#7 Που λες κάποτε γνώρισα έναν τύπο που είχε φτάσει 35 χρονών χωρίς να έχει δουλέψει ποτέ γιατί καλέ σπούδαζε το παληκάρι.Πρώτα να πάρει πτυχίο,να φύγει εξωτερικό για μεταπτυχιακό,μετά για άλλο μεταπτυχιακό,μετά για μετεκπαίδευση και όταν τον γνώρισα εγω να προσπαθεί να πάρει παιδαγωγική κατάρτιση(μπας και δουλέψει σε κανα ΤΕΙ).στην αρχή έλεγα βρε τον καημένο με τόσες σπουδές να μη βρίσκει δουλειά.Και τον έβλεπα να περνάει τη μέρα του είτε μπροστά στο PC είτε παίζοντας τάβλι9μιλάμε για μαραθώνιο όμως,έξι ώρες και βάλε). Και κάπου εκεί άρχισα με έντεχνο τρόπο τις ερωτήσεις και κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος απλά δεν ήθελε να δουλέψει.Έβρισκε τις σπουδές ως δικαιολογία να αποφύγει τη δουλειά και να παίρνει χαρτζιλίκι απο τους γονείς του(οι οποίοι με το ζόρι τα βγάζαν πέρα.)Ένα σωρό δουλειές υπήρχαν στο αντικείμενο του αλλά για όλες είτε δεν του επιτρέπει η συνείδηση του να το κάνει(wtf!) είτε δεν πρόκειται να τον πάρουν, είτε τα λεφτά δεν είναι καλά κτλπ.Και φυσικά δεν έψαχνε στο ενδιάμεσο τίποτα άλλο άσχετο με τις σπουδές του.Ε μόλις το κατάλαβα,στον ένα μήνα γνωριμίας, την άλλη μέρα την έκανα κιόλας.Μου φαίνεται ότι κι ο φίλος σου μια χαρά έχει βολευτεί και δεν κάνει τίποτα,γιατί δεν τον βλέπω να διαβάζει και με τις ώρες όπως τα περιγράφεις.Οπότε σκέψου,θέλεις να είσαι με έναν τεμπέλη και βολεψακια;Γιατί;