Η Ευτέρπη.Η Ευτέρπη είναι μια ηλικιωμένη κυρία του οικογενειακού μας περιβάλλοντος. Τυπικότατη, αρχοντική, εντελώς καθωσπρέπει. Με διάσπαρτες ναφθαλίνες στο καλό σαλόνι που μας επιδεικνύει σε κάθε επίσκεψη οπότε και μας κερνάει γλυκό κουταλιού και λικέρ. Φοράει από τότε που τη θυμάμαι το ίδιο κραγιόν και στο σπίτι μοσχοβολάει το άρωμά της. Τα σεμεδάκια στους καναπέδες είναι πάντα ξέξασπρα και τα ξύλα γυαλίζουν. Σ'αυτήν την επιτομή της ευγένειας και της λεπτότητας σκέφτηκε η αδερφή μου να κάνει το εξής: Όταν η Ευτέρπη θα μας ρωτούσε "τί κάνετε;" να της έδειχνε το εσωτερικό του ματιού, στο κάτω βλέφαρο, που αν είναι κόκκινο σημαίνει πως είσαι καλά. Και είχε τη φαεινή ιδέα να μου το πει μόλις χτυπήσαμε το κουδούνι και ακούγονταν τα τακουνάκια από τις χρυσές παντόφλες της Ευτέρπης.
