Κοιτάξτε να δείτε πώς το αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον: Ας πούμε ότι ο Α κι εγώ έχουμε σχέση. Εγώ είμαι dominatrix κι αυτός submissive, τον δένω & τον μαστιγώνω και γουστάρουμε κι οι 2 πολύ. Αυτό είναι μια ωραία ισότιμη σχέση (ακόμη κι αν κάποιοι δεν την καταλαβαίνουν, ποιος νοιάζεται; μέσα στη σχέση περνάμε καλά & δεν βλάπτουμε κανέναν.)Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο Α δεν είναι φαν του φον Μαζόχ κι εγώ του την πέφτω με ένα κνούτο την ώρα που μου έχει γυρισμένη την πλάτη. Είναι ωραίο αυτό, ή είναι επίθεση και ο τύπος μπορεί να με καταγγείλει; Το δεύτερο θα έλεγα.Εν προκειμένω: Αν πιστεύω στο διαχωρισμό του απλού σεξ από τη συζυγική πίστη, το λέω στον υποψήφιο σύντροφό μου. Μπορεί να μοιράζεται τις απόψεις μου και να ενθουσιαστεί! Μπορεί να κάνουμε "ανοιχτό" γάμο, swinging, τέλος πάντων ότι γουστάρουμε, ενήλικες άνθρωποι είμαστε. Αλλά όταν κρατάω τις απόψεις μου κρυφές, συγκατανεύω υποκριτικά σε μια κατ'επίφασιν μονογαμική σχέση και μετά κάνω τα δικά μου όταν ο άλλος έχει γυρισμένη την πλάτη, ποια κατανόηση απαιτώ; Πότε ξεκαθάρισα τη θέση μου; Τις εξηγήσεις αυτές τις δίνουμε πριν, όχι μετά.