# Είμαι από τους τυχερούς που ενώ σπούδασα κάτι που δεν με ενδιέφερε, έτυχε να δουλέψω σε έναν παραπλήσιο κλάδο που λάτρεψα και αποφάσισα να εξελιχθώ σε αυτόν τον κλάδο.Ακόμα και σε μια δουλειά που πραγματικά αγαπάω υπαρχουν μέρες που γυρνάω σπίτι και κλαίω από άγχος, ένταση, κούραση ή βράδια που πέφτω για ύπνο και βλέπω όνειρα για τα όποια προβλήματα στη δουλειά.Καμιά δουλειά δεν είναι τέλεια και καμιά δουλειά δεν μοιάζει με το αντικείμενο που νόμιζες ότι θα ασχοληθείς όταν σπούδαζες.Είσαι τυχερός που απ' ότι φαίνεται δεν έχεις άμεσω θέμα επιβίωσης (αφού σε παίρνει να γυρίσεις πίσω Ελλάδα).Πριν κάνεις οτιδήποτε, επισκέψου έναν ψυχολόγο όπως σε συμβουλεύει και η ΑΜΠΑ και άλλοι σχολιαστές. Δες αν πιέζεσαι λόγω δουλειάς ή λόγω εξωτερικού (δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να ανταπεξέλθουν σε όλες τις συνθήκες). Δες αν είναι γενικότερο το πρόβλημα (πχ κατάθλιψη).Σε δεύτερη φάση σκέψου με τι θα σου άρεσε να ασχοληθείς και ψάξε να δεις ποιος είναι ο ευκολότερος τρόπος να το κάνεις. Μπορεί π.χ. το πρώτο σου πτυχίο να σου επιτρέπει μια εξειδίκευση στο αντικείμενο που σε ενδιαφέρει και να μην χρειαστεί να κάνεις καινούριο bachelor. Ή μπορεί να είναι κάτι που γίνεται με μια 6μηνη , ετήσια κτλ εκπαίδευση και να μην χρειάζονται περαιτέρω τυπικές σπουδές.
