Επειδή έτυχε να δω την ταινία, αυτό που σίγουρα ένιωσα ήταν μία έντονη θλίψη. Αυτή η γυναίκα -και φαντάζομαι τα ίδια θα ισχύουν και για την αληθινή "Jasmine"- είδε τον κόσμο της να καταρρέει από τη μία στιγμή στην άλλη, πλήρωσε την οικονομική απάτη του άντρα της με την απώλεια ενός πολύ αγαπημένου της προσώπου -στην ταινία του συζύγου ενώ στην πραγματικότητα του γιου της- και παρότι η ζωή της είχε στηριχτεί στην εξαπάτηση των άλλων, είναι άδικο να αντλούμε ευχαρίστηση, στο όνομα μιας ψεύτικης δικαιοσύνης, από το δικό της πόνο.