Το #5 μου θύμισε αυτούς που πάνε στο ταμείο του σουπερμάρκετ, και ενώ υπάρχουν μόνο 1-2 άτομα πριν απ' αυτούς, διαμαρτύρονται που δεν υπάρχει κι άλλο ανοιχτό ταμείο, λες και το σύμπαν τους χρωστάει έναν ταμία διαθέσιμο τη στιγμή που θα τελειώσουν τα ψώνια τους.(Την τελευταία φορά που μου συνέβη αυτό, βγαίνοντας είδα ότι η παρέα που είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για να ανοίξει κι άλλο ταμείο για να τελειώσουν πριν από άλλους που περίμεναν ήδη, είχε παρκάρει σε θέση αναπήρων. Αει σιχτίρ.)