Στηρίζω ΝτεΛαΝετ και κάνω ρελάνς!(Παρένθεση-Απάντηση σε Ριτα)Μάλλον δεν έχει μέλλον. Μάλλον παρά τα όσα ένιωσες από τη μεριά του, δεν ξέρεις όλη την ιστορία, και πιθανώς δεν μπορείς να αξιολογήσεις αξιόπιστα την σημάντικότητα της σχέσης από τη δική της μεριά. Μάλλον αυτή η ιστορία ήταν όμορφη για εκείνον αλλά πιο light απ' ότι βίωσες εσύ. Πιθανόν πολύ πιο light. (τελος παρένθεσης)Η αγαπητή μας Λένα αντιμάχεται τα στερεότυπα και τα καταφέρνει καλά, αλλά έχει κανά δυο που δεν μπορεί να τα κουμαντάρει.Εγώ λοιπόν θα υποστηρίξω ότι όσο χιλιοειπωμένη είναι η ιστορία της Ρίτας, υπάρχει σαφώς μια υποκατηγορία όπου το νεανικό μέλος της σχέσης είναι το ισχυρό. Συνεπώς με τίποτα δεν είναι ΠΑΝΤΑ άνιση η σχέση προς την ίδια πλευρά. Παραδείγματα? Kαι στη ζωή και στην τέχνη:α) Λολιτα β) Γραμματεις που έχουν διευθυντές για μαριονέτεςγ) The constant gardner. κλπ κλπ. Φυσικά τα παραδείγματα όπου ισχύει το αντίθετο είναι πολύ περισσότερα, αλλά μην υποτιμούμε τη δύναμη της σάρκας, της νιότης, της ενέργειας.Η σχέση Εξουσιαστή-Υποταγμένου υφίσταται στο πλαίσιο όπου ο υποταγμένος αποδέχεται την εξουσία-αυθεντία του εξουσιαστή. Αν η εξουσία-αυθεντία δεν είναι 'παρούσα' στη σχέση, μπορεί να έχουμε μια σχέση τύπου α) Ανθρώπινο Στίγμαβ) Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα (!)όπου η διαφορά ηλικίας, εξουσίας, μόρφωσης, ενέργειας, εμπειρίας ανταλλάσσονται σε ίσες δόσεις, φέρνοντας την ισορροπία.Επίσης. Γιατί θεωρούμε εκ προοιμίου ένα δίπολο Ηγέτη-Ακόλουθου κατ'ανάγκη κακό? Η στατιστική εμπεριέχει την δική της αλήθεια, και η στατιστική λέει ότι σημαντικό ποσοστό ανθρώπων προτιμούν τέτοιου είδους ανισοβαρείς σχέσεις, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που εμπεριέχουν. Και να μην ξεχνάμε ότι το σεξουαλικό -το πάθος, η τρέλα, η ζωώδης ανάγκη- είναι ένα νόμισμα που ανταλλάσσεται και αναλόγως το ποιος το έχει, κατέχει και την ανάλογη 'εξουσία'. Οπότε τέτοιες σχέσεις μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετικό ζύγισμα αναλόγως την χρονική περίοδο που τις εξετάζουμε. Βλεπεα) Τα μαύρα φεγγάρια του έρωταβ) Closer (περίπλοκο παράδειγμα)