίγο που η περίοδος στις γυναίκες χάνει τον ρυθμό της, λίγο που παχαίνουμε πιο εύκολα από παλιά και ο μεταβολισμός μας τεμπελιάζει, λίγο που βλέπουμε τα πράγματα και τους ανθρώπους με μεγαλύτερη επιείκια... Νομίζω ότι τα γεράματα μας δίνουν άπλετο χρόνο να τα αποδεχτούμε, θέλοντας και μη.