Αντί να θιγόμαστε γιατί δεν κοιτάμε την αλήθεια κατάματα? Για να βρούμε λύτρωση πρέπει να είμαστε σε θέση δούμε και τις πομπές μας, αντί μόνο τα μεγαλεία μας. Σε τελική ανάλυση όλα αυτά που αναφέρει έγιναν. Δεν λέει τίποτα ψέμματα. Αλλά αν η εικόνα που δείχνει ο καθρέφτης δεν μας αρέσει μήπως θα έπρεπε να κάνουμε κάτι για αυτό, αντί να αναλωνόμαστε σε ανταλλαγή κατηγοριών εκατέρωθεν, χάνοντας το δάσος για το τι παιχνίδι παίζεται γύρω μας?
