Σαντορίνη στο κάμπινγκ στα Φηρά. Πίναμε καφέ και απέναντι ακριβώς υπήρχε ένας χώρος με ένα τραπέζι μπιλιάρδου γύρω απ το οποίο ήταν διάφοροι, όλοι ξένοι, δε θυμάμαι να είχα συναντήσει έλληνα σε αυτό το κάμπινγκ. Σε κάποια στιγμή, είδα ότι όλοι είχαν παρατήσει το παιχνίδι, την κουβέντα, τις μπύρες κλπ και είχαν κολλήσει στην τηλεόραση και θυμάμαι να σκέφτομαι ότι κάτι σημαντικό πρέπει να έχει γίνει για να έχει απασχολήσει τόσο διαφορετικούς ανθρώπους. Αργότερα επικοινωνήσαμε με Αθήνα - από καρτοτηλέφωνο(!) κινητά δεν είχαμε ακόμα - και μάθαμε τι είχε συμβεί.
