Δυστυχώς το παραπάνω κλισέ το παίρνουν πολλοί λαοί (ονόματα δεν λέμε) κυριολεκτικά και οδηγούνται (με την προτροπή απηρχαιωμένων εκπαιδευτικών συστημάτων) στην ψυχαναγκαστική επιθυμία να ξαναζήσουν τις ηρωικές στιγμές της ιστορίας τους--συνήθως την απλοϊκή βερσιόν που μάθανε στο σχολείο. Αυτοί ο λαοί είναι καταδικασμένοι να ξαναζήσουν την ιστορία τους ως φάρσα, και στην χειρότερη περίπτωση ως γκροτέσκο εφιάλτη***. Δυστυχώς όσοι ξεπατικώνουν μεγάλες ιστορικές φυσιογνωμίες και το παίζουν ηγέτες, το κάνουν διότι οι ίδιοι είναι απόλυτες μετριότητες που δεν έχουν στην ουσία τίποτε πρωτότυπο να πουν ή να δημιουργήσουν. Οπότε φαντάσου πόσο τιποτένιοι πρέπει να είναι οι οπαδοί τέτοιων μετριοτήτων...Με βάση αυτόν τον συλλογισμό, ο Φασισμός (που προσπαθεί να αναβιώσει ένα εξιδανικευμένο παρελθόν) είναι πάντα καταδικασμένος να οδηγεί σε φάρσες--φρικώδεις μεν, αλλά φάρσες παρόλη την φρίκη τους. Αλλά να ήταν μόνο οι φασίστες γελοίοι, ωραία θα ήτανε...***Διάβασε το "The Eighteenth Brumaire of Louis Napoleon Bonaparte" του Μαρξ αν δεν με πιστεύεις--ή αν δεν βλέπεις τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου τα τελευταία χρόνια και ειδικά τους τελευταίους 9 μήνες :-)